Αντίθετα, είναι αναποτελεσματική καθώς αποκλείει από αυτή τα μη ενυπόθηκα δάνεια που τρέχουν με υπέρμετρα επιτόκια, όπως άλλωστε και τα καθυστερημένα.

Θα πρέπει να ληφθούν, επιτέλους, μέτρα που να στηρίζουν τη δυνατότητα και την προοπτική των δανειοληπτών να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους.

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο νόμος 3869/2010 για την ρύθμιση χρεών των φυσικών προσώπων θα εξακολουθεί να αποτελεί για πάρα πολλούς δανειολήπτες το βασικό εργαλείο, προκειμένου να επιτύχουν μία ρύθμιση των χρεών τους με βάση τις πραγματικές τους δυνατότητες.

Επιτακτική είναι γι' αυτό η ανάγκη να διαφυλαχθεί, να προστατευθεί και να ενισχυθεί η πρόσβαση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών στις διαδικασίες αυτού του νόμου.

Ρυθμίσεις που προβλέπουν ως υποχρεωτική την ελάχιστη μηνιαία καταβολή ποσοστού 10% επί των δόσεων, προκειμένου ο δανειολήπτης να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του χωρίς μάλιστα δικαστική απόφαση, θα αποκλείσουν ή θα δυσχεράνουν την πρόσβαση στον νόμο εκείνων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών που βρίσκονται σε πιο απελπιστική κατάσταση. Πολύ δε περισσότερο μάλιστα, καθώς για δάνεια που έχουν καταγγελθεί ή για ανοικτές πιστώσεις δεν μπορούν να προσδιοριστούν μηνιαίες καταβολές.

Οι δανειολήπτες, με το μεγάλο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν για την αξιοποίηση του νόμου αυτού, επιβεβαιώνουν την ουσιαστική βοήθεια που τους προσφέρει ο νόμος για να βγουν από το αδιέξοδο της υπερχρέωσης.

Κρίσιμο είναι λοιπόν, να απλοποιηθούν ακόμη περαιτέρω οι διαδικασίες, να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε αυτή και άλλων κατηγοριών (π.χ. των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων), να αντιμετωπιστούν οι καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων και να στηρίζεται με συνεχείς δράσεις η εφαρμογή του.