Γιορτάζει το έθνος μας, ο πολιτισμός μας ,ο άγραφος νόμος των εθίμων μας ενώνει πλούσιους και φτωχούς ίσοι στο βωμό των κοινών αγώνων και καημών.

Της δάφνης ξανανθίσαν τα κλωνάρια!

Η δάφνη στην Ελλάδα δεν ξεράθη,

της Λευτεριάς δε σβήστη ο αυγερινός.

Κρατεί η Ελλάδα κλώνο ελιάς, μα ξέρει

να σπέρνει κεραυνούς με το άλλο χέρι.

Γιορτάζουμε την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821 και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Ο Ευαγγελισμός είναι μια χαρμόσυνη γιορτή μέσα στην περίοδο της Σαρακοστής και επειδή είναι εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία επιτρέπονται το ψάρι, το λάδι και το κρασί.

Εγώ για να είμαι ειλικρινής, τη θέλω από μορτάρι,

γιατί αλλιώς το πιάτο μου… τη μόδα δεν γουστάρει.

Τη θέλω να ‘ναι χτυπητή, από χέρι, για να αξίζει,

τη θέλω χειροποίητη, πηχτή… και να κουρδίζει.

Ξεφύγαμε λίγο από τα εθιμοτυπικά πρότυπα και βάλαμε στο εορταστικό μενού μαραθοκεφτέδες και πιτάκια μάραθου που αφθονεί στην πρόθυμη γη του Κατελειού μας.

Η καυκιά ή μορτάρι ή μουρτάρι ή το γουδί με το γουδοχέρι ή κοπάνι κατέβηκαν από την σκατζιά για να κοπανίσουμε την αλιάδα.

Οι πέτρινες καλλιτεχνίες από το λατομείο του Ληξουραίου πετροκόπου Αγάπιου Μαρκαντωνάτου από το εργαστήρι του στον Σκινέα.

Το κρασί μας Ζάκυνθο (χωρίς να είναι από τη Ζάκυνθο), μαυροδάφνη από το Μάντουκα και αγνό παρθένο λάδι από την Πλαγιά.

Η αλιάδα σκορδάτη,με λεμόνι και ελαιόλαδο με το κοπάνι του παππού από έλατο.

Κορδίζει η πατάτα ,μοσχοβολάει το φρεσκοκομένο λεμονάκι από το περιβόλι, η παρέα εύχεται με την τόκα των ποτηριών.

Της αγιάς σκορδαλιάς λοιπόν σήμερα.

Αγλιά π'κείνον που δε νογάει για μια ακοπανιά να σιάξει την αλιάδα του με κεφολονίτικη ρετσέτα και να την ξεμοναχιάσει μ'ένα αγκωνάρι ψωμί.

''Χτυπάω το νερό εις το μορτάρι ''

''Το γουδί το γουδοχέρι και τον κόπανο στο χέρι ''

Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω.

(Παλαιών Πατρών Γερμανός.)

Χρόνια πολλά Ελλάδα μου ελεύθερη και ειρηνική!