ΕΗΔ ΘΕΜΑ:

Μέτρα και ετοιμότητα της Π.Ι.Ν. για την Αντιπυρική Προστασία των νησιών μας

Βρισκόμαστε λίγο πριν την έναρξη της Αντιπυρικής Περιόδου και παραμένουν όλες οι αιτίες και οι αρνητικοί παράγοντες, που τα προηγούμενα χρόνια συνέβαλαν στην εκδήλωση και την εξάπλωση καταστροφικών πυρκαγιών.

Η Λαϊκή Συσπείρωση επανειλημμένα έχει εκφράσει την ανησυχία της για την ετοιμότητα του κράτους , κυβέρνησης και Τοπικής Διοίκησης απέναντι στις δασικές πυρκαγιές. Πριν από κάθε αντιπυρική περίοδο, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, το ίδιο και η σημερινή, παρουσιάζοντας το “νέο επιχειρησιακό δόγμα για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών”, ισχυρίζονται ότι είναι έτοιμες, πλην όμως διαψεύδονται κάθε χρόνο από τις τεράστιες καταστροφές.

1. Τα νησιά μας διαθέτουν μεγάλο ορεινό και δασικό όγκο, με αρκετούς οικισμούς να βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές, που εν δυνάμει μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με τους κινδύνους πυρκαγιών. Έχουν πρόβλημα στην ύδρευση, εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής , ανυπαρξία αγροτικών δρόμων, αναρχία στην οικοδόμηση κ.λπ.
2. Παραμένουν οι τραγικές ελλείψεις στον τομέα της δασοπροστασίας-πυροπροστασίας, λόγω της πολιτικής υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας που έχει την ευθύνη της πρόληψης. Παραμένουν οι ελλείψεις των αρμόδιων υπηρεσιών της Περιφέρειας και των Δήμων.
3. Δεν υπάρχει σύγχρονος και επικαιροποιημένος αντιπυρικός σχεδιασμός, ιδιαίτερα για την πιθανότητα ξεσπάσματος πολλών ταυτόχρονα δασικών πυρκαγιών σε μια Περιφέρεια.
4. Παραμένει η Αντιπεριβαλλοντική πολιτική που δίνει νέες διευκολύνσεις στους ομίλους της «πράσινης ανάπτυξης» και των ΑΠΕ. Συνεχίζεται η πολιτική της διάσπασης της ενιαίας διαχείρισης των δασών και ο αντιεπιστημονικός και καταστροφικός διαχωρισμός της πρόληψης από την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών, με αποτέλεσμα το βάρος να πέφτει σχεδόν αποκλειστικά στην καταστολή.

Στην πρόσφατη επίσκεψη του Υφυπουργού Κλιματικής Κρίσης και πολιτικής προστασίας στην Κέρκυρα ακούσαμε  δηλώσεις και εξαγγελίες μέτρων σχετικές με μέτρα καταστολής, εντοπισμού και παρακολούθησης καταστροφικών φαινομένων:  

• Σύσταση 16 μονάδων ΕΜΟΔΕ (Δασοκομάντο). Μία εξ αυτών θα εδρεύει στην Κέρκυρα και η άλλη στην Κεφαλονιά.  
• Συμβάσεις για την ενοικίαση 49 πανάκριβων ιδιωτικών εναέριων μέσων.  
• Σταδιακή προμήθεια επίγειων και εναέριων μηχανολογικών μέσων για το Πυροσβεστικό Σώμα  και για τους φορείς της τοπικής Διοίκησης , μέσω του προγράμματος ΑΙΓΙΣ.
• Σταδιακή προμήθεια δορυφορικών συστημάτων παρακολούθησης και εντοπισμού πυρκαγιών, πρόγνωσης μετεωρολογικών δεδομένων κ.λ.π. μέσω προγράμματος ΑΙΓΙΣ.

Συνολικά οι πολυδιαφημιζόμενες από την Κυβέρνηση προμήθειες μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως αναλύονται στο πρόγραμμα “ΑΙΓΙΣ” θυμίζουν περισσότερο τη λαϊκή ρήση “ζήσε Μάη να φας τριφύλλι” αφού στην καλύτερη περίπτωση οι πρώτες παραδόσεις για χρήση από το Π.Σ. των υπό προμήθεια οχημάτων, αεροσκαφών κλπ θα είναι σε 2 έτη.

Καμία αναφορά δεν έγινε για μέτρα αποτροπής εκδήλωσης των πυρκαγιών και στην έλλειψη ολοκληρωμένης διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων .   Εύκολα η κυβέρνηση νομοθετεί πρόστιμα για τον μη καθαρισμό ιδιωτικών οικοπέδων την ίδια ώρα που δρόμοι αρμοδιότητας Περιφέρειας ή Δήμων παραμένουν ακαθάριστοι. 

Δεν ακούσαμε καμία σχετική αναφορά τόσο από τον Υφυπουργό όσο και από τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων για χρηματοδότηση τοπικών προληπτικών προγραμμάτων σχετικά με :

• Τον καθαρισμό, την συντήρηση και την διάνοιξη αγροτικών δρόμων.  
• Τον καθαρισμό και την διαπλάτυνση του πυκνού Επαρχιακού Οδικού Δικτύου των νησιών που εκ των πραγμάτων αν υλοποιούνταν παρόμοιος σχεδιασμός θα μετατρέπονταν σε ένα πλήρες δίκτυο αντιπυρικών ζωνών και θα διευκόλυνε την έγκαιρη προσέλευση των κατασταλτικών δυνάμεων.
• Τον καθαρισμό των τεράστιων εγκαταλελειμμένων αγροτικών εκτάσεων με ελαιώνες που έχουν αφεθεί στην τύχη τους εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής που εφαρμόζεται και τον προσανατολισμό της οικονομικής ανάπτυξης του νησιού με κριτήριο την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα του τουρισμού.
• Την αναγκαία μετατροπή των δύο πυροσβεστικών κλιμακίων του νησιού σε Πυροσβεστικές Υπηρεσίες τουλάχιστον Γ΄ και Β΄ τάξης.
• Την δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων για όλες τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες του νησιού με ευθύνη του κράτους και όχι των Δημοτικών Αρχών, που είδαμε όλοι μας  τα αποτελέσματα της ανάθεσης αντίστοιχων αρμοδιοτήτων στους Δήμους σε τι άθλιες συνθήκες στέγασης και λειτουργίας υποχρεώθηκαν οι υπάλληλοι του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Αργυράδων και όχι μόνο.
• Την πλήρη στελέχωση των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό και την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων πυροσβεστών.

Με την ίδια ατζέντα ο Υφυπουργός περιπλανήθηκε και στα άλλα νησιά χωρίς στην πραγματικότητα να ακουμπάει τα ιδιαίτερα προβλήματα του κάθε νησιού.

Η κλιματική κρίση αποτέλεσε για ακόμη μια φορά από τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης καθώς και τον Περιφερειάρχη, το βολικό άλλοθι για τις τεράστιες καταστροφές που προκαλούν οι εγκληματικές πολιτικές διαχείρισης του περιβάλλοντος υπέρ της κερδοφορίας των επιχειρηματικών συμφερόντων και της εμπορευματοποίησης της γης.

Η δημιουργία των λεγόμενων ομάδων δασοκομάντος  αποτελεί ένα ανέξοδο επικοινωνιακό άλλοθι της κυβέρνησης που έχει αξιοποιηθεί επανειλημμένα στο παρελθόν αρχής γενομένης την δεκαετία του 90, με την δημιουργία παρόμοιων μονάδων που κατέληγαν πάντα σε ένα επικοινωνιακό φιάσκο για τον λόγο ότι γενικότερα το Πυροσβεστικό Σώμα ταλανίζεται χρόνια τώρα από την υποχρηματοδότηση που έχει δημιουργήσει τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, μέσα και προσωπικό.

Αξίζει να σημειωθεί βέβαια ότι τόσο το προσωπικό αυτών των μονάδων όσο και γενικότερα το προσωπικό του Π.Σ. καλείται να καλύψει τα τεράστια κενά σε προσωπικό με την υπερεργασία , την περικοπή αδειών  και ημερήσιων αναπαύσεων, δίχως τα απαραίτητα ατομικά μέτρα προστασίας, την ανυπαρξία πλαισίου υγιεινής και ασφάλειας στα επιχειρησιακά συμβάντα και την έλλειψη στοιχειωδών προϋποθέσεων ανθρώπινης και ουσιαστικής διοικητικής υποστήριξης κατά την διάρκεια μεγάλων συμβάντων. Όλο το προσωπικό του Π.Σ ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας ή τόπο προέλευσης ρίχνονται στη μάχη σε ιδιαίτερα επικίνδυνες για τη ζωή τους συνθήκες που συνθέτουν οι ελλείψεις που περιγράψαμε παραπάνω.

Ζητάμε από την Περιφερειακή Αρχή(ΝΔ) να μας ενημερώσει αν έχει καταρτίσει «σχέδιο για την αντιπυρική περίοδο» 2024, τι προβλέπει συγκεκριμένα, με τι προσωπικό και μέσα υποστηρίζεται και με ποια χρηματοδότηση;

Ποια είναι τα μέσα και οι δυνάμεις που έχει στην διάθεση της η Περιφέρεια τα οποία όπως επικαλείται θα αξιοποιηθούν για να θωρακιστούν καλύτερα τα νησιά από ακραία καιρικά φαινόμενα, σεισμούς , πλημμύρες, πυρκαγιές;

Τι μέτρα έχει πάρει για χωριά που δεν έχουν δρόμους διαφυγής και τα οποία έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη εισήγησή μας. (Εξωγή, Φρίκες, Περαχώρι Ιθάκης, Ορεινή Ζάκυνθος κ.α)

Τι εικόνα έχει από τις παρατηρήσεις που κατατίθενται στα ΣΟΠΠ, τι από όλα αυτά έχει λυθεί;

Δεν είναι κόστος η πυροπροστασία, η ζωή του λαού έχει αξία

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

Νίκος Γκισγκίνης , Αλεξάνδρα Μπαλού , Παναγιώτης Σοφός

18.04.2024

ΕΗΔ ΘΕΜΑ:

Στον αέρα οι Μαθητικές Μεταφορές για τη νέα σχολική περίοδο, μετά την ΚΥΑ (05.04.2024), που τροποποιεί τους όρους των διαγωνιστικών διαδικασιών οδηγώντας σε νέα βάρη και νέες αγωνίες τους γονείς και τους μαθητές

Θέτουμε προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ως κατεπείγον, το κρίσιμο πρόβλημα των μαθητικών δρομολογίων μετά την τελευταία ΚΥΑ της κυβέρνησης, η οποία με μαθηματική ακρίβεια, θα οδηγήσει σε νέα ταλαιπωρία μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς καθώς επίσης και σε μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών. Το θέμα κρίνεται επίσης ως κατεπείγον γιατί απαιτεί άμεσα μέτρα και ενέργειες από την Περιφερειακή Αρχή(ΝΔ) ώστε να αντιμετωπιστεί η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται πριν να είναι αργά.

Η κυβέρνηση με την ΚΥΑ αρ. 32239, εξέδωσε στις 05.04.2024, τροποποιεί την προηγούμενη ΚΥΑ (50025/19.09.2018), ως προς τον τρόπο υπολογισμού του αντίτιμου των Ειδικών μαθητικών Δελτίων. Συγκεκριμένα προβλέπει «Η αξία του ΕΜΔ υπολογίζεται στο ολόκληρο της τι­μής του κανονικού εισιτηρίου της διαδρομής (μονή ή μετ’ επιστροφής) της οποίας κάνει χρήση ο/η μαθητής/τρια.» (με την προηγούμενη ΚΥΑ υπολογίζονταν στο 50%.)

Στην ίδια ΚΥΑ αναφέρεται ότι «.. από τις διατάξεις της παρούσας προκαλείται επιπρόσθετη δαπάνη ύψους 30.000.000,00 ευρώ περίπου ετησίως σε βάρος των προϋπολογισμών των Περιφερειών, η οποία θα αντιμετωπισθεί από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους που εγγράφονται στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εσωτερικών».

Η υποσημείωση ότι «Η αξία των ΕΜΔ δύναται να υπολογίζεται κάτω από την τιμή του κανονικού εισιτηρίου, εφόσον ο συγκοι­νωνιακός φορέας συναινεί σε αυτό», μόνο εμπαιγμό μπορεί να συνιστά αφού είναι κατανοητό σε όλους ότι τους όρους και τις τιμές θα τις καθορίζει ο συγκοινωνιακός φορέας με κριτήριο το «οικονομικό του συμφέρον» αφού είναι Α.Ε και λειτουργεί με τους επιχειρηματικούς όρους κερδοφορίας.

Με κυνικό τρόπο η κυβέρνηση φροντίζει να έχουν μεγαλύτερα έσοδα οι ΑΕ και οι ιδιώτες ενώ από την άλλη στερεί από την Περιφέρεια πόρους και έργα. Το αποτέλεσμα θα είναι είτε η Περιφέρεια να τροποποιεί τις χιλιομετρικές αποστάσεις είτε να μην εκδώσει ΕΜΔ αλλά να διευρύνει τις γνωστές διαδικασίες των διαγωνισμών με τα αποτελέσματα που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια, με δεκάδες δρομολόγια να βγαίνουν και ξαναβγαίνουν «άγονα» στους διαγωνισμούς που προκηρύσσονται.

Να θυμίσουμε ότι για την φετινή σχολική χρονιά και λίγο πριν τη λήξη της, 288 μαθητές, ακόμα και μαθητές ειδικής αγωγής, στην Π.Ε Κέρκυρας δεν μετακινούνται με ΜΜΜ, αλλά με ευθύνη των γονιών τους.

Σε κάθε περίπτωση γίνεται φανερό ότι από την απόφαση της Κυβέρνησης που με τόση σπουδή εξέδωσε, ωφελούμενοι θα είναι οι αστικές συγκοινωνίες Α.Ε, οι ιδιοκτήτες πούλμαν, λεωφορείων, ταξί κλπ. Χαμένοι θα είναι μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς.

Σημειώνουμε για άλλη μια φορά πως απέναντι στο δικαίωμα για ασφαλή δωρεάν μεταφορά βρίσκεται το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει την τελευταία δεκαετία, το υπάρχον σύστημα δημοσίων συμβάσεων και η παντελής έλλειψη υποδομών μεταφοράς από το ίδιο το κράτος που συνδέει το δικαίωμα μεταφοράς των μαθητών με το αν συμφέρει ή όχι κάθε ιδιώτη να αναλάβει κάποιο δρομολόγιο, ώστε να μην βγαίνουν άγονα τα δρομολόγια.

Λύση με μόνιμα χαρακτηριστικά μπορεί να δοθεί με τη δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους. Τα χρήματα που έχουν δοθεί ή θα δοθούν για τη μεταφορά μέσω ιδιωτών θα αρκούσαν για την κάλυψη των αναγκών μεταφοράς από και προς το σχολείο, για σχολικές επισκέψεις.

Οι προσπάθειες και η δουλειά των εργαζομένων των υποστελεχωμένων, αρμόδιων υπηρεσιών, που καλούνται εφαρμόζοντας το ισχύον θεσμικό πλαίσιο να σχεδιάσουν χιλιάδες δρομολόγια για τη μεταφορά μαθητών σκοντάφτει στις διαθέσεις και τις επιλογές των κάθε είδους ιδιοκτητών πούλμαν, λεωφορείων, ταξί κλπ, για το αν θα διαθέσουν τα μέσα μεταφοράς που έχουν, αν θα συμφωνήσουν στις προσφερόμενες τιμές και δεν θα κρίνουν ασύμφορα τα δρομολόγια, αν δεν παραιτηθούν και δεν αποσύρουν ξαφνικά τα μέσα μεταφοράς που έχουν, αν είναι τουριστική περίοδος ή όχι κλπ.

Βρισκόμαστε ξανά μπροστά στην επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να λύσει ολοκληρωμένα το ζήτημα, που επιλέγει να διαθέτει εκατομμύρια χωρίς αποτέλεσμα, που ένα τόσο σοβαρό ζήτημα το αφήνει στις ορέξεις των ιδιωτών ιδιοκτητών μέσων μεταφοράς που αντιμετωπίζει τους μαθητές ως πελάτες.

1.     Η Περιφερειακή Αρχή οφείλει να ζητήσει την απόσυρση της συγκεκριμένης ΚΥΑ, αίτημα που μπορεί και πρέπει να είναι ενιαίο από όλες τις Περιφέρειες.

2.     Για άλλη μια φορά τα προβλήματα και τα αδιέξοδα φέρνουν στο προσκήνιο τη μοναδική λύση που πρέπει να δοθεί: Απόκτηση από τις Περιφέρειες ή από άλλο Δημόσιο Φορέα όλου του αναγκαίου στόλου οχημάτων και προσλήψεις οδηγών & συνοδών, ώστε έγκαιρα και ολοκληρωμένα να προγραμματίζονται και να πραγματοποιούνται όλα τα δρομολόγια, που χρειάζονται για την μεταφορά των μαθητών, που εντάσσονται στο «σύστημα» αυτό, χωρίς τον ασφυκτικό χιλιομετρικό περιορισμό, με ταυτόχρονη ένταξη και χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις μετακινήσεων (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και Άθλησης, άλλα δρομολόγια κλπ.).

Η Παιδεία, η μόρφωση των παιδιών μας, είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

Νίκος Γκισγκίνης , Αλεξανδρα Μπαλού , Παναγιώτης Σοφός

18.04.2024

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ:

Προβλήματα υδροδότησης στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Μη υλοποίηση έργων, όπως φράγματα, λιμνοδεξαμενές, δίκτυα ύδρευσης. Τι πρόκειται να κάνει η Περιφερειακή Αρχή και ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου;

Μια βασική ανάγκη και ένα δικαίωμα του κάθε ανθρώπου αλλά και μιας ολόκληρης κοινωνίας τον 21^ο αιώνα, που είναι η πρόσβαση σε επαρκή, υγιεινό και φθηνό νερό, παραμένει ζητούμενο για την Κεφαλονιά, και την Ιθάκη και όχι μόνο.

Μήπως δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι υδάτινοι πόροι;

Όχι, γιατί είμαστε μια περιοχή με τα μεγαλύτερα ποσοστά βροχοπτώσεων και με γεωμορφολογία του εδάφους ευνοϊκή σε συγκέντρωση υδάτων.

Μήπως δεν υπάρχει τεχνογνωσία, εμπειρία και επιστημονική επάρκεια;

Όχι, υπάρχει εμπειρία, επιστημονική επάρκεια που δίνει λύσεις σε αυτό το πρόβλημα, όπως φαίνεται και με αποσπασματικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει έως σήμερα.

Μήπως δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα για να υλοποιηθούν αυτά τα έργα;

Όχι υπάρχουν αλλά κατά κανόνα διατίθενται σε άλλα «αναπτυξιακά έργα».

Τί είναι τότε αυτό που εμποδίζει την επίλυση αυτού του σοβαρού προβλήματος;

Η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υλοποιούν οι κυβερνήσεις και οι Περιφερειακές Αρχές, το νερό να είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό. Να είναι ατομική ευθύνη και όχι του κράτους, ώστε να αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων

Στο ερώτημα, αφού όλοι το διαπιστώνουν, το αναγνωρίζουν και δηλώνουν ότι θέλουν να το επιλύσουν , κυβέρνηση, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, Δήμοι, γιατί δεν αντιμετωπίζεται αλλά αντιθέτως συνεχώς οξύνεται;

Η ζωή δίνει την απάντηση, δεν είναι μέσα στις προτεραιότητες τους, έτσι όπως διατυπώνονται μέσα στον προϋπολογισμό και τα διάφορα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία που διαχειρίζονται.

Η Κεφαλονιά ζει την τραγική αντίφαση, από την μια-σύμφωνα με τις μελέτες του ΙΓΜΕ- να υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ύδρευσης αλλά ακόμη και της άρδευσης όλης της επικράτειας του νομού, (αξιοποίηση των νερών του Αίνου, ολοκληρωμένη διαχείριση των υπέργειων υδάτων (φράγματα, ομβροδεξαμενές κ.λ.π.) και από την άλλη, σχεδόν το σύνολο του νομού αλλά και ιδιαίτερα περιοχές όπως η Έρισσος, Πύλαρος, Παλική να αντιμετωπίζουν κυρίως το καλοκαίρι σοβαρό πρόβλημα επαρκούς και υγιεινού νερού.

Σε αυτά τα πλαίσια το σύνολο σχεδόν του νησιού κάνει χρήση ακατάλληλου και σε κάποιες περιπτώσεις και επικίνδυνου νερού για πόση, εκτοξεύοντας τις λαϊκές δαπάνες για εμφιαλωμένο νερό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε προβλήματα σταθερής και ανελλιπούς υδροδότησης ιδιαίτερα το καλοκαίρι όπως είναι το παράδειγμα της Ερίσου. Οι μέχρι σήμερα αποσπασματικές εμβαλωματικές «λύσεις» (π.χ. εργοστάσια αφαλάτωσης, μερική αντικατάσταση δικτύου χωρίς απομόνωση του αμιάντου κ.ο.κ.) όχι μόνο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, αλλά βάζουν σε τεράστια ταλαιπωρία και προκαλούν υψηλό κόστος και κινδύνους για την υγεία, για τα λαϊκά νοικοκυριά και τους μικρούς επαγγελματίες.

Σοβαρό πρόβλημα με την διαχείριση των υδάτινων πόρων υπάρχει σε πολλές περιοχές του Δήμου Σάμης της Π.Ε. Κεφαλληνίας. Ξεκινώντας από τις Δημοτικές Κοινότητες (Καρυά, Βαρύ) που δεν έχουν καθόλου τροφοδοσία νερού από δίκτυο, αφού τώρα κατασκευάζεται, και φτάνοντας στις υπόλοιπες περιοχές, που είτε το δίκτυο είναι πεπαλαιωμένο και προβληματικό, (με αποτέλεσμα λόγω των αλάτων να υπάρχουν στενώσεις και να πέφτει η πίεση), είτε η παροχή νερού προς τις κατοικίες να γίνεται μια φορά ή δυο φορές το μήνα με αποτέλεσμα να υπάρχουν νοικοκυριά που για αρκετές μέρες δεν έχουν καθόλου νερό. Ταυτόχρονα, λόγω των παραπάνω, πανάκριβο νερό πληρώνουν οι κάτοικοι σε ιδιώτες με βυτία.

Επιπλέον των παραπάνω, οι δεξαμενές γεμίζονται με βυτία που μεταφέρουν νερό από τη λίμνη Άβυθο, χωρίς καμία πρόβλεψη καθαρισμού του και χωρίς να διαθέτουν όλα τα βυτία τις απαιτούμενες άδειες για μεταφορά νερού.

Ουσιαστικά, το 2024 το νερό «δίνεται με το δελτίο», ενώ οι λογαριασμοί όλο και αυξάνονται. Την ίδια ώρα οι δεξαμενές του Δήμου που θα μπορούσαν να δίνουν μία προσωρινή λύση, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, βρώμικες και ασυντήρητες.

Ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο με την αύξηση της κατανάλωσης, λόγω του τουρισμού και τις ανάγκες των τουριστικών καταλυμάτων, η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Ενώ δίνονται άδειες για τουριστικά καταλύματα, πισίνες κλπ, κανένα μέτρο δεν παίρνεται για τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Και ο κύριος λόγος που αυτό συμβαίνει είναι ότι το κόστος για έργα τέτοιου είδους τα κάνει μη επιλέξιμα, αφού δεν είναι ανταποδοτικά.

Τα αιτήματα των κατοίκων και των Τοπικών Συμβουλίων για φράγματα ανάσχεσης του νερού που χάνεται στη θάλασσα, για λιμνοδεξαμενές αλλά και για αξιοποίηση των παραδοσιακών τρόπων ύδρευσης που υπάρχουν και έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους, δεν βρίσκουν ανταπόκριση ούτε από τον Δήμο, την Π.Ι.Ν. αλλά ούτε και από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Συγκεκριμένα ενώ ήδη έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά το φράγμα στα Γριζάτα του Δήμου Σάμης από 20ετίας και πλέον, έχουν συνταχθεί όλες οι απαιτούμενες μελέτες για την κατασκευή του (υδρολογική, γεωλογική, οικονομοτεχνική, ΜΠΕ, τοπογραφική αποτύπωση) δεν πραγματοποιείται η επικαιροποίηση των τευχών Δημοπράτησης και η κατασκευή του, την ώρα που θα μπορούσε να υδρεύσει και να αρδεύσει όλο το Δήμο Σάμης αλλά ακόμη και την Ιθάκη.

Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι του Δήμου Ληξουρίου στην Κεφαλονιά με την υδροδότηση. Το νερό τόσο στην πόλη του Ληξουρίου όσο και σε αρκετές Δημοτικές Κοινότητες δεν είναι πόσιμο, ενώ ακριβοπληρώνεται και ταυτόχρονα -ιδιαίτερα το καλοκαίρι- λόγω των αυξημένων καταναλώσεων στον τομέα του τουρισμού, παρουσιάζεται σημαντική έλλειψη και διακοπές στο δίκτυο. Ολόκληρες περιοχές και χωριά «μένουν» χωρίς υδροδότηση για ώρες, ενώ οι κτηνοτρόφοι της περιοχής εξυπηρετούνται με βυτία.

Επιπλέον πρόβλημα είναι η υφαλμύρωση του υδροφόρου ορίζοντα λόγω της υπεράντλησης, με συνέπεια όχι μόνο να υπάρχει έλλειψη νερού, αλλά και αυτό που υπάρχει να είναι ποιοτικά υποβαθμισμένο.

Η παραπάνω κατάσταση επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά ότι τα πάντα μπαίνουν στο ζύγι κόστος - όφελος, όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες και ποτέ όταν πρόκειται για την ικανοποίηση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών και των εργολάβων. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η επιμονή – και από τις τοπικές αρχές – για τη δημιουργία αφαλατώσεων (διαδικασίας αντιπεριβαλλοντικής και ενεργοβόρας), που βάζουν ζεστό χρήμα στην τσέπη των επιχειρηματιών, δεν λύνουν σε καμία περίπτωση το πρόβλημα (αφού το νερό που προκύπτει και πάλι δεν είναι πόσιμο) και με τον καιρό εγκαταλείπονται χωρίς συντήρηση και χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, μιας και το κόστος λειτουργίας και συντήρησης είναι υπέρογκο.

