Θα μπορούσε να είναι και το ακριβότερο ενοίκιο για σπίτι στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα αρχοντικό του 1901 στην περιοχή του Μονοδενδρίου στην Πάτρα.

Η αγγελία για τη μίσθωσή του δημοσιεύεται στο spitogatos.gr και αφορά, σύμφωνα με την περιγραφή του site, «διατηρητέο ακίνητο μοναδικής αρχιτεκτονικής και κατασκευής, από τα λίγα εναπομείναντα, με ιστορία». Στα χαρακτηριστικά του σπιτιού προστιθενται οι «μεγάλοι χώροι υποδοχής, μεγάλες βεράντες, ιδανικό για λάτρεις παλαιών αρχιτεκτονικών κατασκευών, πωλείται ή ενοικιάζεται με την ημέρα από 900 ευρώ ημερησίως, για συνέδρια - ομιλίες - σε συλλόγους - εταιρείες για γάμους - δεξιώσεις, η τιμή κράτησης με τον μήνα είναι χαμηλότερη».

Συγκεκριμένα ως τιμή ενοικίασης τον μήνα αναφέρεται το ποσό των 20.000 ευρώ.

Έτος κατασκευής του αρχοντικού είναι το 1901, βρίσκεται σε κτήμα 7.700 τ.μ. και είναι εμβαδού 890 τμ.

Ωστόσο, οι ντόπιοι για πολλά χρόνια το είχαν συνδυάσει με την αυτοκτονία του ιδιοκτήτη του μέσα σε αυτό.

Η ιστορία του σπιτιού

Το «κτήμα Σωτηριάδη», όπως το αναφέρουν οι ντόπιοι, βρίσκεται στο Μονοδένδρι, λίγο έξω από την Πάτρα. Το τοπωνύμιο διατηρείται ακόμα και σήμερα. Ο Γεώργιος Σωτηριάδης ήταν δικηγόρος από το Αίγιο (ή την Κερπινή Καλαβρύτων), ο οποίος μετά την επανάσταση αγόρασε μεγάλες εκτάσεις (δύο διαφορετικά κτήματα των 25 και 26 στρεμμάτων) στην περιφέρεια των Δρεσθένων εκμεταλλευόμενος τον νόμο«περί προικοδότησης των ελληνικών οικογενειών του 1835», έναν νόμο που ευνοούσε μόνο όσους είχαν αποκτήσει σεβαστά χρηματικά κεφάλαια. Οι εκτάσεις αυτές ανήκαν προεπαναστατικά στον Σεκήρ Αχμέτ Αγά.

Για την καλλιέργεια των εκτάσεών του προσκάλεσε μετακινούμενους πληθυσμούς με σκοπό την μόνιμη εγκατάστασή των στην περιοχή. Ο Σωτηριάδης εκτιμώντας την εργατικότητα των Βραχνιτών τους οδήγησε το 1837 στα σημερινά Βραχναίικα, όπου και τους ανέθεσε την καλλιέργεια των κτημάτων του. Οι Βραχνίτες συνήθιζαν να κατεβαίνουν με συγγενείς ή φίλους ανά εποχές και να συμμετέχουν ως εμφυτευτές σταφίδας σε κτήματα ευκατάστατων οικογενειών. Ο Σωτηριάδης από την καλλιέργεια και το εμπόριο της σταφίδας απέκτησε τεράστια περιουσία, την οποία διέθεσε σε δωρεές ή επένδυσε για δικούς του σκοπούς. Παράλληλα βέβαια, καταπιάστηκε και με τραπεζικές ασχολίες, όπως τη δανειοδότηση, αυξάνοντας έτσι τις εκτάσεις του, καθώς αρκετοί κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των δανείων τους, με αποτέλεσμα να του τις παραχωρούν.

Στο κτήμα αυτό λοιπόν ο πρωτότοκος γιος του, Κωνσταντίνος Σωτηριάδης, κατασκεύασε πολυτελή εξοχική κατοικία, η οποία διατηρείται μέχρι και σήμερα. Η αρχική συνολική έκταση του εν λόγω κτήματος ήταν 56 στρέμματα, και μέσα σε αυτό συμπεριελάμβανε τα εξής: «Εκ στρεμμάτων 46 σταφιδαμπέλου, εκ στρεμμάτων 10 περιβολίου και αλωνίων εκτάσεως του όλους κτήματος 56 μετά των εν αυτώ 3 οικιών της μεν διωρόφου των δε μονορόφων». Η (προ)αναφερθείσα περιγραφή περιέχεται σε έγγραφο που απόκειται στο Ιστορικό Αρχείο της ΕΤΕ στις 12 Μαΐου 1909. Η έπαυλη αυτή, που δεν αποτέλεσε την μόνιμη κατοικία της οικογένειας, συνδυάζει στοιχεία γοτθικού ρυθμού με στοιχεία νεοκλασικισμού.

H αυτοκτονία

Ο Κωνσταντίνος Σωτηριάδης αυτοκτόνησε στην έπαυλη τον Ιούλιο του 1895. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε κατηγορηθεί για αρχαιοκαπηλία. Τέλος, σημειώνεται ότι η σύζυγος του Κωνσταντίνου ήταν η Μαρία Μεσσηνέζη, κόρη του πολιτικού Ιωάννη Μεσσηνέζη.

Δεν είναι γνωστό ποιος κληρονόμησε την έπαυλη αυτή, ο Κωνσταντίνος πάντως είχε μια κόρη, την Τέτη, η οποία παντρεύτηκε τον τραπεζίτη Κωνσταντίνο (Κωστή) Ηλιάσκο, διευθυντή τότε του υποκαταστήματος της τράπεζας Αθηνών στη Νέα Υόρκη. Στο μνήμα της οικογένειας Σωτηριάδη του Α΄ Νεκροταφείου Πατρών εντοπίζεται η Αγγελική Σωτηριάδη - Ηλιάσκου.

Tη δεκαετία του 1980 η έπαυλη ανήκε πλέον στον Γιάννη Καπετσώνη (απεβίωσε το 2013), γνωστό και με το προσωνύμιο «Γάλλος», λόγω της παραμονής του για πολλά χρόνια στο Παρίσι.

Πριν από μερικά χρόνια μεσιτικό γραφείο του εξωτερικού ανάρτησε αγγελία πώλησης στο διαδίκτυο, όπου περιέχονταν φωτογραφίες από το εσωτερικό και εξωτερικό της οικίας.

travelstyle