Χώρα του πρώην Ανατολικού μπλόκ, φτώχεια, ανοργανωσιά, υποβαθμισμένες υποδομές, trafficking, μιζέρια και αδιάφορο πολιτισμικό φολκλόρ υποθέτω ότι θα είναι οι πρώτες σκέψεις των περισσοτέρων.

           Κι όμως τα δεδομένα δεν είναι έτσι!!

Η Ρουμανία είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη χώρα.

          Όμορφες πόλεις με μεγάλες πλατείες, φαρδείς δρόμους και πεζοδρόμια, πεντακάθαρες, με πολύ πράσινο και πολύ φώς.

         Οι πόλεις είναι απλωμένες, τα σπίτια δεν σε πνίγουν, η ρυμοτομία σε βοηθά να προσανατολίστεις και να τις περπατήσεις ενώ χαρακτηριστικό των περισσότερων απο αυτές είναι οι μεγάλοι πεζόδρομοι με τα συνοδά μαγαζιά και κέντρα διασκέδασης.

        Η αρχιτεκτονική αποτελεί ενα ισορροπημένο μείγμα νεοκλασσικών(επιβλητικά κτίρια, εκκλησίες όλων των ρυθμών, μνημεία) και πιο μοντέρνων κτιρίων δίνοντας μια όμορφη ενναλαγή εντυπώσεων, ενώ σχεδόν όλες οι πόλεις έχουν και το κομμάτι της "παλιάς πόλης" που προσδίδει μια αίσθηση δέους και ιστορικής αναψηλάφησης.

         Η εμπορική κίνηση ζωντανή και σύγχρονη(αρκετά  mall) και σχεδόν όλες οι πολυεθνικές δυτικού τύπου παρούσες.

         Καινούργια και πανάκριβα αυτοκίνητα κατακλύζουν τους δρόμους(δεν υπάρχουν φόροι εκτελωνισμού απο το εξωτερικό και κυρίως απο την Γερμανία με αποτέλεσμα να έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στο Βερολίνο).

Το οδικό εθνικό δίκτυο είναι αξιοπρεπέστατο, συντηρείται διαρκώς και επεκτείνεται.

           Είδα τεράστια αιολικά πάρκα , ατελείωτες καλλιέργειες κυρίως σταριού( ο σιτοβολώνας της Ευρώπης) και καλαμποκιού, σύγχρονες  βιομηχανικές μονάδες, εταιρίες εξόρυξης πετρελαίου(ναι η Ρουμανία έχει πετρέλαιο και το εκμεταλεύεται), ανεπτυγμένη γεωργία και κτηνοτροφία.

           Τα αγαθά είναι σχετικά φτηνά για τον μέσο Έλληνα και σε μερικά προιόντα πολύ φτηνά, ενώ η σχέση τιμής και παρεχόμενης υπηρεσίας ικανοποιητική.

          Αν την διασχίσεις σου δίνει την εντύπωση μιας πλούσιας χώρας με αυτάρκεια σε όλα τα αγαθά.

          Θα έλεγε λοιπόν εύλογα κάποιος οτι η Ρουμανία είναι η χώρα της επαγγελίας.

         Κάθε νόμισμα όμως έχει δύο όψεις.

         Η "σκοτεινή" πλερά της χώρας αφορά κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη την κουλτούρα των Ρουμάνων.

         Οι πόλεις μπορεί να είναι όμορφες αλλά αν εξαιρέσεις το Βουκουρέστι, ο κόσμος που τις περπατά και τις απολαμβάνει είναι ελάχιστος.

         Οι πλατείες τους είναι άδειες σχεδόν, τα πάρκα αχανή αλλά χωρίς περιπατητές ενώ τα εμπορικά κέντρα περιμένουν τον πελάτη με το τουφέκι.

        Οι Ρουμάνοι στην πλειονότητα τους δεν χαμογελούν, είναι κλειστοί χαρακτήρες, σχετικά αγενείς, καθόλου εκδηλωτικοί και γενικότερα η συμπεριφορά τους αποπνέει μια μιζέρια.

         Δεν έχουν τουριστική παιδεία, γνωρίζουν ελάχιστα Αγγλικά, σε εξυπηρετούν με δυσκολία και μερικές φορές με εμφανή δυσθυμία ενώ το "ευχαριστώ" κυλάει δύσκολα από το στόμα τους.

         Έχουν συμπεριφορά που δεν δικαιολογείται για πολίτες μιας χώρας που θέλει να προσαρμοστεί στον δυτικό πολιτισμό.

        Την εξήγηση μάλλον θα πρέπει να την αναζητήσει κανείς στα 40 χρόνια καταπίεσης απο το καθεστώς, όπου οι άνθρωποι είχαν μάθει να είναι καχύποπτοι, μίζεροι, κλεισμένοι στον εαυτό τους, φοβισμένοι, με ανύπαρκτες ευκαιρίες ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων.

         Η περίοδος αυτή τους ανάγκασε να δημιουργήσουν παχιά και αδιαπέραστα κελύφη και πολύ ισχυρά φίλτρα αυτοπροστασίας με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα η επικοινωνία να καθίσταται προβληματική.

         Το γεγονός ότι η Ρουμανία δεν θεωρείται και δεν είναι τουριστική χώρα έχει κρατήσει τους κατοίκους της  μακριά απο την ωσμωτική διεργασία πολιτισμών και την διαφυλετική ανάμειξη  που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των τουριστικών χωρών.

         Κατάλαβα ότι δεν μας συμπαθούν ιδιαίτερα αν και μάλλον δεν νομίζω να συμπαθούν και κανέναν!!

        Αν έπρεπε λοιπόν να συνοψίσω σε μιά φράση την Ρουμανία θα έλεγα ότι είναι "μιά πανέμορφη χώρα με μίζερους υπηκόους".

       Συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους την εκδρομή γιατί είμαι βέβαιος ότι θα αναθεωρήσετε πολλά από αυτά που πιστεύετε.

Υ.Γ Θα ήθελα να ευχαριστήσω το ταξιδιωτικό γραφείο για την οργάνωση, τους ακούραστους οδηγούς μας, τον εξαιρετικό ξεναγό μας ο οποίος ήταν Ρουμάνος και έως εκ τούτου μάθαμε από πρώτο χέρι πολλές πτυχές από την ζωή επι Τσαουσέσκου και φυσικά όλους τους συνταξιδιώτες μου.

Μαρκάτος Αναστάσιος