ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ                                                                                        

Παγκόσμια ημέρα των ηλικιωμένων ή παγκόσμια ημέρα της Τρίτης Ηλικίας: υιοθετήθηκε από την γενική συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η Τρίτη Ηλικία είναι οι άνθρωποι που καθόρισαν το δικό μας μέλλον και φρόντισαν ώστε να έχουμε εμείς παρόν και μέλλον.

Στην τρέχουσα συγκυρία της πανδημίας η προστασία των ηλικιωμένων μας απασχολεί καθημερινά. Η ασφαλής και αξιοπρεπής διαβίωσή τους είναι η αποστολή μας. Καθήκον μας δεν είναι μόνο η εξασφάλιση στέγης, σίτισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αλλά και ένα ευχάριστο περιβάλλον, η θαλπωρή, η σωματική και ψυχική υγεία, η καλή ποιότητα ζωής, η αμέριστη έγνοια, η αγάπη και ο σεβασμός.

Πριν από λίγες ημέρες κλείσαμε ένα χρόνο από την εγκατάστασή μας στο νέο κτήριο του γηροκομείου μας, το οποίο πραγματικά αποτελεί ένα στολίδι για τον τόπο μας. Ωστόσο, δεν κατέστη εφικτό να γιορτάσουμε το γεγονός αυτό, λόγω, κυρίως, της μεγάλης έλλειψης που αντιμετωπίζουμε σε προσωπικό. Οι ηλικιωμένοι μας δεν έχουν τόσο ανάγκη τις γιορτές, όσο την ποιοτική και ειδικευμένη φροντίδα που δυστυχώς δεν γίνεται να εξασφαλιστεί με μειωμένο προσωπικό.

Με αφορμή, λοιπόν, τη γιορτή των ηλικιωμένων, δράττομαι της ευκαιρίας να επισημάνω ότι παρά τις συνεχείς ενέργειες μας με τις οποίες αιτούμαστε μόνιμο προσωπικό, και παρά τις πολλές υποσχέσεις που έχουμε εισπράξει, τίποτα δεν έχει γίνει.

Καθώς, ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας αιτούνται την εισαγωγή τους στο γηροκομείο μας, άνθρωποι ανήμποροι, με μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, παραμένουν για μεγάλες περιόδους υποψήφιοι στις λίστες του ΕΟΠΥΥ, λόγω του περιορισμένου αριθμού των εργαζομένων μας.

Για τη σοβαρή αυτή κατάσταση, που ενδεχομένως να οδηγήσει και σε αναστολή της λειτουργίας του γηροκομείου, ευθύνεται βαρύτατα η κεντρική διοίκηση και το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών.

Οι ηλικιωμένοι μας δεν έχουν ανάγκη τα λόγια συμπόνιας, αλλά πράξεις που να αποδεικνύουν τον σεβασμό και την έννοια μας.

Ζητάμε, λοιπόν, από όλους τους κοινωνικούς φορείς να στηρίξουν το έργο μας και να συνδράμουν τα δίκαια αιτήματά μας.                                

          Για το Δημοτικό Γηροκομείο

                                                          Η Πρόεδρος

                                                       ΑΝΝΑ ΖΑΠΑΝΤΗ