Ανοιχτόκαρδος ο πατέρας , τους έμπαζε στο σπίτι , για ένα κέρασμα ή γεύμα , αναλόγως των ελαχίστων δυνατοτήτων της εποχής , ακόμη κι αν η μάνα , με κρυφά νεύματα που του έκανε , έδειχνε να μην θέλει τέτοιες γαλαντομίες , αυτός το έκλεινε το θέμα , με μια φράση :

« Γυναίκα , στρώσε τραπέζι ,να τσιμπήσουν τα παιδιά , με ότι έχουμε »...
Με τα χρόνια συμφιλιώθηκα με τις παιδικές φοβίες μου , τον εαυτό μου και το γύρω μου κόσμο, ωριμάζω απλά...

Έτσι ένα πρόσφατο- μόλις- πρωινό , βρέθηκε μπροστά μου , το ζευγάρι των Γύφτων , που τους έβγαλε έξω , ο μέχρι πρότινος ιδιοκτήτης από τα Χαβδάτα , για λόγους ιδιοκατοίκησης .
Καθώς με εκλιπαρούσαν για μιαν προσωρινή λύση, άμεση ,αμεσότατατη, για να κοιμηθούν το βράδυ, αυτοί και τα έξι παιδιά τους.

Γνώριζα βαθειά μέσα μου τις ενστάσεις , τις φοβικές , της « μάνας κοινωνίας » ,
τις διαβάσατε ήδη αγαπητοί μου...

Μα ο πατέρας , μέσα μου μίλησε με τη φράση :
« Δώσε ορέ , μια λύση , άμεση στα παιδιά».

Συνηγόρησε και το πάλαι ποτέ , του Χριστού Κατηχητικό , με την παρουσία του Χριστού , υπό οποιανδήποτε μορφή κατατρεγμένου κι η καρδιά αποφάσισε μόνο, να τους υποσχεθεί , μιαν θετική κατεπείγουσα εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της σημερινής ημέρας....

Με τα τρία στελέχη , της δημοτικής αρχής , της Δημοτικής Κοινότητας Ληξουρίου είχα επικοινωνία , είτε τηλεφωνική ( Τσίκλης Κώστας ) είτε σύσκεψη διά ζώσης , λόγω του κατεπείγοντος.

Ο μεν κ. Τσίκλης Κώστας , τηλεφωνικώς, είχε καθαρή σχεδόν αρνητική θέση , οι δε διά ζώσης , συσκεπτόμενοι μαζί μου, κ Αραβαντινός Νίκος (πρόεδρος ) και Μαρκέτος Δημήτρης ( αντιπρόεδρος) , συμφώνησαν , αν ερωτηθώ , να μεταφέρω τη θέση τους ότι: «είναι θετικοί με επιφύλαξη»...

Όσο για τους ενισταμένους δημοτικούς συμβούλους , της ομάδας Αλεξάνδρου Παρίση , περί οφειλής μου , για προγενεστέρα ενημέρωση τους , επί του θέματος,
« τα παραπονάκια τους στο Δήμαρχο» τους απαντώ....

Η κατανόησή του , δεδομένη , η δική μου όχι...

Ο Θεός , ας συγχωράει – επί τη ευκαιρία- την ψυχή του Λουκέρη του Βαγγέλη , του «Μεταξωτού» όπως τον θυμούνται οι φίλοι του , που πρώτος τότε , επέτρεψε να διαμένει η οικογένεια του Βασίλη του Παναγιωτόπουλου,(Βασίλης ο Γύφτος, κατά το κοινόν) μες την καρδιά της πόλης, δίπλα στον Αρχάγγελο.....Αυτά για την Ελένη τη Λουκέρη ....με αγάπη...
Όσο για κάποιους μεγαλοσχήμονες και επαγγελματικά και προκλητικά αγαπητικούς της ανάπτυξης της Παλικής , τους απαντώ :
« ες αύριον τα σπουδαία »...

Τους Γύφτους τους κατανοώ , τις γυφτιές των αναπτυξιολόγων, απεχθάνομαι....
Σε μια εγκαταλελειμμένη και καθημαγμένη βίλλα , που άφησε η συγχωρεμένη η Αθηνά η Αντύπα , επί Ρουχωτά Βασίλη δημάρχου, ( 10 χρόνια τώρα ,στο έλεος του Θεού ), θα διεξαχθεί ο πόλεμος της Γυφτιάς...
Για μια προσωρινή λύση , άμεσης ανάγκης στέγασης έξι αθιγγανόπουλων και των γονιών τους...
Και βρήκαν την ευκαιρία , οι βιλλάτοι ,οι σκαφάτοι κι οι λιμουζινάτοι να ξιφουλκήσουν....Ε ρε Ρασούλης που σας χρειάζεται...

Συγχαρητήρια στην « Λαϊκή Συσπείρωση» και στους εκπροσώπους της στο δημοτικό συμβούλιο καθώς και στην παράταξη του Μάρκου του Κοτσιλίνη και ιδιαιτέρως στον Διονύση τον Αραβαντινό και σ' έναν έκαστο και καθεμιά απ' τους πολλούς δημοτικούς συμβούλους της δημοτικής αρχής που στήριξαν την ελάχιστη ανθρωπιά , σε μια έστω προσωρινή λύση....

Θεοφιλάτος Βαγγέλης
του
Αθηναγόρα
Γύφτος , Τσιγγάνος και Ρωμά

Υ.Γ

Εις τον δε νεόκοπο πολιτευτήν , που θα αναγάγει το θέμα εις τη Βουλήν των Ελλήνων, να προσέξει , μη του «σκοντάψει» εις τας γραφειοκρατικάς Αθήνας....
Η σοβαρότητα του θέματος , χρήζει συζητήσεως , επιπέδου αρχηγών κομμάτων....
Και δη αντιμνημονιακών...