Ο Seoyun Matthew Lee, που είναι τελειόφοιτος στο Διεθνές Σχολείο Daegu στη Νότια Κορέα, υποφέρει από διαβήτη τύπου1 και τα τελευταία πέντε χρόνια αναγκάζεται να τρυπάει τα δάχτυλά του τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για να τεστάρει μια σταγόνα αίματος. Εάν η ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα δείχνει να είναι πολύ υψηλή πρέπει να πάρει μια δόση ινσουλίνης για να τη μειώσει.

Το σώμα συνήθως παράγει ινσουλίνη για να εξισορροπήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, όπως ο Matthew, δεν μπορούν να παραγάγουν αυτήν την ορμόνη και αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα γιατί το πολύ αυξημένο σάκχαρο στο αίμα μπορεί να θέσει τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Ο έφηβος Κορεάτης βλέποντας μικρότερα παιδιά να αγωνίζονται να ερμηνεύσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, σκέφτηκε ότι μια συσκευή που αλλάζει χρώμα μπορεί να είναι μια εύχρηστη λύση. «Ως διαβητικός», σχολιάζει, «πρέπει απλώς να γνωρίζω πότε μέσα στη μέρα θα χρειαστώ μια δόση ινσουλίνης».

Ο ίδιος, ανέπτυξε τώρα μια εναλλακτική λύση - ένα έμπλαστρο, που μπορεί να μετράει τη γλυκόζη του ανώδυνα στον ιδρώτα και που αλλάζει χρώμα, και συγκεκριμένα γίνεται κίτρινο, όταν τα επίπεδά της είναι πολύ υψηλά. Όταν τα επίπεδα είναι φυσιολογικά, το έμπλαστρο του Matthew παραμένει άχρωμο, αλλά όταν ανιχνεύσει ότι η γλυκόζη του ιδρώτα είναι πάνω από ένα συγκεκριμένο εύρος τιμών, τότε αλλάζει χρώμα.

Το μικρό έμπλαστρο του Matthew αποτελείται από δυο φύλλα υδρογέλης (τζελ με βάση το νερό) και είναι τετράγωνο με πλευρές μόνο 1 εκατοστό. Η επιφάνεια που εφάπτεται με το δέρμα περιέχει μια χημική ουσία που αντιδρά με τη γλυκόζη. Αυτή η αλληλεπίδραση παράγει μια δεύτερη χημική ουσία που ονομάζεται υπεροξείδιο του υδρογόνου. Όσο περισσότερο σάκχαρο υπάρχει, τόσο περισσότερο υπεροξείδιο του υδρογόνου θα παραχθεί.

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου πυροδοτεί μια αντίδραση στο ανώτερο στρώμα του εμπλάστρου, αναγκάζοντας μια πρωτεΐνη - που ονομάζεται παπαΐνη (Puh-PANE) - να αντιδράσει με μια χημική ουσία που αλλάζει χρώμα. Όσο περισσότερη γλυκόζη ανιχνεύεται στον ιδρώτα, τόσο πιο κίτρινο γίνεται το έμπλαστρο.

Το έμπλαστρο του Matthew είναι ανώδυνο, πολύ εύχρηστο και καθόλου δαπανηρό. Το κόστος των υλικών του είναι μόλις το 1/5 ένα πέμπτο των συσκευών μέτρησης της γλυκόζης που κυκλοφορούν στην αγορά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα gadget που κυκλοφορούν απαιτούν ηλεκτρικά εξαρτήματα, ενώ το έμπλαστρο του Matthew βασίζεται σε πολύ φθηνότερα χημικά υλικά.

Ο 17χρονος παρουσίασε την εφεύρεσή του την περασμένη εβδομάδα, στη Διεθνή Έκθεση Επιστήμης και Μηχανικής Regeneron (ISEF), στο Ντάλας του Τέξας και συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τους 1.600 έφηβους φιναλίστ από 64 χώρες. Η Regeneron ISEF, που θα απονείμει σχεδόν 9 εκατομμύρια δολάρια σε βραβεία φέτος, διευθύνεται από την Society for Science, η οποία «τρέχει» αυτή την ετήσια εκδήλωση από το 1950.

Πηγή:ScienceNewsExplores