Είναι το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου. Μεγάλο μέρος της έκτασής του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος που έχει χαρακτηριστεί Εθνικός Δρυμός. Η φύση στην Κεφαλονιά σε κάνει να σαστίζεις. Πεύκα, κυπαρίσσια και ελιές και στις κορυφές του Αίνου η κεφαλληνιακή ελάτη. Οι ατέλειωτες αποχρώσεις του πράσινου συναντούν το μπλε και το μάτι δεν σταματά να ευφραίνεται.

Στο νησί γίνονται πολλά και ενδιαφέροντα – και το φθινόπωρο, όπως και η άνοιξη, είναι ιδανικές περίοδοι για να τα ανακαλύψεις.

Ένα wellness trip διάρκειας 48 ωρών θέλει οργάνωση, συντονισμό και πειθαρχία – ενίοτε και προσαρμοστικότητα. Η Μαρίνα Βεργωτή, υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων της Τουριστικής Επιτροπής, ήταν ο ενορχηστρωτής του όλου εγχειρήματος.

Για να φτάσεις από Αθήνα Κεφαλονιά οδηγείς 3,5 ώρες μέχρι την Κυλλήνη και από κει σε 1,5 ώρα βρίσκεσαι στο λιμάνι του Πόρου. Τα εισιτήρια πήγαινε-έλα για 2 άτομα και αυτοκίνητο είναι γύρω στα 140 ευρώ.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Οι 3,5 ώρες «βγήκαν» με μουσική. Bill Callahan, Kae Tempest, Ωχρά σπειροχαίτη, Λένα Πλάτωνος, Younger Brother, Anohni and the Johnsons. Μπαίνουμε στο πλοίο και λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι είμαστε Κεφαλονιά.

 Μυρτώ Αντωνοπούλου

Slow living στη φύση

Φτάνουμε στη βάση μας γι’ αυτό το σαββατοκύριακο. To Vericoco, στο χωριό Σπαρτιά, στη Νότια Κεφαλονιά, θα μας φιλοξενήσει πριν κλείσει για σεζόν – ανοίγει και πάλι τις πόρτες του τον Μάιο.

Στο κτήμα βρίσκεται, μεταξύ άλλων σπιτιών, και η Villa Vericoco (στην οποία μέναμε), με 3 υπνοδωμάτια, σαλόνι, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και υπέροχη θέα στο βουνό και τη θάλασσα. Στον κήπο υπάρχει πισίνα, πλαισιωμένη από υπέροχες ελιές και εξωτερική κουζίνα για γεύματα στη φύση.  

 Μυρτώ Αντωνοπούλου

Το Vericoco έχει στο DNA του τη γιόγκα και τον διαλογισμό, γι’ αυτό και συνήθως πραγματοποιούνται στον χώρο yoga retreats. Σ’ αυτή τη λογική έχει φτιαχτεί και ειδικό deck μέσα σε ελαιώνα – εδώ, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μυστικό κήπο.

Αν θέλεις να κλείσεις δωμάτιο, θα χρειαστεί να το κάνεις πολύ νωρίς, γιατί συνήθως υπάρχουν κρατήσεις από το τέλος της προηγούμενης σεζόν.

Τα φραγκόσυκα σε πρώτο πλάνο

Στην περιοχή βρίσκεται μία φάρμα με φραγκόσυκα, η Opuntia, η οποία θα είναι έτοιμη να ανοίξει τις πόρτες της στο κοινό την άνοιξη. Αποφασίζω να την επισκεφτώ. Εκεί με περιμένει η Μάγκυ Παπαδάτου, γεωπόνος. Η ίδια έχει καταγωγή από την Κεφαλονιά, αλλά ζούσε και δούλευε στην Αθήνα. Κάποια στιγμή είπε δυνατά το όνειρό της: «Θέλω να γίνω αγρότισσα». Ο άντρας της, πολιτικός μηχανικός, Κεφαλονίτης κι αυτός, πήρε στα σοβαρά την επιθυμία της και άρχισε να κάνει έρευνα σχετικά με το τι θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα!

 Μυρτώ Αντωνοπούλου

Φέτος, μετά από 7 χρόνια που ασχολούνται με το φραγκόσυκο, έχοντας πλέον 40 στρέμματα, είναι έτοιμοι να περάσουν στο επόμενο βήμα, την τυποποίηση. Στις εγκαταστάσεις που είναι υπό κατασκευή, θα τοποθετηθεί ένα μηχάνημα που βγάζει τα αγκάθια από το φρούτο, έτσι ώστε να είναι έτοιμο για πώληση.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Προς το παρόν, στην Opuntia φιλοξενούνται μαθητές και μαθήτριες του δημοτικού στο πλαίσιο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. «Είναι εντυπωσιακό πόσο αρέσουν τα φραγκόσυκα στα παιδιά. Μετά την εμπειρία των παιδιών στη φάρμα, έχουμε παρατηρήσει ότι την επόμενη μέρα τα φραγκόσυκα ξεπουλάνε στα τοπικά σούπερ μάρκετ!» λέει η Μάγκυ.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Στόχος είναι να γίνει πράξη η φιλοσοφία της farm-to-table εμπειρίας. «Ονειρευόμαστε τραπέζια με πιάτα από υλικά που παίρνουμε από τη γη, ντόπια. Θέλουμε να κάνουμε παραδοσιακή κεφαλονίτικη κουζίνα. Κανένας νεωτερισμός», εξηγεί η Μάγκυ.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Στη μέση του κτήματος με περιμένουν μερικά καθαρισμένα φραγκόσυκα. Δεν μου έχει κινήσει την περιέργεια το συγκεκριμένο φρούτο, οπότε δεν έχω επιδιώξει να το δοκιμάσω μέχρι τώρα. Τρώω ένα και αλλάζω γνώμη. Είναι εξαιρετικά γευστικό. Φυσικά, το φραγκόσυκο χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, αλλά και σε σαλάτες. «Πρέπει να το δοκιμάσεις σε σορμπέ», μου προτείνει η Μάγκυ. Σύντομα θα είναι σε θέση να πουλάνε και τσίπουρο με φραγκόσυκο, με ενημερώνει.

Βόλτα στον Πάρκο Νυχτερινού Ουρανού

Επόμενη δραστηριότητα: Stargazing στον Αίνο. Η συνάντηση είναι στις 21.00. Βάζουμε αθλητικά παπούτσια και παίρνουμε μαζί μας ένα ελαφρύ μπουφάν – μας έχουν πει ότι πάνω στο βουνό η θερμοκρασία πέφτει ακόμα και κατά 10 βαθμούς.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Στη διαδρομή μέχρι την κορυφή μάς κάνει εντύπωση πως δεν υπάρχει καμία πηγή φωτός. Απόλυτο σκοτάδι. Ο Εθνικός Δρυμός Αίνου είναι αναγνωρισμένος ως «Διεθνές Πάρκο Σκοτεινού Ουρανού» (International Dark Sky Park). Τι είναι αυτό; Πρόκειται για μία περιοχή που διαθέτει εξαιρετική ποιότητα νυχτερινού ουρανού και ένα νυχτερινό περιβάλλον που προστατεύεται ειδικά για την επιστημονική, φυσική, εκπαιδευτική, πολιτιστική κληρονομιά και αναψυχή. Είναι το πρώτο, και ως τώρα το μοναδικό, Διεθνές Πάρκο Σκοτεινού Ουρανού που ανακηρύχθηκε επίσημα στην Ελλάδα από την International Dark-Sky Association, τον Ιούνιο του 2023.

Παρκάρουμε και πλησιάζουμε την ομάδα ανθρώπων που έχουν συγκεντρωθεί στο σημείο για να ζήσουν μία αστροβραδιά –όπως τη λένε– στον Αίνο. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Βλέπω ανθρώπους όλων των ηλικιών, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Έχει βραδιάσει, αλλά το σκοτάδι δεν είναι ακόμα απόλυτο. Όσο νυχτώνει, οι ψίθυροι κοπάζουν και τα βλέμματα μικρών και μεγάλων στρέφονται προς τον ουρανό. Το μάτι συνηθίζει σταδιακά στο σκοτάδι και όλο και περισσότερα αστέρια ξεπηδούν μπροστά σου.

Ακούγεται η φωνή του «ξεναγού» μας για σήμερα. «Δεν είμαι αστρονόμος, ούτε φυσικός, είμαι βιολόγος, καθηγητής σε σχολείο. Αλλά αγαπάω τον ουρανό και έτσι ασχολήθηκα μ’ αυτόν», μας λέει. Με το ειδικό πράσινο λέιζερ στο χέρι (που όπως μας εξηγεί είναι τόσο δυνατό που ενοχλεί τους πιλότους, γι’ αυτό και χρειάζεται προσοχή στη χρήση του) μάς δείχνει τους διάφορους αστερισμούς. Ακούμε ιστορίες, μυθολογικά στοιχεία, πληροφορίες για πλανήτες, άστρα και νεφελώματα που μας συνεπαίρνουν. Αφηνόμαστε στη φωνή του και μοιραζόμαστε τον ενθουσιασμό του για τον νυχτερινό ουρανό.

3 γνώσεις από την αστροβραδιά που με εντυπωσίασαν

• Το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο που μπορείς να δει κάποιος με γυμνό μάτι είναι ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας.
• Το φως τρέχει τόσο γρήγορα που μέχρι εσύ να πεις δυνατά τον αριθμό «1001», έχει κάνει τον γύρο της γης 7,5 φορές! Εντυπωσιακό; 
• Τα δαχτυλίδια (δακτύλιοι) του Κρόνου ουσιαστικά είναι κομμάτια πάγου (άλλα μικρά και άλλα μεγάλα σαν τεράστια βουνά) μαζί με σκόνη που συγκρούονται συνέχεια και διαλύονται. Ο πάγος είναι ο λόγος που φαίνονται και τόσο λαμπεροί οι δακτύλιοι μέσα από το τηλεσκόπιο. Πώς σχηματίστηκαν; Πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, καθώς πλησίαζε τον Κρόνο ένας κομήτης (ο οποίος αποτελείται από παγωμένο νερό και σκόνη), τον διέλυσε και επειδή μπήκε σε ταχύτητα, μπήκαν σε τροχιά γύρω του τα απομεινάρια του κομήτη. Αυτά τα απομεινάρια βλέπουμε τώρα. Θα τα βλέπουμε για πάντα; Δεν υπάρχει το «για πάντα» ούτε για εμάς, ούτε καν για το σύμπαν.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Δίπλα μας υπάρχει ένα τηλεσκόπιο. Πριν φύγουμε, ρίχνουμε μια ματιά στον Κρόνο με τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια του. 

Fine dining με Κεφαλονίτικο twist

Terre

Ο γαστρονομικός χάρτης της Κεφαλονιάς δεν είναι ακόμα στο σημείο που θα μπορούσε, ωστόσο τα τελευταία χρόνια γίνονται σοβαρές προσπάθειες να αναδειχθούν τα – ομολογουμένως υπέροχα– τοπικά της προϊόντα. Οπότε, αυτό το διήμερο δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο το καλό ντόπιο φαγητό.

Μια από τις αξιέπαινες προσπάθειες είναι το «Térre Mouikis», ένα fine dining εστιατόριο στο Αργοστόλι. Το μενού έχει επιμεληθεί ο Ασημάκης Χανιώτης-Βαλλιανάτος, ο οποίος έχει εργαστεί ως executive chef και διευθυντής στο βραβευμένο με αστέρι Michelin, «Pied à  Terre» στο Λονδίνο. Ο ίδιος κατάγεται από τη Ρίζα Θηνιάς της Κεφαλονιάς. Ως γνήσιος φυσιολάτρης, προσπαθούσε πάντα να ανακαλύψει τις πρώτες ύλες της περιοχής.

Terre

Στο «Térre Mouikis», μαζί με την επικεφαλής σεφ, Γιώνα Χαϊνταράι, έχουν δημιουργήσει ένα ελληνικό δημιουργικό μενού, με πολλά κεφαλονίτικα πιάτα και πρώτες ύλες του νησιού.

Μπαίνοντας στον χώρο νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε χασιέντα, με το χαρακτηριστικό dusty pink να επικρατεί στους τοίχους. Το εστιατόριο μοιράζεται σε δύο χώρους, την εσωτερική αυλή και τη βεράντα στου 1^ου ορόφου. Το υπέροχο μπαρ πρωταγωνιστεί και τα παρτέρια με τα ντόπια φυτά ολοκληρώνουν το σκηνικό.

? Terre

Γνωρίζουμε τον συμπαθέστατο Θανάση Μουίκη και τους δυο νεαρούς γιους του, Γεράσιμο και Γιάννη, οι οποίοι έχουν αναλάβει το μαγαζί. Τα τραπέζια είναι γεμάτα με γνωστούς και φίλους τους – πετύχαμε την τελευταία μέρα της σεζόν που είναι ανοιχτό το εστιατόριο. «Ανοίγουμε και πάλι την Πρωτομαγιά», μας λέει ο κ. Μουίκης.  

Ρίχνουμε μια ματιά στο μενού και νιώθουμε ότι έχει όσες επιλογές χρειάζονται – ούτε περισσότερες, ούτε λιγότερες. Ορεκτικά για όλα τα γούστα, τέσσερις σαλάτες, κυρίως πιάτα με πρωταγωνιστή το κρέας, άλλα τόσα με πρωταγωνιστή το ψάρι και δυο χορτοφαγικές επιλογές.

Ξεκινάμε με το κοκτέιλ Terre, με βάση το ρούμι. Δοκιμάζουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ «συμβαίνουν πολλά»! Το σπιτικό σιρόπι ανανά συναντά το λάιμ και μαζί μπερδεύονται με την spicy επίγευση του κοκτέιλ.

Terre

Στο τραπέζι φτάνει ένα υπέροχο σπιτικό βούτυρο με αρωματικά βότανα και φρέσκο ψωμί. Comfort ατμόσφαιρα και ζεστό, φιλικό service.

Από ορεκτικά επιλέγουμε τα άγρια μανιτάρια (με κρόκο αβγού κονφί και κρέμα από κεφαλοτύρι Κεφαλονιάς), αφήνοντας με βαριά καρδιά για την επόμενη φορά την Κεφαλονίτικη ριγανάδα. Ο Γιάννης μάς προτείνει από κρέας να δοκιμάσουμε ribeye μόσχου – η Κεφαλονίτικη κρεατόπιτα μιλφέιγ μένει κι αυτή για την επόμενη φορά. Η απόφαση ανάμεσα στα κυρίως με ψάρι είναι επίσης δύσκολη – επιλέγουμε με τα πολλά ριζότο με μύδια και βόνγκολε – και δικαιωνόμαστε.

Στο μενού ξεχωρίζουν επίσης οι σουπιές «τσιγαρίδια» με άγρια χόρτα, πουράντζα και ντομάτα, μία παραδοσιακή συνταγή της Κεφαλονιάς, στην οποία ο σεφ χρησιμοποιεί χόρτα και βότανα από την περιοχή της Θηνιάς για να μείνει η γεύση της ακέραια, ο φρέσκος αστακός με ταλιατέλες και το φιλέτο τόνου με οσπριάδα, αβγοτάραχο Τρικαλινού, σπαράγγια θαλάσσης και φύκια.

Terre

Το γεύμα ολοκληρώνεται με ένα από τα προκλητικά γλυκά. Το αποδομημένο banofee pie μάς εξέπληξε ευχάριστα – διαφορετικές υφές, πολυεπίπεδες γεύσεις με συνεκτικότητα και χαρακτήρα κλείνουν με τον πιο ευχάριστο τρόπο αυτή τη γαστρονομική εμπειρία. 

Κεφαλονιά με αέρα

Αυτό το ταξίδι στην Κεφαλονιά ξεκίνησε από την ιδέα του αλιευτικού τουρισμού που στο νησί έχει αποκτήσει το δικό της (φανατικό) κοινό. Επτά ώρες σε ένα παραδοσιακό καΐκι σού προσφέρουν μία αυθεντική γνωριμία με τον κόσμο της αλιείας. Θα είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να απολαύσουμε την ακτογραμμή της Κεφαλονιάς και να μάθουμε για την ιστορία της αστακοαλιείας στην περιοχή. Μας τα χάλασε όλα ο καιρός.

Ξυπνήσαμε με αέρα. Οι προβλέψεις για δυνατούς ανέμους βγήκαν αληθινές και η λαχτάρα μας να ζήσουμε την εμπειρία της βιώσιμης αλιείας και να απολαύσουμε ένα γαστρονομικό γεύμα με θέα το απέραντο γαλάζιο, μετατέθηκαν για την άνοιξη (που είναι και η εποχή των αστακών).

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Παίρνουμε τον χρόνο μας για να βρούμε εναλλακτικό πρόγραμμα. Λίγο slow living κάτω από τον ζεστό ήλιο, δίπλα στις ελιές, με το δροσερό αεράκι να σου χτυπάει το πρόσωπο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ιδίως μετά από ένα τόσο γεμάτο πρόγραμμα όσο το χθεσινό. Παίρνουμε καλάμια και δολώματα και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο για να αναζητήσουμε μία παραλία για βουτιά και ψάρεμα από τη στεριά.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Χωρίς χάρτες και… διαδικτυακή βοήθεια, αποφασίζουμε να αφεθούμε στο ένστικτό μας και στο flow της στιγμής για να ανακαλύψουμε ένα μέρος που θα μας κάνει. Λίγη ώρα αργότερα βρισκόμαστε στην παραλία Πεσάδα. Θυμάμαι τα λόγια του travel editor, Φώτη Βαλλάτου, που σε συνέντευξή του στο OW, έλεγε ότι «ένα πολύ συναρπαστικό κομμάτι των ταξιδιών είναι η τυχαιότητα, οι εμπειρίες που θα αποκτήσεις ανοίγοντας μία τυχαία πόρτα ή μιλώντας σε έναν άγνωστο στον δρόμο».

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Κατεβαίνουμε λίγα σκαλιά και ανακαλύπτουμε έναν μικρό παράδεισο. Με κρυστάλλινα νερά και απίθανους βράχους για χαλάρωση και ψάρεμα.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Πού πας χωρίς κρεατόπιτα;

Δεν γίνεται να φύγουμε από το νησί χωρίς να δοκιμάσουμε κρεατόπιτα. Πηγαίνουμε στο Avythos Preview, στην παραλία Άβυθος. Είναι κρίμα που έχει νυχτώσει και δεν μπορούμε να δούμε τη θάλασσα, το φαγητό όμως μας αποζημιώνει. Ο Κεφαλονίτης Πάνος Σαρρής μάς υποδέχεται με Ρομπόλα – το 2017 εγκαινίασε το οινοποιείο Sarris, το οποίο βρίσκεται 400 μέτρα από το εστιατόριο.

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Ξεκινάμε δοκιμάζοντας το εξαιρετικό λάδι δικής του παραγωγής. Ντόπιες πρώτες ύλες και παραδοσιακές συνταγές έχουν εδώ την τιμητική τους. Στη χωριάτικη σαλάτα χρησιμοποιούν το ντόπιο τυρί πρέτζα, το οποίο ουσιαστικά δημιουργείται από τα υπολείμματα της φέτας και της μυζήθρας στο βαρέλι. Δοκιμάζουμε και εκπληκτικό σαγανάκι από λαδοτύρι Κεφαλονιάς. Οι κοκκινιστές μελιτζάνες με κεφαλονίτικη φέτα παίρνουν επάξια τη θέση του comfort food που χρειαζόμαστε εκείνη τη στιγμή.

Έφτασε η ώρα της παραδοσιακής κεφαλονίτικης κρεατόπιτας, η οποία αρχικά, δημιουργήθηκε ως λύση για να μην πάει χαμένο το κρέας που περίσσευε από το κυριακάτικο ψητό ή το πασχαλινό αρνί. Οι νοικοκυρές έβαζαν και ό,τι άλλο τους περίσσευε, όπως ρύζι ή πατάτα. Σήμερα, φτιάχνεται συνήθως με ρύζι και τρία είδη κρέατος (από μοσχάρι, χοίρο, τράγο).

Μυρτώ Αντωνοπούλου

Φεύγουμε χορτάτοι και αισιόδοξοι ότι η Κεφαλονιά θα τα καταφέρει και στον τομέα της γαστρονομίας, γιατί έχει πολλές προοπτικές.

Στον δρόμο της επιστροφής προσπαθούμε να βάλουμε σε τάξη σκέψεις, αισθήσεις, εικόνες. Οι 48 ώρες ήταν λίγες για να δούμε σε βάθος το νησί, ήταν όμως αρκετές για να δημιουργήσουν προσδοκίες για την επόμενη επίσκεψη. À bientôt.

ow.gr