Εγκρίθηκε στα τέλη Αυγούστου με φαστ - τρακ διαδικασίες από το υπουργικό συμβούλιο διαχείρισης αποβλήτων (ΕΣΔΑ), για την χρονική περίοδο 2020-2030.

Στην πραγματικότητα, το "νέο" ΕΣΔΑ δεν είναι και τόσο "νέο".

Αποτελεί επικαιροποίηση και συνέχεια του υπάρχοντος, και σε αυτό αποτυπώνεται η κυρίαρχη επιλογή για την προώθηση των χρυσοφόρων επενδύσεων, που όμως είναι πλήρως εχθρικές για το περιβάλλον και την υγεία του λαού. Είναι πλήρης εναρμόνιση για την "κυκλική οικονομία" και τις πρόσφατες ευρωπαϊκές οδηγίες για τα απόβλητα και τελικά προώθηση της καύσης απορριμμάτων προς τέρψιν των μεγαλοεργολάβων της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Να καίμε σκουπίδια για να μην τα θάβουμε είναι το πνεύμα που εισάγει το νέο "Εθνικό Σχέδιο" διαχείρισης αποβλήτων, αντικαθιστώντας ουσιαστικά το παρωχημένο και επικίνδυνο μοντέλο της ταφής, με ένα εξίσου αντιπεριβαλλοντικο και δαπανηρό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων, αυτό της καύσης.

Πιο συγκεκριμένα :

α) Προωθείται και ενισχύεται το καρκινογόνο μοντέλο της καύσης απορριμμάτων περιλαμβάνοντας πλέον και εργοστάσια καύσης. Από το 15% επί τις ετήσιας ποσότητας των παραγομένων απορριμμάτων για το 2018 , πηγαίνουμε στο 32,3% για το 2030.

β) Συνεχίζεται ή επέλαση των μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ) που θα εξασφαλίζουν την απαραίτητη καύσιμη ύλη στα εργοστάσια αυτά, παράγοντας δευτερογενή καύσιμα.

Αν και οι μονάδες αυτές μπορεί να είναι κεντρικές για όλη την χώρα, δεν αποκλείει η ενεργειακή αξιοποίηση να γίνεται καθετοποιημένα και εντός των ιδίων των μονάδων, εφόσον αυτό κρίνεται τεχνοοικονομικά εφικτό.

Με λίγα λόγια αφήνεται το περιθώριο για καύση σε κάθε μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων.

γ) Την ίδια στιγμή , θεσμοθετει σαν βασικό οικονομικό εργαλείο για τους ΟΤΑ Α' βαθμού την αρχή "πληρώνω όσο πετάω" , και την επιβολή τέλους ταφής στα απόβλητα, απαλλάσσει τις μεγάλες επιχειρήσεις που είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων, και συγκεντρώνει το σύνολο του αυξημένου κόστους διαχείρισης των απορριμμάτων στις πλάτες των πολιτών.

Συνολικά με το νέο ΕΣΔΑ ολοκληρώνεται η πλήρης ιδιωτικοποίηση μέσω του ΣΔΙΤ σε κάθε επίπεδο διαχείρισης απορριμμάτων, την συλλογή, την επεξεργασία και προφανώς την καύση τους.

Το σχέδιο υποκαθιστά τα περιφερειακά και τα τοπικά σχέδια των δήμων, παρέχοντας την δυνατότητα στον εκάστοτε υπουργό να αποφασίζει, ακόμα και για την διαπεριφερειακή συνεργασία μεταξύ των φορέων διαχείρισης των αποβλήτων, προκειμένου να διευκολύνονται μεγάλες ιδιωτικές μονάδες καύσης και επεξεργασίας.

Έτσι χαρίζει τις κρίσιμες δημοτικές υπηρεσίες "φιλέτα" την ώρα που αυξάνει το κόστος για τους πολίτες.

Αργοστόλι 16-9-2020

Για τον Φάρο

Παυλάτος Νίκος