Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος την επανίδρυση του κράτους. Φυσικά επανίδρυση δεν είδαμε, εκτός και αν είχε στο μυαλό του τον ερχομό της τρόικας και των μνημονίων που μας κουβάλησε ποιος άλλος από τον υπουργό οικονομικών του, τον κύριο Παπαθανασίου, τον (επίσης) δημιουργό των Greek statics που μας έκαναν ρεζίλι σε όλη την Ευρώπη! (Αυτόν τον βραβεύσαμε)!

Λίγα χρόνια αργότερα η Task Force πρότεινε και ιδρύθηκε με τον νόμο 4109/13 η γραμματεία συντονισμού, η οποία υπάγετο στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης με υπουργό τότε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σκοπός της γραμματείας ήταν η παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου αλλά και η παροχή συμβουλών στον πρωθυπουργό. Σε ποιον ανέθεσε ο κύριος Σαμαράς να διευθύνει τη συντονιστική αυτή γραμματεία; Στον ψυχίατρο Δημήτρη Βαρτζόπουλο. Σκέφτηκε προφανώς ότι χρειαζόμαστε ψυχίατρο και βρήκε ευκαιρία να του αναθέσει καθήκοντα!!! Τα χρόνια πέρασαν και η συντονιστική γραμματεία αναβαθμίζεται και γίνεται επιτελικό κράτος. Ποιος θα το διευθύνει; Δεν ξέρω. Ένα πράγμα ξέρω: Αυτός ή αυτοί που θα το διευθύνουν πρέπει να είναι πιο έμπειροι και πιο δημιουργικοί από αυτούς τους οποίους θα ελέγχουν, δηλαδή τους υπουργούς. Και το εύλογο ερώτημα είναι γιατί δεν έγιναν οι ίδιοι υπουργοί εξ αρχής!

Προς το παρόν οι ‘επιτελείς’ του επιτελικού κράτους καλό είναι να γνωρίζουν ότι η Κύπρος πέρυσι μέσω της παροχής ιθαγένειας σε 2.500 ξένους εισέπραξε 6.2 δις ευρώ! (Section 111A of the Civil Registry Laws of 2002-2019). H προηγούμενη κυβέρνηση αντάλλαξε την ελληνική ιθαγένεια με κάποιες χιλιάδες μελαμψούς για κάποιες χιλιάδες ψήφους!
Δυστυχώς η ελληνική οικονομία για να αναπτυχθεί χρειάζεται χρόνο… πολύ χρόνο. Όποιος πιστεύει ότι αφήσαμε πίσω μας τα δύσκολα και ότι οι επενδυτές θα αρχίσουν να σπρώχνονται στη σειρά, μάλλον δεν γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας της πραγματικής οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια ενώ μειώθηκε η εσωτερική ζήτηση, οι ελληνικές παραγωγικές εταιρίες δεν αύξησαν αναλόγως και την εξωστρέφειά τους. Μπορεί να αύξησαν τις εξαγωγές τους αλλά αυτή η αύξηση είναι αποτέλεσμα εξαγωγής προϊόντων χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας το γεγονός ότι έχουν μειώσει τις επενδύσεις τους κατά 57% σε συνδυασμό με το απαγορευτικό κόστος αύξησης κεφαλαίου, θα ήταν παράλογο να έχει κανείς προσδοκίες άμεσης ανάπτυξης.

Σημείωση

Πάντως καλό θα ήταν οι υπουργοί να γίνονται γνωστοί από τα έργα τους και όχι από τις συνεχείς απαξιωτικές δηλώσεις τους για τους οργανισμούς τη σωτηρία των οποίων υποτίθεται ότι ανέλαβαν, γιατί έτσι βάζουν, άθελά τους βέβαια, πλάτη στους μνηστήρες…