Ενώ το νερό είναι ένα κοινωνικό αγαθό και η πρόσβαση σε αυτό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, ουσιαστικά, στα Ιόνια νησιά με τις μεγαλύτερες βροχοπτώσεις, το 2024 το νερό «δίνεται με το δελτίο», ενώ οι λογαριασμοί όλο και αυξάνονται.

Η κατάσταση σε όλα τα νησιά είναι επικίνδυνη και πανομοιότυπη.

ΚΕΡΚΥΡΑ: Απαρχαιωμένο και ανεπαρκές δίκτυο, αμιαντοσωλήνες, συνεχείς διαρροές και βλάβες, απώλεια νερού από το διάτρητο και ασυντήρητο δίκτυο, γεωτρήσεις που στερεύουν, συνεχείς διακοπές του νερού σε όλο το νησί για ολόκληρες μέρες και νύχτες. Το νερό της πόλης μη πόσιμο. Χωριά που μένουν χωρίς νερό για μέρες από τον Νότο έως τον Βορρά, οδηγεί τους κατοίκους σε απελπισία.

ΖΑΚΥΝΘΟΣ: Απαρχαιωμένο, ασυντήρητο και ανεπαρκές δίκτυο με νερό υφάλμυρο και ακατάλληλο ενώ πρόσφατα «εμπλουτίστηκε με πετρέλαιο». Η ορεινή Ζάκυνθος και όχι μόνο μένει για πάνω από 15 μέρες χωρίς νερό.

ΛΕΥΚΑΔΑ: Ο κεντρικός αγωγός από τις πηγές του Λούρου είναι σε πολύ κακή κατάσταση, με πάρα πολλά σημεία που είναι σπασμένος και το νερό τρέχει ανεξέλεγκτο σε χωράφια και αλλού. Το εσωτερικό δίκτυο στο νησί της Λευκάδας είναι επίσης σε κακό χάλι. Πολύ οξυμένα είναι τα πράγματα σε χωριά όπως οι Σφακιώτες, Τσουκαλάδες, το Καλαμίτσι και αλλού. Οι κάτοικοι στο Φρύνι είναι χωρίς νερό για 22 ημέρες.

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: Εκρηκτικό το πρόβλημα σε πολλές περιοχές του Δήμου Σάμης της Π.Ε. Κεφαλληνίας που μόλις κηρύχτηκε σε «έκτακτη ανάγκη». Σε πολλές Δημοτικές Κοινότητες είτε δεν υπάρχει καθόλου τροφοδοσία νερού από δίκτυο, είτε το δίκτυο είναι πεπαλαιωμένο και προβληματικό, είτε η παροχή νερού προς τις κατοικίες να γίνεται μια φορά ή δυο φορές το μήνα με αποτέλεσμα να υπάρχουν νοικοκυριά που για αρκετές μέρες δεν έχουν καθόλου νερό. Τα βυτία πάνε και έρχονται. Την ίδια ώρα οι δεξαμενές του Δήμου που θα μπορούσαν να δίνουν μία προσωρινή λύση, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, βρώμικες και ασυντήρητες.

ΜΙΚΡΑ ΝΗΣΙΑ Π.Ι.Ν.: Αντίστοιχα τα προβλήματα.

Οι όποιες ενέργειες γίνονται είναι αποσπασματικές αφού η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και χωρίς στην πραγματικότητα να λύνεται κανένα πρόβλημα. Δε γίνεται το 2024 να μην έχουμε νερό να πλυθούμε και τα λύματα να μας συντροφεύουν σε κάθε μας βήμα.

Αυτά τα προβλήματα είναι αποτέλεσμα της χρόνιας εγκατάλειψης των βασικών υποδομών από τη μεριά του κράτους και των κυβερνήσεων του, αλλά και της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων στους Δήμους χωρίς την ανάλογη χρηματοδότηση που απαιτείται.

Ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο με την αύξηση της κατανάλωσης, λόγω του τουρισμού και τις ανάγκες των τουριστικών καταλυμάτων, η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Ενώ δίνονται άδειες για τουριστικά καταλύματα, πισίνες κτλ, κανένα μέτρο δεν παίρνεται για τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Και ο κύριος λόγος που αυτό συμβαίνει είναι ότι το κόστος για έργα τέτοιου είδους τα κάνει μη επιλέξιμα, αφού δεν είναι ανταποδοτικά.

Τα μεγάλα λόγια για φράγματα ανάσχεσης του νερού που χάνεται στη θάλασσα, για λιμνοδεξαμενές, για ομβροδεξαμενές αλλά και για αξιοποίηση των παραδοσιακών τρόπων ύδρευσης που υπάρχουν και έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους, δεν βρίσκουν ανταπόκριση ούτε από τις τοπικές αρχές αλλά ούτε και από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Πρόσφατα άλλωστε απεντάχθηκε από το «Ταμείο Ανάκαμψης» το έργο για την «Ολοκληρωμένη διαχείριση αστικών λυμάτων Δήμου Λευκάδας», το έργο, δηλαδή, που έρχεται ο Πρωθυπουργός να «επανεντάξει».

Όλο το πολιτικό προσωπικό σε συνεργασία με τις εκάστοτε Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές μπορεί να τάζουν τσουβάλια με λεφτά, όμως αυτά, στη διαδρομή «χάνονται», αλλάζουν δρόμο και καταλήγουν εκεί που επιτάσσουν τα μεγάλα συμφέροντα, ενώ ο λαός μένει με τη χαρά στο χέρι.

Το πολιτικό προσωπικό πανηγυρίζει και φωτογραφίζεται για τις διάφορες Μαρίνες, οι οποίες βέβαια θα υδροδοτούνται από το σημερινό δίκτυο ύδρευσης, για να αποτελειώσουν εντελώς, τις γεωτρήσεις που πίνουν νερό οι κάτοικοι.

Κάτω από την πίεση, τις κινητοποιήσεις και την αγανάκτηση του λαού, παρακολουθούμε τώρα, τις νέες συναντήσεις με υπουργούς, ανακοινώσεις για νερό στην Κέρκυρα από το Γαλάζιο Μάτι ή από την Σαγιάδα.

Ο Πρωθυπουργός ξεκινάει την περιπλάνηση του στα νησιά για να υπογράψει και να εντάξει εκ νέου έργα που η κυβέρνησή του και οι Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές που στήριξε απένταξαν.

Στην φαρέτρα τους η ίδια αποτυχημένη συνταγή της ιδιωτικοποίησης του νερού και των ΔΕΥΑ μέσω των συγχωνεύσεων.

Ζητάμε από την Περιφερειακή Αρχή:

• Να προχωρήσει άμεσα και με ευθύνη του κράτους τη χρηματοδότηση και την υλοποίηση των έργων που απεντάχθηκαν από τα χρηματοδοτικά προγράμματα.
• Να εξασφαλιστεί η απαραίτητη κρατική χρηματοδότηση, για να πραγματοποιηθούν όλα τα απαραίτητα έργα, για να υδροδοτούνται μόνιμα με πόσιμο ποιοτικό νερό όλα τα χωριά και οι οικισμοί των νησιών μας.
• Να απαιτήσει την πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού και εργατικού δυναμικού με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας στις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων και στις ΔΕΥΑ.
• Να ζητήσει την αντικατάσταση του απαρχαιωμένου δικτύου ύδρευσης όπου υπάρχει.
• Να ζητήσει την προστασία των γεωτρήσεων και του υδροφόρου ορίζοντα από την υπεράντληση.

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης

Νίκος Γκισγκίνης