Η μαύρη σταφίδα, μια ιδιαίτερα σημαντική αγροτική καλλιέργεια για την Κεφαλονιά και ειδικότερα ο πάλαι ποτέ μαύρος χρυσός της Παλλικής, δεν έχει μόνο βαθιές ρίζες δεμένη με το κλίμα, το έδαφος και το μεράκι που εμφύσησαν οι προπάτορες μας. Αποτελεί πολύτιμο αγροτικό προϊόν με υψηλή διατροφική αξία και ένα άκρως εξαγώγιμο προϊόν, του οποίου η διεθνή ζήτηση ολοένα και αυξάνεται καθώς έχει επιστημονικά καθιερωθεί, παγκοσμίως ως υπερτροφή και με αντικαρκινικές ιδιότητες, ενώ βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος, διότι καλλιεργώντας ο σταφιδοπαραγωγός το κτήμα του δεν ερημοποιείται, δεν πιάνει φωτιά, δεν γίνεται διάβρωση του εδάφους και δεν αλλάζει χρήση.

Όμως, τα Παλλικισιάνικα σταφιδάμπελα σήμερα γερασμένα όπως και οι ιδιοκτήτες τους, κτυπημένα από ασθένειες καθιστούν ασύμφορη την ενασχόληση των Νέων Παλλικισιάνων με αποτέλεσμα η καλλιέργεια του γηγενούς αυτού προϊόντος να σβήνει αργά και σιωπηλά, χωρίς κάποιος να νοιάζεται.

Η διάσωση της ντόπιας σταφίδας και η αύξηση της παραγωγής προς όφελος της τοπικής μας οικονομίας, μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων αναμπέλωσης, όπως αυτό των αμπέλων οινοποίησης, με σύγχρονες μεθόδους ευφυούς γεωργικής παραγωγής προσαρμοσμένες στο μεταβαλλόμενο περιβαλλοντικό τοπίο είναι μονόδρομος. Και όταν λέμε σταφιδαναμπέλωση εννοούμε αυτό το θαυματουργό κλήμα που μας χαρίζει ένα σωρό προϊόντα με κύριο και καλύτερο τη σταφίδα, τα υπέροχα γλυκά κουταλιού, το πετιμέζι, πολύ πιο υγιεινό από τη ζάχαρη, ακόμα και ξύδι αλλά και το σταφιδίτη, ένα κρασί συμπληρωματικό άλλων ποικιλιών όπως το μοσχάτο, φέρνοντας ταυτόχρονα ένα σοβαρό ποσό σε συνάλλαγμα μιας και η σταφίδα ήταν και θα είναι ένα προϊόν εξαγωγής.

Πόσο θα μας κόστιζε αυτή η αναμπέλωση αν πούμε ότι σε πρώτη φάση θα βάζαμε 4.000 στρέμματα με 2.500€; Το κόστος εγκατάστασης περίπου 10.000.000€. Τι θα κερδίζαμε από αυτή τη διαδικασία; 4.000 στρέμματα με 2,5 τόνους απόδοση το στρέμμα μιλάμε για μια ποσότητα 10.000 τόνους με περίπου 1,10€ το κιλό τότε κάνουμε απόσβεση σε σχεδόν τρία χρόνια, διάρκεια που χρειάζεται το αμπέλι για να μπει σε πλήρη παραγωγή, αλλά θα κερδίζαμε και Νέους Αγρότες που θέλουν να παραμείνουν στη Παλλικισιάνικη μάννα γη.

Ευκαιρία λοιπόν Περιφέρεια, Δήμος, Αγροτική Συνεταιριστική Ένωση, Επιστημονικοί Φορείς να ξανα-φτιάξουμε τον παραγωγικό ιστό του Νομού και μάλιστα η Κεφαλονιά να διεκδικήσει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση που μας τα δίνει ακόμα, να μας τα δώσει για να παράγουμε, γιατί είναι αλήθεια παράγουμε πολύ λιγότερο και εισάγουμε πολύ περισσότερο, φυτεύοντας νέα αμπέλια προσοδοφόρα σχεδόν 475 χρόνια μετά την πρώτη Βενετσιάνικη μεταφύτευση. Είναι κρίμα να χαθούν οι σταφιδαμπελώνες μας και στο τέλος ότι έχει σχέση με την σταφίδα να το εισάγουμε αναίσχυντα από Χιλή, Τουρκία, και Ουζμπεκιστάν.

Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος