Όταν περνάς καλά ο χρόνος τρέχει «κατοστάρι» και, αντίθετα, όταν οι καιροί είναι δύσκολοι ο χρόνος κάνει… μαραθώνιο!

Πραγματικά δεν κατάλαβα πότε πέρασαν έξη εβδομάδες.

Επιστρέφοντας από την Μελβούρνη στο Σίδνεϊ, έπρεπε να κάνω χίλια δυό πράγματα και να συναντήσω άλλους τόσους φίλους. Ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν δυνατό να γίνουν μέσα σε 4 μέρες που απόμεναν. «Τα χίλια δυό πράγματα» τα ανέλαβε ο γιος μου και τις συναντήσεις μετέτρεψα σε τηλεφωνικές επικοινωνίες. Κάπως έτσι ξεμπέρδεψα.

■ ■ ■ ■ ■

Θα πρέπει να πω ότι στη διάρκεια των 6 ετών από την προηγούμενη επίσκεψή μου στους Αντίποδες, είχαν περάσει στην απέναντι όχθη αρκετοί φίλοι και γνωστοί που είχαν παίξει κάποιο ρόλο στη ζωή μου.

Είναι απώλειες που σε σημαδεύουν.

■ ■ ■ ■ ■

Δεν θα μπορούσα να έφευγα από το Σίδνεϊ αν δεν συναντούσα δύο αγαπημένους φίλους.

Ο ένας, ο Τάκης Μακράκης, είναι φίλος από τα σπουδαστικά μας χρόνια. Μαζί είχαμε αποφασίσει να μεταναστεύσουμε στην Αυστραλία για συνέχιση των σπουδών.

Ήταν Γενάρης του 1970 όταν μαζί πήραμε το αεροσκάφος της αυστραλιανής εταιρείας QANTAS για το ταξίδι στη μακρινή γη του Νότου. Ήταν ένα αεροπορικό ταξίδι με πολλές στάσεις (8 αν θυμάμαι καλά) και μεγάλη αδημονία να φτάσουμε στο τόπο που έμελλε να γίνει η δεύτερη πατρίδα μας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι σημαντικό ρόλο στην ίδρυση της QANTAS είχε παίξει, το 1920, ο Κυθήριος Χαράλαμπος Κορώνης, επιχειρηματίας στην Πολιτεία της Κουηνσλάνδης. Το όνομα της εταιρείας είναι ακρωνύμιο των λέξεων Queensland And Northen Territory Airial Services.

Το δεύτερο φίλο, τον Άντριου Ράφτυ (Ραυτόπουλο) συνάντησα στο ιστορικό κτήριο του Σίδνεϊ, Κουίν Βικτώρια Μπίλντινγκ.

Με τον Άντριου με συνδέει μια μακροχρόνια φιλία. Είναι γιος του αείμνηστου Τόνυ Ράφτυ, του διάσημου σκιτσογράφου που οι καταβολές του ξεκινούν από την Ιθάκη.

Με τον Τόνυ είχα γνωριστεί στη Λέσχη Δημοσιογράφων, στο Σίδνεϊ. Από τότε έγινε ο μέντορας μου και με βοήθησε στα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα.

■ ■ ■ ■ ■

Το τελευταίο 48ωρο στο Σίδνεϊ ήταν καθαρά οικογενειακή υπόθεση – με την οικογένεια του αδελφού και το γιο μου με την αρραβωνιαστικιά του.

Το καλό κατευόδιο έγινε στο αεροδρόμιο, αλλά πριν φύγουμε από το σπίτι αποχαιρέτησα τον «Τσίκι», το παπαγαλάκι που κυκλοφορεί ελεύθερο μέσα στο σπίτι και που δεν έχανε την ευκαιρία να «προσγειώνεται» στον ώμο ή στο κεφάλι μου σε μια ένδειξη υπέρμετρης οικειότητας!

■ ■ ■ ■ ■

Κάπως έτσι κύλησε το ταξίδι μου στην Αυστραλία. Το απόλαυσα, όπως ελπίζω, να απολαύσατε και εσείς την περιγραφική του εκδοχή…

Γιώργος Μεσσάρης

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Από τη συνάντηση μου με τον Άντριου Ράφτυ, γιο του διάσημου και αείμνηστου πια σκιτσογράφου, Τόνυ Ράφτυ. Από αριστερά ο γιος μου, Στάθης, ο Άντριου και η αφεντιά μου.

Ο γιος μου, Στάθης, η αρραβωνιαστικιά του, Ελένη, και εγώ στο Παραμάτα Λιγκς Κλαπ.

Ο «Τσίκι», το παπαγαλάκι που για χρόνια είναι… μέλος της οικογένειας.

Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το δημοσίευμα ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση και εγώ θα το μεταβιβάσω: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι τελευταίες παραγωγές ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ του Γιώργου Μεσσάρη: 1: «Σκιές Του Χθες» - Ένα οδοιπορικό στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης. Στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Διατίθεται σε μέμορι στικ. 2: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ. Διατίθεται σε DVD σε τέσσερις γλώσσες. Για να τα αποκτήσετε επικοινωνήσετε με τον ίδιο στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.