Είναι χαρακτηριστικό ότι η εταιρεία Στρίντζης Ferries προσφάτως «έδεσε» τα πλοία της με τα οποία πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Πάτρα - Κεφαλονιά - Ιθάκη, αφήνοντας κενή τη συγκεκριμένη γραμμή.

Η μοναδική λύση αποτροπής μιας απόλυτης κρίσης στον ακτοπλοϊκό κλάδο, κατά την άποψη κύκλων της ακτοπλοΐας, εξαρτάται από δύο κινήσεις: Πρώτη, το κράτος να αλλάξει πολιτική προς τον ακτοπλοϊκό κλάδο λαμβάνοντας «εδώ και τώρα» μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς του. Δηλαδή να προωθηθούν ταχύτερα οι διαδικασίες για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, να μειωθεί το συντομότερο δυνατόν ο ΦΠΑ,από 13% και 23% που είναι σήμερα για επιβάτες και οχήματα αντιστοίχως, στα επίπεδα των ξενοδοχειακών υπηρεσιών και να καταργηθούν πλήρως όλα τα εναπομείναντα μη ανταποδοτικά τέλη που επιβαρύνουν τα εισιτήρια, γράφει ο Νίκος Μπαρδούνιας στην "Καθημερινή". Δεύτερη κίνηση, οι μέτοχοι των ακτοπλοϊκών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και οι τράπεζες, να ρίξουν νέα κεφάλαια, κάτι, όμως, δύσκολο αφού δεν υπάρχουν διαθέσιμα ποσά τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Επίσης καλείται η ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας να μη μειώσει τον προϋπολογισμό του υπουργείου για το 2013, κάτι που συνεπάγεται και μείωση των επιδοτήσεων για τις «άγονες» γραμμές κατά 18 εκατ. ευρώ σταδιακά έως το 2016, όπου το ύψος δεν καλύπτει, πλέον, το ημερήσιο λειτουργικό κόστος των πλοίων.

Με εξαφάνιση κινδυνεύουν τα επιβατηγά πλοία, υπό ελληνική σημαία, στην Αδριατική, λόγω της κρίσης και του έντονου ανταγωνισμού που δέχονται από τις ιταλικές εταιρείες και κυρίως τον Ομιλο Grimaldi.

Οι ελληνικές εταιρείες Ομιλος Attica, ΑΝΕΚ, Μινωικές Γραμμές (σήμερα θυγατρική του Ομίλου Grimaldi), ΝΕΛ και άλλες μικρότερες εταιρείες, τα τελευταία έτη διαχειρίζονταν περί τα είκοσι πλοία, ενώ σήμερα έχουν μόνο έξι με αρνητική προοπτική να μείνουν ακόμη λιγότερα. Κατά πληροφορίες, η ΑΝΕΚ αποφάσισε να αποδρομολογήσει από τη γραμμή Πάτρα - Βενετία το επιβατηγό-οχηματαγωγό «Κρήτη» και να δρομολογήσει ένα πλοίο που ναύλωσε από ιταλική εταιρεία προκειμένου να μειώσει το κόστος της διαχείρισης.

Βασικό πρόβλημα των υπό ελληνική σημαία πλοίων στην Αδριατική είναι η μειωμένη ανταγωνιστικότητά τους έναντι των ιταλικών, τα οποία χρησιμοποιούν μικρότερο αριθμό ξενοδοχειακού προσωπικού, ενώ το ιταλικό Δημόσιο επιδοτεί τις ασφαλιστικές εισφορές των ναυτικών και οι κρατήσεις τους επιστρέφουν στον πλοιοκτήτη. Μια ελληνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην Αδριατική, κατά μέσο όρο, επιβαρύνεται με ένα ποσόν 1.880.000 ευρώ ετησίως (κόστος εργοδοτικών εισφορών και φόρου ναυτικών) ενώ αντιθέτως στις ιταλικές εταιρείες η επιβάρυνση είναι μικρότερη περίπου κατά 40%.

http://www.thebest.gr