Στην περιοχή της Παλλικής, υπάρχουν μελέτες είτε έτοιμες είτε σε προκαταρκτικό στάδιο για τρία φράγματα (Κατωγής, Λυχνιά και Δελλαπορτάτων), που πληρώθηκαν για να γίνουν από το υστέρημα του λαού και που πραγματικά η υλοποίησή τους θα έλυνε το πρόβλημα τόσο της ύδρευσης όσο και της άρδευσης της περιοχής, συλλέγοντας μεγάλες ποσότητες υγιεινού νερού αφού στην Κεφαλονιά το χειμώνα υπάρχουν μεγάλες ποσότητες επιφανειακών (όμβριων) υδάτων, που τώρα καταλήγουν αναξιοποίητες στη θάλασσα.

Συγκεκριμένα για το φράγμα της Κατωγής έχουν συνταχθεί όλες οι απαιτούμενες μελέτες για την κατασκευή φράγματος (υδρολογική, γεωλογική, οικονομοτεχνική, ΜΠΕ, τοπογραφική αποτύπωση) από την δεκαετία του 2010 και απαιτείται τώρα επικαιροποίηση των τευχών Δημοπράτησης. Για τα φράγματα Λυχνιά και Δελλαπορτάτων υπάρχουν ήδη προκαταρκτικές μελέτες που μπορούν να αξιοποιηθούν για να προχωρήσουν και αυτά και να λύσουν οριστικά το πρόβλημα της περιοχής και όχι μόνο.

Με βάση τα παραπάνω Επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης:

• Γιατί έως τώρα δεν έχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό;
• Γιατί δεν έχει ενταχθεί σε κάποιο χρηματοδοτικό εργαλείο από αυτά που διαχειρίζεται η Π.Ι.Ν.;
• Θα συνεργαστείτε με τους παραπάνω Δήμους ώστε άμεσα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
• Θα ζητήσετε επιπλέον χρηματοδότηση από την κυβέρνηση;
• Θα ενταχθεί σε κάποιο χρηματοδοτικό εργαλείο;

                         Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

                       Νίκος Γκισγκίνης, Αλεξάνδρα Μπαλού, Παναγιώτης Σοφός

                                                             18.04.2024

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ

Μέτρα στήριξης και προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία

Οργή και αποτροπιασμό προκαλούν το τελευταίο διάστημα οι περιπτώσεις κακοποίησης και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανήλικων κοριτσιών, οι πρόσφατες καταγγελίες γυναικών και κοριτσιών που είδαν φωτογραφίες τους - είτε πραγματικές είτε κατασκευασμένες - να διακινούνται ανάμεσα στα μέλη διαδικτυακής «κοινότητας», τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, οι δολοφονίες γυναικών από νυν ή πρώην συζύγους και συντρόφους τους.

ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΔΟΜΩΝ

Σε όλη τη χώρα υπάρχουν μόνο 44 Συμβουλευτικά Κέντρα και 19 Ξενώνες Φιλοξενίας, με 420 κλίνες, και παράλληλα ο αριθμός των γυναικών - θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας που προχώρησαν σε καταγγελία έφτασε το 2021 τις 7.375.

Στην Π.Ι.Ν. λειτουργούν 3 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών. Το Συμβουλευτικό Κέντρο στην Κέρκυρα, λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΚΕΘΙ και της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, ενώ τα άλλα δύο λειτουργούν υπό την εποπτεία των Δήμων Ζακύνθου και Κεφαλονιάς. Στην Λευκάδα δεν λειτουργεί κάποια αντίστοιχη δομή.

Όσον αφορά τους Ξενώνες Φιλοξενίας, ακόμη κι η Έκθεση Αξιολόγησης της GREVIO επισημαίνει ότι οι υφιστάμενες κλίνες και ξενώνες στην Ελλάδα είναι πίσω από τις ανάγκες, με βάση το στόχο για ένα ξενώνα- καταφύγιο ανά 10.000 κατοίκους.

Επείγοντα χαρακτήρα αποκτά η εξασφάλιση άμεσης φιλοξενίας των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους στους ξενώνες, καθώς υπάρχουν σοβαρές καθυστερήσεις μέχρι να ολοκληρώσουν τις αναγκαίες ιατρικές εξετάσεις, κάτω κι από την τραγική υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων στα νησιά μας όπως και σε όλη τη χώρα άλλωστε. Αντίστοιχα, προκύπτουν ιδιαίτερα ζητήματα σε σχέση με τα παιδιά: την παρακολούθηση του σχολείου, τη διατάραξη των κοινωνικών σχέσεων τους, ιδιαίτερα στην προεφηβική κι εφηβική ηλικία.

Παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων στις δομές, οι γυναίκες συναντούν πολλαπλά εμπόδια για να απεγκλωβιστούν από μια βίαιη, παθογόνα διαπροσωπική ή οικογενειακή σχέση: από την αστυνομική αδιαφορία ή αυθαιρεσία, μέχρι τις μακροχρόνιες, πολυδάπανες νομικές διαδικασίες, χωρίς να εξασφαλίζεται απρόσκοπτα η δωρεάν ουσιαστική νομική συνδρομή. Η εργασιακή ανασφάλεια είναι βασικός ανασταλτικός παράγοντας, αφού δεν εξασφαλίζεται το δικαίωμα της γυναίκας στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπές εισόδημα, πράγμα που δυσκολεύει τις γυναίκες να σταθούν ανεξάρτητες οικονομικά και να μην εγκλωβίζονται, παρά τη θέλησή τους, σε προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, παθογόνες και προβληματικές.

Η έλλειψη εξειδικευμένων δημόσιων και δωρεάν δομών, όπως για τη θεραπεία του τραύματος, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχοσυναισθηματική, κοινωνική στήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί σεξουαλική βία.

Από όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνεται ότι η ολόπλευρη προστασία των γυναικών από την πολύμορφη βία δεν μπορεί να εξασφαλισθεί, όσο η χρηματοδότηση των λιγοστών δομών του δικτύου εξαρτάται από τα ευρωπαϊκά προγράμματα με ημερομηνία λήξης και με διαρκή εργασιακή ανασφάλεια των εργαζομένων στις δομές.

Πρόσφατο παράδειγμα ο Ξενώνας κακοποιημένων γυναικών στην Κέρκυρα ο οποίος είχε κλείσει για δυο χρόνια αφού η λειτουργία του έχει ημερομηνία λήξεως σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ. Παρά το ότι στα «κέντρα λήψης των αποφάσεων» Δήμος και Περιφέρεια ήταν γυναίκες, χρειάστηκε η αγωνιστική παρέμβαση του γυναικείου κινήματος (ΟΓΕ) για την επαναλειτουργία του.

Οι ανάγκες για οικονομική, νομική και ψυχολογική στήριξη των γυναικών που έχουν υποστεί βία δεν μπορούν να υπολογίζονται με το κριτήριο του «κόστους» για το κράτος, με βάση τους αντιλαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων.

Το Ευρωκοινοβούλιο μάλιστα υπολογίζει το εκτιμώμενο ετήσιο κόστος της βίας με βάση το φύλο σε 290 δισ. ευρώ και υπογραμμίζει ότι «η βία με βάση το φύλο συνοδεύεται από σημαντικό κόστος για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες», που μεταξύ άλλων αφορά την «απώλεια οικονομικής παραγωγής» και το κόστος που συνεπάγεται η παροχή υπηρεσιών, «συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών Υγείας και των νομικών, κοινωνικών και ειδικευμένων υπηρεσιών».

Αντιπαλεύουμε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές αιτίες, τη κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που βρίσκονται πίσω από όλες τις μορφές βίας,

Δεν συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα:

• Της τεράστιας έλλειψης δημόσιων και δωρεάν δομών και υπηρεσιών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και παραμελημένων παιδιών, της υποστελέχωσής τους με εργαζόμενους από προγράμματα με ημερομηνία λήξης.
• Της αστυνομικής αυθαιρεσίας και αδιαφορίας στις σχετικές καταγγελίες των κακοποιημένων γυναικών, των μακροχρόνιων και πολυδάπανων νομικών διαδικασιών, των ελλείψεων σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες και σε εισαγγελείς για την ενδοοικογενειακή βία, της απουσίας φροντίδας από δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες για τα θύματα βιασμών και σεξουαλικής βίας από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό.
• Των τραγικών ελλείψεων σε μέτρα πρόληψης της βίας, ιδιαίτερα στις σχολικές μονάδες που οι ανάγκες καλύπτονται από ελάχιστους, περιπλανώμενους ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, που στην πλειοψηφία τους είναι αναπληρωτές.

Η εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.

Επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης τι μέτρα θα πάρει:

ü  Για την χρηματοδότηση δημιουργίας δομών πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών σε όλα τα νησιά;

ü  Για την πραγματοποίηση ενημερωτικών προγραμμάτων σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς κρατικούς φορείς;

ü  Για την απαίτηση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης για τη δημιουργία και τη λειτουργία κρατικών δομών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Συμβουλευτικά Κέντρα, Ξενώνες κ.ά.), χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ, με προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με μόνιμη και σταθερή εργασία και μονιμοποίηση των συμβασιούχων;

ü  Για την διεκδίκηση από την κυβέρνηση μέτρων στήριξης άνεργων γυναικών, γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα;

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

Νίκος Γκισγκίνης , Αλεξάνδρα Μπαλού , Παναγώτης Σοφός

18.04.2024