Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τον Γιώργο Χαλαβαζή και την Ελευθερία Κουλουριώτου μίλησε η Πρόεδρος του Δημοτικού Γηροκομείου Αργοστολίου Άννα Ζαπάντη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως “Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία” που γιορτάζεται κάθε χρόνο 1η Οκτωβρίου.

Η ημέρα αυτή υιοθετήθηκε απο τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990 ,για να αποτίσεις τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Η Άννα Ζαπάντη έχει άπειρα αποθέματα αγάπης για τους τροφίμους του Δημοτικού Γηροκομείου και τονίζει με έμφαση ότι αξίζουν την αμέριστη έγνοια και το σεβασμό.

“Οφείλουμε να τους νοιαζόμαστε, να τους αγαπάμε και να τους κρατάμε το χέρι κάθε μέρα. Να νιώθουν ότι έχουν ελπίδα, ότι υπάρχει μέλλον για αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό που κάνω είναι αυτό που αισθάνομαι με τους παππούδες, δίνεις αγάπη, παίρνεις αγάπη, πορεύομαι απο μικρό παιδί και θα πορευτώ με σεβασμό στην τρίτη ηλικία, στον συνάνθρωπό μου που έχει ανάγκη.

Βλέποντας αυτούς τους ανθρώπους, σε κοιτάνε στα μάτια και ζητάνε από σένα αγάπη.

Σήμερα περίμεναν πολλά, όμως δεν γιορτάσαμε την σημερινή ημέρα γιατί κάποιοι δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν λόγω αδιαθεσιών. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα κάνουμε την γιορτή, θα τους δώσουμε αυτό που τους αξίζει, τους το χρωστάμε .Το καλύτερο δώρο που μπορούν να πάρουν σήμερα και κάθε μέρα του χρόνου είναι η αγάπη μας”.

Η εγκατάσταση των τροφίμων στο νέο κτήριο του Δημοτικού Γηροκομείου, έγινε 27 Σεπτεμβρίου του 2020 και η κ. Ζαπάντη στάθηκε σ αυτό:

“Όχι μόνο με δικαιώνει η μεταφορά των τροφίμων στο νέο κτήριο, αλλά αισθάνομαι και υπερήφανη, παρόλο που βάλλομαι απο παντού. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αυτά που τους αξίζουν. Ζουν σε ένα περιβάλλον που δεν μπορεί να υπάρχει καλύτερο.

Έχουν ένα υπερσύγχρονο φυσικοθεραπευτήριο και όλοι οι παππούδες που δεν μπορούσαν να σηκωθούν απο τα κρεβάτια τους, στην Μονή του Αγίου Ανδρέα, δεν υπήρχε ανσανσέρ, για την τραπεζαρία έπρεπε να κατεβούν 40 σκαλιά και να ξανα ανέβουν, για το φυσικοθεραπευτήριο έπρεπε να ανέβουν ξανά, τώρα έχουν την άνεση να εξυπηρετηθούν. Κάποιοι που ήταν χρόνια κατάκοιτοι τώρα περπατούν.

H ανάγκη για επιπλέον στελέχωση 

Έχουμε 73 άτομα, θα μπορούσαμε να έχουμε άλλα τόσα, αλλά δυστυχώς έχουμε μόνο 16 άτομα μόνιμο προσωπικό, τα δύο απο αυτά έχουν προβλήματα υγείας, είναι εκτός γηροκομείου αυτή τη στιγμή, σε ένα χρόνο συνταξιοδοτούνται και θα μείνουμε με 14 άτομα μόνιμο προσωπικό. Δεν ενοχλούμε τον Κυβερνητικό προϋπολογισμό, μπορούμε με ιδίους πόρους να προσλάβουμε προσωπικό, όμως δυστυχώς είμαστε Δημοσίου Δικαίου. Ζητάμε συνεχώς εξαίρεση, κάθε χρόνο στέλνουμε προγραμματισμό προσλήψεων, χρειαζόμαστε άλλα 30 άτομα για να λειτουργήσουμε σωστά και να ανοίξουμε την κάτω πτέρυγα για ανθρώπους που είναι σε αναμονή και αντιμετωπίζουν οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα,αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Προφανώς δεν υπάρχουν τέτοιες ευαισθησίες, γιατί από 15 Ιουλίου είναι το τελευταίο έγγραφο που έστειλα στον κ. Βορίδη τον Υπουργό Εσωτερικών και δεν πήρα καμία απάντηση. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, λυπάμαι που το λέω, το γηροκομείο δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να λειτουργεί έτσι.

Σήμερα 1η Οκτωβρίου πήραμε 8μηνα τα οποιά στην ουσία είναι 7μηνα,άρα θα αναγκαστώ απο τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο που θα μπορώ να ξαναπάρω αυτά τα 8μηνα να λειτουργώ το γηροκομείο μόνο με την καλή θέληση των 14 ανθρώπων που μοχθούν νυχθημερόν για να καλύψουν τους τρόφιμους και καθημερινά να σιτίζουν ανθρώπους εκτός γηροκομείου. Είναι αρκετά άτομα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, άλλα παίρνουν το φαγητό απο το γηροκομείο και σε άλλα σε συνεργασία με το “Βοήθεια Στο Σπίτι” το στέλνουμε στο χώρο τους.

Αν δεν πάρουμε προσωπικό, θα κλείσει το γηροκομείο, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει. Δεν φωνάζουμε μόνον εμείς και ο προηγούμενος πρόεδρος προς τιμήν του ο κ. Αποστολάτος είχει στείλει πολλά έγγραφα γι αυτό το θέμα. Έχουμε απευθυνθεί σε όλους τους φορείς, αυτές οι δομές θα έπρεπε να είναι υπερ στελεχωμένες. Ο βουλευτής έχει ενημερωθεί, προσπαθεί και αυτός να κάνει το καλύτερο. Αλλοίμονο εάν φτάσουμε να πούμε σ αυτούς τους ανθρώπους που τους αξίζουν τόσα πολλά, δεν μπορούμε άλλο να σας έχουμε εδώ.

Ο μόνος που ενδιαφέρθηκε έως τώρα είναι ο κ. Βελόπουλος ο οποίος αφού του δώσω κάποια στοιχεία θα το φέρει αυτό το θέμα στη Βουλή. Έχουμε μεγάλες παρατάξεις που εκπροσωπούνται εδώ, πρέπει να ξεσηκωθούμε όλοι και να απαιτήσουμε όχι για την κ.Ζαπάντη, αλλά για την αξιοπρέπεια των γιαγιάδων και των παππούδων.”

Η κ.Ζαπάντη έχει στοχοποιηθεί και η ίδια για αυτό το θέμα αναφέρει:

“Κατηγορήθηκα γιατί τους μετέφερα στο γηροκομείο ,γιατί δεν είχε άδεια λέει λειτουργίας το νέο κτήριο. Δεν έζησε κανείς τον “Ιανό” μέσα στο ίδρυμα που το ζήσαν οι παππούδες και δεν είδε κανείς τον τρόμο στα μάτια τους απο την αγωνία για το τι θα γίνουν. Στις 18 Σεπτεμβρίου ο “Ιανός',27 μεταφερθήκαμε ,στη μονή του Αγίου Ανδρέα δεν είχαμε ρεύμα, δεν είχαμε νερό, τα παντζούρια πέφτανε κάτω, ο αέρας και η βροχή έμπαιναν απο , παντού.

Τότε ορκίστηκα, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να μείνουν εδώ ,έχουμε ένα κτήριο πολύ αξιόλογο ,κακώς είναι κλειστό, με οποιοδήποτε κόστος, όποιος με κυνηγήσει και με κυνηγάνε ακόμα στον Εισαγγελέα και δεν ξέρω πως θα καταλήξει αυτή η ιστορία, με χλευάζουν αποκαλώντας με Αννούλα της προσφοράς, ή της συμφοράς ,το πολιτικό κόστος δεν με ενδιαφέρει γιατί δεν είμαι πολιτικός, βιώνω καθημερινά τον πόνο των συνανθρώπων μου και προσπαθώ για το καλύτερο.

Για το υποτιθέμενο “Μέγα Σκάνδαλο” δεν θέλω να αναφερθώ. Προσπαθώ να προφυλάξω όσο γίνεται τους ανθρώπους, τα οικονομικά του ιδρύματος και τα συμφέροντα του. Θα έχουμε εξελίξεις μέσα στην επόμενη εβδομάδα και θα ενημερώσω και το κοινό ,γιατί ειπώθηκε ότι πήρα τα χρήματα του γηροκομείου και τα έχω σε προσωπικό μου λογαριασμό. Το Συμβούλιο είναι πολύ κοντά μου, έχουμε πάρα πολύ καλή συνεργασία, οι αποφάσεις μας είναι ομόφωνες σχεδόν, υπάρχουν και κάποιες διαφωνίες και όλοι θέλουμε το καλύτερο για τους τρόφιμους κι αυτός είναι και ο σκοπός ύπαρξης μας εκεί. Μαθήματα αγάπης και ανθρωπιάς θέλω να περάσω και να αφήσω ως Άννα Ζαπάντη και όχι ως πρόεδρος. Αυτή θα είναι η επιβράβευση για μένα.

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι παράδειγμα για μίμηση για μας και το τελευταίο στάδιο της ζωής τους έχουν ανάγκη να το περάσουν όσο καλύτερα μπορούν.”

Τέλος ευχαρίστησε τους χορηγούς του γηροκομείου ,τους ευεργέτες του τονίζοντας ότι ακόμα και η πιο μικρή προσφορά είναι ανεκτίμητη και όλο το προσωπικό που είναι άξιοι συγχαρητηρίων όλοι.

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-synenteyxi-3?si=316bb659fd0c44e78d04a974907e0b46}