Αγαπητοί φίλοι, σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση για το Ραυτοπούλειο Διδακτήριο στα Μεσοβούνια. Χαιρετίζω όλους εσάς και τον καθένα χωριστά, καθώς και τους εκλεγμένους που βρίσκονται μαζί μας, τη βουλευτή μας Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, τον πρόεδρο της Τ.Κ Μεσοβουνίων Γεράσιμο Θωμά, τον πρόεδρο της ΕΛΜΕΚΙ Διονύση Γεωργόπουλο.

Αρχικά ευχαριστώ τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Φίλων του Ραυτοπούλειου, που με όρισαν ως προσωρινή Πρόεδρο. Η τιμή είναι μεγάλη και μέχρι εδώ, ανεξάρτητα από την ψηφοφορία ανάδειξης του εκλεγμένου πλέον ΔΣ και το αποτέλεσμα που θα προκύψει.

Οι επόμενες ομιλίες των καταξιωμένων ομιλητών, θα μας πληροφορήσουν για το ιστορικό και τη μοναδική αρχιτεκτονική του κτιρίου, για τον διαθέτη Ευάγγελο Ραυτόπουλο και την καταγραμμένη επιθυμία του ως απαράβατη διαθήκη, που μας εντέλει να την εφαρμόσουμε, προς όφελος της Παιδείας και του Πολιτισμού.

Η σημερινή μας συνάντηση δεν είναι μία απλή συγκέντρωση παρουσίασης ενός ακόμα συλλόγου, από τις χιλιάδες ίσως που υπάρχουν πανελλαδικά. Η συνάντησή μας είναι πολιτική πράξη, όχι κομματική, το εξηγώ για να μην παρεξηγηθώ. Πρόκειται για το σημείο συνάντησης όλων μας, από όποια διαδρομή και αν προερχόμαστε. Κουβαλάμε όλοι, μεγάλη ευθύνη για τα δρώμενα στη χώρα μας. Μας δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια εστία, μία νησίδα επανόρθωσης μέσα από το έργο που αναλαμβάνουμε. Μέσα από τέτοιες νησίδες διαφορετικότητας, αναδεικνύονται και επεκτείνονται σαν ντόμινο, οι κοινωνικές αλλαγές.

Διεκδικώντας και επιτυγχάνοντας τη στατική, αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση του Ραυτοπούλειου Διδακτήριου, αυτού του εξαιρετικού κτιρίου του μεσοπολέμου, εκτός των άλλων, καταθέτουμε την αντίθεσή μας για την καταστροφή των αστικών κέντρων της χώρας μας και την ερήμωση της περιφέρειας, με τον υδροκεφαλισμό και τη συρρίκνωση του πληθυσμού, αντίστοιχα. Οι πόλεις που καταστρέψαμε, τα νεοκλασσικά κτίρια που γκρεμίσαμε, ζητούν το «αίμα» τους πίσω. Αυτό προκύπτει από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής που καταφέραμε.

Οι δράσεις μας θα διεκδικήσουν το χαμένο χρόνο και τη χαμένη αισθητική, την αρχιτεκτονική τοπίου, που βαραίνει όλη τη χώρα, με λίγες εξαιρέσεις, όπως είναι οι στέγες- κεραμοσκεπές της Κεφαλονιάς. Σε έναν τόπο που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει την καταστροφή του Εγκέλαδου, η διάσωση και ανάδειξη ενός κτιρίου όπως το Ραυτοπούλειο Διδακτήριο, είναι φόρος τιμής προς τη χαμένη αισθητική, θυσιασμένη στο βωμό της άτακτης αστυφιλίας και της ανύπαρκτης χωροταξίας. ‘Έχουμε κτίρια γερά που δεν αναπνέουν, στην Ελλάδα του τετραγωνισμένου διαμερίσματος-φωλιά, που δεν έχουν πια πού να παίξουν και να τρέξουν τα παιδιά.

Καταθέτουμε τη σθεναρή απόφασή μας, να συμβάλλουμε με τις δράσεις μας, στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, που παραμελήθηκαν στη χώρα μας. Η Παιδεία που αποτέλεσε τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, με την παράλληλα δρώσα παραπαιδεία και τη μαύρη εργασία της φοροδιαφυγής, αυτή τη στιγμή, χρειάζεται ενέσεις προσφοράς, προκειμένου να ανυψωθεί και να βρει σταδιακά τον υψηλό της ρόλο. Ο Σύλλογος Φίλων του Ραυτοπούλειου θα κινηθεί δυναμικά προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως περιγράφεται και στο καταστατικό μας, για τη βελτίωση, δυνάμει, των εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ανισοτήτων μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, για την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων και με σεβασμό στην πολυπολιτισμικότητα της εποχής μας.

Η Ελλάδα δημιούργησε δύο ευαίσθητες «αχιλλείους», δύο υπερβολικές και γι αυτό ορατές και ευάλωτες «ουλές». Εκεί ακριβώς τόξευσε η οικονομική κρίση: στα σπίτια μας και στα μορφωμένα – άνεργα πλέον- παιδιά μας. Η Ευρώπη καλείται να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο τής λιτότητας και τής αφαίμαξης του Νότου. Η Ελλάδα καλείται επίσης να αλλάξει, με υιοθέτηση της εντιμότητας των πολλών και με εξοστρακισμό της διαπλοκής και της διαφθοράς των λίγων. Ο Σύλλογος των Φίλων του Ραυτοπούλειου, με τις δράσεις και τις συνεργασίες του με ανώτερες διοργανώσεις, με αρμόδιους φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την παίδευση και δια βίου μάθηση όλων των ηλικιών της περιοχής, με τις εκδηλώσεις πολιτισμού, γνώσης και αθλητισμού, στοχεύει να αποτελέσει κοιτίδα αλλαγής.

Θα κινηθούμε με σεβασμό στο παρελθόν, με δράσεις για το παρόν και με θεμελιακές ενέργειες για το μέλλον. Όλα ισότιμα μοιρασμένα, για να αποφύγουμε υπερβολές παρελθοντολογίας, υπερβολές ενός ευκαιριακού παρόντος της «αρπαχτής» ή μιας ουτοπικής θεμελίωσης του μέλλοντος.

Εφόσον εξασφαλιστεί η επικαιροποιημένη στατική μελέτη, η ενίσχυση του κτιρίου που θα προταθεί, ενδεικτικά και αντίστοιχα για παρελθόν, παρόν και μέλλον, στοχεύουμε να αναδείξουμε μέσα στο κτίριο, παράλληλα με την κυρίαρχη διδακτική λειτουργία ως Δημόσιο Διδακτήριο, όπως ορίζει η διαθήκη: έρευνες για την ανάδειξη πολιτιστικών στοιχείων, αθλητικές διοργανώσεις, ποιοτικές μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις, δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης με συζητήσεις πάνω σε συλλογική ανάγνωση και ερμηνεία λογοτεχνικών έργων, ενσωμάτωση της υπάρχουσας βιβλιοθήκης για την αύξηση του διδακτικού χώρου στα προκάτ βαρέως τύπου, μέχρι να αποκατασταθεί το κτίριο με ασφάλεια και να μην είναι απαραίτητη η ύπαρξή τους. Αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων στον πρώτο όροφο του κτιρίου, με χρήση πτυσσόμενων πετασμάτων, που θα φιλοξενεί αντίστοιχες διοργανώσεις παιδευτικού χαρακτήρα.

Θα συμβάλλουμε ώστε τα παιδιά και οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και ευρύτερα, να διαβούν την περίφημη «εγκεφαλική γέφυρα» που συνδέει τον ορθολογισμό με το συναίσθημα, την ορθολογική γνώση με την ευαισθησία, την καλλιτεχνία και την ενσυναίσθηση. Θα αποτελέσει συμβολή στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης, ενάντια στην αποστήθιση της εξειδίκευσης, που δημιουργεί ευάλωτους και χειραγωγημένους πολίτες.

Αν είχε επικρατήσει στην προπολεμική Γερμανία η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, που στήριζε την Τέχνη, το Λόγο και την Αισθητική Αρχιτεκτονική στην οποία ανήκει το Ραυτοπούλειο, ο πλανήτης δεν θα είχε υποστεί το Ναζισμό και το Φασισμό. Η αποτυχία του οικονομικού μοντέλου σήμερα, μας έχει φέρει σε ανάλογο σημείο. Εάν δεν αντιλαμβανόμαστε την αξία της ανάδειξης του Ραυτοπούλειου, δύο πράγματα σημαίνει αυτό, ή δεν γνωρίζουμε Ιστορία ή γινόμαστε εν αγνοία μας, υποστηρικτές θολού και επικίνδυνου πολιτικού τοπίου.

Ως Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων του Ραυτοπούλειου κληροδοτήματος, είμαστε ένθερμοι της προόδου, της καινοτομίας και της θετικής αλλαγής στην Εκπαίδευση. Με μία λέξη, είμαστε αντινομιστές, εισάγουμε νέους κανόνες. Δεν είμαστε χαοτικοί της στείρας αντιπαράθεσης, που παραπέμπει με ασφάλεια, σε ανύποπτο και απροσδιόριστο χρόνο. Διαθέτουμε το «δια ταύτα», όπως ορίζεται στη διαθήκη του μεγάλου διαθέτη.

Υπάρχει ένα κτίριο-κόσμημα στα Μεσοβούνια. Υπάρχει μία ευγενής ψυχή που με το μόχθο και το όραμά της, πρόσφερε αυτόν το θησαυρό προς όφελος όλων μας, η ψυχή και η επιθυμία του Ευάγγελου Ραυτόπουλου.

