Ως τώρα δεν προσπάθησα, ποτέ, να γράψω κάτι
για κόμματα, πολιτικούς, τους γύρναγα την πλάτη
και το ‘κανα συνειδητά αφού δεν το αξίζουν,
το μαύρο, άσπρο βλέπουνε και τ’ άσπρο το μαυρίζουν.
Γνωρίζουμε λίγο πολύ στο κόμμα τι συμβαίνει
και σ’ όποιο κόμμα και να πας, υπόθεση χαμένη.
Όποιος σε κόμμα ενταχθεί και στα βαθιά εισχωρήσει
τίποτα δεν θα φοβηθεί ότι κι αν μαγαρίσει.
Όλα θα δικαιολογηθούν και θα τα κουκουλώσουν,
ποτέ δεν θα παραδεχτούν και θα επιβιώσουν.
Το κόμμα είναι το «μαντρί», είναι η προστασία,
φτάνει ν’ ακολουθείς πιστά την διαδικασία.
Αν τύχει κι έχεις εκλεγεί και στη βουλή αράξεις,
ποτέ δεν θα τιμωρηθείς, όποιες κι αν κάνεις πράξεις.
Για όλα τα κορόιδα υπάρχει τιμωρία,
για όσους είναι στη βουλή, καμιά κατηγορία.
Σκάνδαλα βγαίνουν συνεχώς όπου ο νους πηγαίνει,
χωρίς φωτιά, το ξέρουμε, καπνός ποτέ δε βγαίνει.
Ας πούμε για τα πρόσφατα, λίστα Λαγκάρτ και Siemens,
το Βατοπέδι, εξοπλισμοί κι αυτά δεν είναι φήμες.
Και το καινούργιο σκάνδαλο όπου το λεν Novartis
λίγο πριν τον καρνάβαλο και πριν να μπει ο Μάρτης.
Κι αυτό θα πάει σούμπιτο όπως κι όλα τα άλλα
στους νόμους της διαγραφής μπαίνουν μικρά, μεγάλα.
Με την υγεία του λαού παίζανε οι αστέρες
και μίζες καταβρόχθιζαν οι εθνοπατέρες.
Μνημόνια και σκάνδαλα κι αυτοί ‘ναι στην απέξω
και όλοι τους παρακαλούν να τους επανεκλέξω. 
Πέτρινα χρόνια πέρασαν και σ’ άλλα ποιος αντέχει;
Ποιος απ’ αυτούς είναι φτωχός και ποιος ανάγκη έχει;
Ποιος νοιάζεται και ποιος πονεί για του φτωχού το δράμα;
Μισθός, συμφέρον, σύνταξη και δεν τους νοιάζει πράμα.
Αλήθεια πως το σκέφτονται όταν ζητούν την ψήφο;
Σωτήρες και φιλεύσπλαχνοι, ή σαν τον τοκογλύφο;
Και ποιος τους παρακάλεσε αυτοί να κυβερνήσουν;
Λογάδες και τεμπέληδες, ελπίδες θα πουλήσουν.
Ελάχιστοι σταθήκανε σε ύψος πατριώτη,
με σύνεση με λογική με ήθος, τιμιότη.
Γ ι’ α υ τ ό.
Κάθε ένας να προσέχει,
τσ εκλογές να συμμετέχει,
ποιον θα κόψει, ποιον θ’ αφήσει
το λαό να κυβερνήσει.
Μη τσιμπάει ψιχουλάκια,
να χει ανοιχτά ματάκια.
Δίνουν ψίχουλο με μέλι
για να πάρουν το καρβέλι.
Έξω τσέπη, μέσα τσέπη,
ήθος που το επιτρέπει.
Όλοι δίχνουνε τη έξω
για τη μέσα, δεν θ’ αντέξω.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Υ. Γ. 2019

Γι αυτό πατριωτάκια μου για λίγο χαλαρώστε
αφήστε τσου φανατισμούς, καιρός να ξενερώστε.
Αλήθεια για σκεφτείτε το, ποιοι κυβερνούν για χρόνια;
Πέστε βαριά ονόματα που φέραν τα μνημόνια.
Πέστε το και μη ντρέπεστε, δεν ξέρατε; Χαλάλι.
Μα τώρα που γνωρίζετε αυτούς θέλετε πάλι.
Το Θιάκι κι η Κεφαλονιά μια έδρα έχουν μόνο
μα έχουν και θάλασσες καλές και δάση κι οξυγόνο.
Πολλοί οι υποψήφιοι και άφθαρτοι και νέοι,
η προκοπή του τόπου μας λένε πως τους εμπνέει.
Κυρίως γένος θηλυκού δηλώνουνε σωτήρες
κι όλοι σχεδόν αυτόκλητοι, κομματικοί φωστήρες. 
Μαζί και οι παραμπαστοί με φορεσιά καινούρια
ξανά παρατρεχάμενοι και τους φωνάζουν γιούρια.
Όλοι και κάτι τάζουνε σταυρό για να τσιμπήσουν
χαίρονται και χαμογελούν μόλις σε ακουμπήσουν.
Και συ τσ ακούς ευχάριστα σα να τσουλάς σε ράμπα,
το δώσε είναι δύσκολο, το τάξιμο είναι τσάμπα. 
Όλοι σας το γνωρίζετε κι αν όχι μη γελάτε,
πως όπως στρώσει ο καθείς, γεδέτσι και κοιμάται.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΛΛΙΩΡΗΣ