Σήμερα 1^η του Μάη, είναι μια ημέρα – σύμβολο, που η παγκόσμια εργατική τάξη τιμά τους ήρωες της. Τιμάμε τον Μάη του ’36, τους 200 της Καισαριανής, τους χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που έδωσαν τη ζωή τους για το δίκιο της τάξης τους.

Οι συλλογικοί αγώνες και τα ηχηρά, διαχρονικά μηνύματα της εργατικής Πρωτομαγιάς αποτελούν φωτεινό σηματοδότη για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, που συνεχίζουν να διεκδικούν και να μάχονται για το δικαίωμα στην εργασία, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, για ένα δικαιότερο παρόν και μέλλον.

Στην εποχή που ζούμε με τη ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, προοδευτικό και σύγχρονο θα ήταν να συμβαδίζουν οι παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν με την βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, τη εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής εργασίας και την εξάλειψη της ανεργίας. Αντιθέτως, παρατηρούμε πισωγυρίσματα, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, με μισθούς και συντάξεις που δεν επαρκούν.

Οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων είναι αναγκαίες όσο ποτέ για να μην οδηγούμαστε καθημερινά στην φτωχοποίηση. Παράλληλα, αναγκαία όσο ποτέ είναι και η στήριξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων με σκοπό την επιβίωση τους.

Με τις αλλεπάλληλες κρίσεις που βιώνουμε, απαιτούνται Επαγρύπνηση, Αλληλεγγύη, Διεκδίκηση!

Γιέ μου, καλὰ μοῦ τἄλεγε τὸ γνωστικό σου ἀχεῖλι
κάθε φορὰ ποὺ ὁρμήνευε, κάθε φορὰ ποὺ ἐμίλει:

Ἐμεῖς ταγίζουμε ζωὴ στὸ χέρι: περιστέρι,
κ᾿ ἐμεῖς οὔτ᾿ ἕνα ψίχουλο δὲν ἔχουμε στὸ χέρι.

Γιάννης Ρίτσος, Επιτάφιος

Ο Δήμαρχος Σάμης

Γεράσιμος Μονιάς Νέτης