Δεν χάρισε από το περίσσευμά του, όπως συνηθίζεται στις ευεργεσίες. Χωρίς αυτό να είναι λίγο, μπροστά στην ατομική απληστία της αποθησαύρισης χωρίς κανένα κοινωνικό αντίδωρο, εν τούτοις δεν μπορούμε να μην τονίσουμε τη μοναδικότητα της προσφοράς του Ευάγγελου Ραυτόπουλου. Υπάλληλος και ακούραστος εργάτης- αποταμιευτής, δώρισε στο κοινό καλό το υστέρημά του. Η κριτική σκέψη που θα συμβάλλουμε ώστε να αναπτυχθεί με συγκερασμό της Τέχνης, της Τεχνολογίας, της Γνώσης και της Άθλησης, θα είναι ένα διαρκές μνημόσυνο και ευχαριστία στη μνήμη του. Θα είναι η «Ανάσταση» στο μελανό σημείο, στο απονενοημένο διάβημα του βίαιου τερματισμού της ζωής του.

Ως Κοινωνική Ψυχολόγος, θα διδάξω και θα απαιτήσω την εφαρμογή της οδηγίας της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, Π.Ο.Υ. προς τους συγγραφείς. Το σεβασμό της ζωής στα γραπτά τους, με λύσεις στα αδιέξοδα. Ο ευεργέτης των Μεσοβουνίων θα είχε ίσως αποφύγει την αυτοχειρία, αν ένας ζωντανός λόγος είχε χαϊδέψει τα αυτιά του τη δύσκολη ώρα της μοναξιάς του. Συμβάλλοντας στην Πρόληψη των αυτοκτονιών, που γεννάει η οικονομική κρίση, ο Ευάγγελος Ραυτόπουλος θα γελάει χαρούμενος ανάμεσά μας.

Η εκπαιδευτική συμβολή μας θα επεκτείνεται ακόμα και στην πολυπόθητη ανάπτυξη με γνώσεις γύρω από την εναλλακτική μορφή οικονομικού μοντέλου, της Κοινωνικής Οικονομίας. Για την ανάδειξη της Χειροτεχνίας, της Οικοτεχνίας και της Αγροδιατροφικής παραγωγής, τα αρωματικά βότανα, μεταξύ άλλων, που ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα για την Πρόληψη της Ασθένειας. Συμβολή στη βελτίωση του Ιδιωτικού τομέα, αλλά και του ράθυμου-ανεπαρκούς Δημόσιου, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον εργαζόμενο.

Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής θα πρέπει να στηρίξουν το Ραυτοπούλειο Διδακτήριο και το δύσκολο έργο που αναλαμβάνει ο Σύλλογος των Φίλων του, για την βελτίωση στην ποιότητα της ζωής μας.

Η δομή και η αισθητική του κτιρίου, καθώς και η ποιοτική διάσταση των δράσεων που ορίζουμε, είναι εχέγγυα επιτυχίας. Τα Ιδρυτικά Μέλη που υπογράφουν το καταστατικό του Συλλόγου, είναι εκλεκτά και ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, απόλυτη εγγύηση επιτυχίας!

Σας χρειαζόμαστε όλους κοντά μας για να ανθίσει το έργο και να ξαναγεννηθεί η περιοχή μας! Οι «Χρυσοί Αιώνες» δίνουν ευμάρεια και πολιτισμό. Οι μελανοί ιστορικοί αιώνες, είναι γεμάτοι από πολιτικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, για να καλυφθεί η απουσία πολιτικής ενόρασης. Ας ξεπεράσουμε τις ιστορικές συγκυρίες, με συνεργασία και αμοιβαίο σεβασμό. Το αποτέλεσμα, είναι βέβαιο, θα μας εκπλήξει!

Εμείς ξεκινάμε!

Εσείς πλαισιώστε μας και πορευτείτε μαζί μας!

Η μικροπολιτική και τα μικροσυμφέροντα δεν έχουν πια θέση στη χώρα μας. Όλοι πλέον, θα κρινόμαστε από τα έργα μας και κυρίως από τα αποτελέσματα τους!

Σας ευχαριστώ θερμά!

Μεσοβούνια. Τρίτη, 16/8/2016

Υ.Γ. Ως προσωρινή Πρόεδρος αναλαμβάνω την ευθύνη για τις όποιες λειτουργικές ή διαδικαστικές παραλείψεις-προσκλήσεις της εκδήλωσής. Είμαστε νεοσύστατος Σύλλογος, δεν έχουμε ακόμα στίφη μελών για να διανείμουμε αρμοδιότητες. Το «άρμα» της πρώτης εκδήλωσης μας, έσυραν 4-5 άτομα, τα εξής δύο δηλαδή, η κ. ΧάΙδω Νικολετάτου και ο κ. Τάκης Βασιλάτος. Κατανόηση και κυρίως Ευχαριστίες τους αξίζουν!