Η συγκεκριμένη έκταση προωθείται προς πώληση από μεσιτικά γραφεία σε δυνητικούς αγοραστές ως ιδιωτική περιουσία, έναντι ποσού της τάξης των 100 εκατομμυρίων ευρώ, αναφέρουν πηγές της αγοράς.

Ποσό που ξεκάθαρα υπονοεί πως ενυπάρχουν υπεραξίες στην ανάπτυξή του ως επενδυτικό ακίνητο.

Ωστόσο, η περιοχή αποτελεί δάσος (περιλαμβάνεται τόσο στους δασικούς χάρτες όσο και σε αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ενώ το αναγνωρίζει και ο πωλητής) και μάλιστα δημόσιο, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, μεγάλο μέρος του οποίου προ εξαετίας παραδόθηκε στις φλόγες και επομένως είναι αναδασωτέο.

Δόθηκαν το 1970

Η έκταση, σύμφωνα με την Καθημερινή, εμφανίζεται να βρίσσκεται στο χαρτοφυλάκιο οικοδομικού συνεταιρισμού από το 1970 («Οικοδομικός Συνεταιρισμός Μονίμων Αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού-ΟΣΜΑΝ, Συν. Π.Ε.»), οπότε και του παραχωρήθηκε για την ανάπτυξη παι ραθεριστικών κατοικιών.

Αλλά βέβαια δεν κατέστη ποτέ αυτό δυνατό, ακριβώς λόγω του δασικού χαρακτήρα της έκτασης και της αντισυνταγματικότητας μιας τέτοιας εξέλιξης, όπως επιβεβαιώθηκε και με το Σύνταγμα του 1975.

Παρέμεινε έτσι λοιπόν δάσος και από το 1979 και μετά το σχετικό πρόγραμμα του συνεταιρισμού «πάγωσε».

Είναι, επομένως, σαφές ότι η έκταση είναι αδύνατον να πολεοδομηθεί νομίμως και επειδή είναι σε μεγάλο μέρος της καμένη αυτό δεν γίνεται, αναφέρουν νομικές πηγές, ούτε και
μέσω ενδεχόμενης ένταξής της στις προβλέψεις του πλαισίου των στρατηγικών επενδύσεων.

Ένα πλαίσιο του οποίου η κατ τάχρηση έχει προκαλέσει και εξακολουθεί να προκαλεί σωρεία αντιδράσεων τα τελευταία χρόνια, μια και χρησιμοποιείται ως «παράθυρο» από κάθε λογής συμφέροντα που εμφανίζουν πλάνα οικοδόμησης και πώλησης ιδιωτικών βιλών ως σχέδια ανάπτυξης ολοκληρωμένων τουριστικών συγκροτημάτων εθνικής σημασίας.

Στην πραγματικότητα η έκταση δεν μπορεί καν να πουληθεί, αφού για να μεταβιβαστεί μια έκταση με αυτά τα χαρακτηριστικά χρειάζεται «πιστοποιητικό ακαΐας», που ευνόητα δεν είναι δυνατόν να εκδοθεί μετά τις πυρκαγιές του 2016.

Οι εξελίξεις αυτές έχουν εγείρει ανησυχίες στην ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας, αλλά και των απέναντι νησιών, όπως οι Σπέτσες, ότι «κάποια συμφέροντα επιχειρούν, παρά το ότι η περιοχή είναι αδιαμφισβήτα δάσος και σε μεγάλο μέρος της αναδασωτέα, να πουλήσουν την έκταση υποσχόμενα ενδεχομένως πολεοδομική της ωρίμανση διά επενδυτικού σχεδίου που θα ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις», αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές από το Κρανίδι.

Η ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας έχει περιέλθει στο επίκεντρο αγοραστικού εν διαφέροντος, αλλά καθώς οι προσφερόμενες εντός σχεδίου εκτάσεις και οικόπεδα είναι εξαιρετικά περιορισμένα, εκδηλώνονται τέτοια φαινόμενα.

Η δυσκολία ανάπτυξης οιουδήποτε έργου στις δασικές εκτάσεις της περιοχής είναι εμφανής αλλωστε και στις προσπάθειες του ΤΑΙΠΕΔ να αξιοποιήσει περιοχή 624 στρεμμάτων του στη θέση Βερβέροντα.

Σχέδια για βίλες

Ο σχετικός διαγωνισμός έχει «παγώσει» δύο φορές κατά τα τελευταία 10 χρόνια, καθώς ελάχιστα στρέμματα από αυτά μπορούν να χτιστούν.

Άλλη περίπτωση στην περιοχή που έχει προκαλέσει σειρά ερωτημάτων είναι αυτή του Κτήματος Αλεξίου, 300 περίπου στρεμμάτων, τα οποία πέρασαν στον έλεγχο αλλοδαπού επιχειρηματία στις αρχές του 2022 έναντι του ποσού 50 εκατομμυρίων.

Ωστόσο αν και με βάση τον νόμο στη συγκερκιμένη έκταση κυρίως διασική δεν μπορεί να χτιστεί παρά 200 έως 300 τετραγωνικά, ο εν λόγω επιχειρηματίας αξιολογεί σχέδια για την ανάπτυξη πολυτελών παραθεριτσικών κατοικιών που θα φέρουν αναγνωρίσιμο διεθνές εμπορικό σήμα.

Το δάσος που βγαίνει τώρα προς πώληση παραμένει δάσος εδώ και 70 χρόνια ακριβώς γιατί είναι δάσος και άρα αδύνατον να χτιστεί.

Ο πρώτος και καλύτερος που γνωρίζει αυτό είναι ο συνεταιρισμός στον οποίο είχε παραχωρηθεί επί δικτατορίας και ο οποίος τώρα εμφανίζεται ως πωλητής.