Γνώριµη είναι η Ελλάδα για τον Φρανσουά Ολάντ. Εχει έρθει αρκετές φορές στη χώρα µας, τόσο ιδιωτικά όσο και ως γραµµατέας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόµµατος. Ενόψει όµως της αυριανής πρώτης επίσκεψής του στην Αθήνα ως Πρoέδρου της Γαλλικής Δηµοκρατίας ο κύριος Ολάντ παρεχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στα «ΝΕΑ». Δηλώνει ότι «οι θυσίες που απαιτήθηκαν από την Ελλάδα ήταν πιο οδυνηρές από ό,τι αλλού», καθώς και ότι ο ίδιος αρνείται «µια Ευρώπη που θα καταδίκαζε τις χώρες σε λιτότητα χωρίς τέλος». Ο γάλλος Πρόεδρος εκφράζει ξανά την εµπιστοσύνη του στη χώρα µας και επιβεβαιώνει την αλληλεγγύη του προς τους Ελληνες, ενώ µιλάει για όλα: για την κυβέρνηση Σαµαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη και το γαλλικό ενδιαφέρον σχετικά µε τις ιδιωτικοποιήσεις, για τη Χρυσή Αυγή και την άνοδο των άκρων παντού στην Ευρώπη, για το πρόβληµα του ισχυρού ευρώ, καθώς και για την αντίθεσή του στον διχασµό µεταξύ Βορρά και Νότου.

Στην Ελλάδα έχουµε κυβέρνηση συνεργασίας τριών κοµµάτων. Πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις συνασπισµού αποτελούν λύση στη φάση της κρίσης;

Κάθε χώρα επιλέγει ελεύθερα την κυβέρνησή της, µε τρόπο δηµοκρατικό. Διαπιστώνω ότι µετά τις εκλογές του περασµένου Ιουνίου, τρία κόµµατα επέλεξαν να υπερβούν τις διαφορές τους ώστε να διαφυλάξουν την παραµονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Αυτό ακριβώς το πνεύµα ευθύνης έπεισε το σύνολο των Ευρωπαίων να δείξουν εµπιστοσύνη στην Ελλάδα.

Για τη Γαλλία, η Ελλάδα δεν είναι ένας εταίρος όπως οι άλλοι. Μας ενώνει µακρά Ιστορία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι χώρες µας βρέθηκαν πάντοτε η µία στο πλευρό της άλλης, στις δύσκολες όπως και στις καλές στιγµές. Σκέφτοµαι ειδικότερα τη Μεταπολίτευση, την προσχώρηση στην ΕΟΚ και την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Οι Γάλλοι είναι αλληλέγγυοι µε τον ελληνικό λαό στις δοκιµασίες που βιώνει. Το νόηµα της επίσκεψής µου σήµερα είναι να προσφέρω τη στήριξη της Γαλλίας ώστε η Ελλάδα να επιτύχει και η Ευρώπη να προχωρήσει µαζί της.

Η κρίση πλήττει σκληρά τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Αλλά κανείς δεν είναι ασφαλής και η ανάπτυξη επιβραδύνεται παντού, ακόµα και στη Γερµανία. Στη Γαλλία αντιµετωπίζουµε µεγάλη αύξηση της ανεργίας και τα συνακόλουθα ανθρώπινα δράµατα.

Στην Ελλάδα, οι θυσίες που απαιτήθηκαν από τον ελληνικό λαό υπήρξαν οδυνηρότερες από ό,τι αλλού. Η εξυγίανση των δηµόσιων οικονοµικών είναι αναγκαία, αλλά δεν αρκεί. Γι' αυτό είναι απαραίτητα µέτρα υποστήριξης της ανάπτυξης. Ερχοµαι στην Αθήνα για να δηλώσω τη διαθεσιµότητα της Γαλλίας να συµβάλει σε αυτό το κεφάλαιο, µε τη συνεργασία των διοικητικών µας µηχανισµών, τη δέσµευση των γαλλικών επιχειρήσεων, µε την κινητοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αρνούµαι µιαν Ευρώπη που θα καταδίκαζε τις χώρες σε λιτότητα δίχως τέλος.  

Οχι, αντίθετα, η Γαλλία ενήργησε ώστε να αρθεί η αµφιβολία σχετικά µε τη διατήρηση της Ελλάδας στην ευρωζώνη και να βρεθεί µια συνολική λύση στα τέλη του 2012. Ο γαλλικός ιδιωτικός τοµέας είναι έτοιµος να παραλάβει τη σκυτάλη. Η εµπιστοσύνη επέστρεψε. Πώς θα µπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγµατα ύστερα από όλες τις θυσίες που έκανε η Ελλάδα, ύστερα από όλο τον δρόµο που διήνυσε για να περιορίσει το έλλειµµά της και να ξεκινήσει µεταρρυθµίσεις, ύστερα από όλη την εργασία που υλοποιήθηκε µαζί µε τους Ευρωπαίους;  

Πολλές γαλλικές επιχειρήσεις είναι παρούσες εδώ και πολλά χρόνια και παρέµειναν, παρά την κρίση. Ορισµένες, και δεν είναι πολλές, επέλεξαν διαφορετικά. Οµως, καλώ τους γάλλους επενδυτές να αδράξουν όλες τις ευκαιρίες που τους προσφέρονται στην Ελλάδα. Αυτό επιτάσσει το κοινό µας συµφέρον.

Οι τοµείς της ενέργειας και των υδάτινων πόρων είναι αναγνωρισµένοι ως τοµείς αριστείας της γαλλικής τεχνογνωσίας. Οι συνθήκες είναι λοιπόν ευνοϊκές και δεν αµφιβάλλω ότι οι µεγάλες επιχειρήσεις µας θα συµµετάσχουν τους διαγωνισµούς που θα προκηρυχθούν. Αλλωστε η δέσµευση για την Ελλάδα που παρατηρώ σε επιχειρήσεις µεσαίου µεγέθους και όχι µόνο στους µεγάλους οµίλους, αποτελεί την ενθαρρυντικότερη ένδειξη για το µέλλον.

Σήµερα οι συναλλαγµατικές ισοτιµίες δηµιουργούν τον κίνδυνο υπερβολικού ανταγωνισµού. Οµως, το επίπεδο ενός νοµίσµατος δεν θα έπρεπε να κυµαίνεται ανάλογα µε τις διαθέσεις της αγοράς γιατί διακυβεύονται επίσης και θέσεις εργασίας. Και πώς να παραδεχθούµε ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται υπέρ της ανταγωνιστικότητας µπορεί να ακυρωθούν από αυξοµειώσεις  των συναλλαγµατικών ισοτιµιών; Το θέµα δεν είναι να αµφισβητηθεί η ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά να προχωρήσουµε µε αποφασιστικότητα προς τη µεταρρύθµιση του διεθνούς νοµισµατικού συστήµατος, θέµα για το οποίο γίνονται συζητήσεις εδώ και µεγάλο χρονικό διάστηµα και καθηµερινά γίνεται όλο και πιο επείγον. Το ανακοινωθέν του G20 που πρόσφατα συνήλθε στη Μόσχα αποτελεί ένα βήµα προς αυτή την κατεύθυνση.  

Ναι. Και η άνοδος των ακραίων δυνάµεων απαντάται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Εκεί όπου η κοινωνική απόγνωση, η ανεργία µπορεί να γίνουν αντικείµενα εκµετάλλευσης από δηµαγωγούς, που θέλουν τη ρήξη µε την Ευρώπη και επιθυµούν να προσδιορίζουν τον ξένο ως εχθρό. Είναι µια ανυπόφορη οπισθοδρόµηση. Ο καλύτερος τρόπος να καταπολεµηθούν αυτοί οι πειρασµοί είναι να είµαστε αδιάλλακτοι στον αγώνα εναντίον του ρατσισµού αλλά, επίσης, να είµαστε αποφασισµένοι να ξανακερδίσουµε το στοίχηµα της ανάπτυξης.

Δεν αποδέχοµαι τη διαίρεση µεταξύ µιας Ευρώπης του Βορρά και µιας Ευρώπης του Νότου, ανήκουµε στο ίδιο σύνολο. Κάθε κράτος πρέπει να συµβάλει στην ανταγωνιστικότητα και στην ανάπτυξη µέσω της χρηστής διαχείρισης των δηµόσιων λογαριασµών του και µέσω των µεταρρυθµίσεων. Επίσης, κάθε κράτος πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει αλληλεγγύη και ότι είµαστε ενωµένοι από τη στιγµή που µοιραζόµαστε το ίδιο νόµισµα.

Τέλος, αν οικοδοµήσαµε την Ευρώπη, ο σκοπός ήταν να πέσουν τα τείχη, του Β' Παγκοσµίου Πόλεµου, του Ψυχρού Πόλεµου. Σήµερα, δεν µπορεί να τεθεί το θέµα να ορθώσουµε το τείχος της καχυποψίας.  Η Ευρώπη είναι ένα σύνολο κανόνων που αποτελούνται από πειθαρχία και αλληλεγγύη.

 

ΤΑ ΝΕΑ