O Διονύσης Καππάτος (μέλος του ΑRK) φιλοξενήθηκε στον Cosmos 96,5 και την εκπομπή «Στα Υπόγεια είναι η Θέα» και μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το καταφύγιο.

Ανάγκη για τρόφιμα και φάρμακα

«Ο κόσμος βοηθάει, μας στηρίζει. Δεν έχουμε ποτέ κανένα παράπονο, είναι όλοι δίπλα μας και αν δεν ήταν δεν θα μπορούσε να παρέμενε ζωντανή όλη αυτή η προσπάθεια που ξεκινήσαμε, πριν πολλά χρόνια. Αυτά τα χρόνια απλώς, τα προβλήματα είναι λίγο πιο οξυμένα. Έχουν αδειάσει τα πάντα, από τουρίστες που έδιναν το κάτι τοις και έκαναν την διαφορά. Οπότε για μια ακόμα φορά κάνουμε έκκληση στον κόσμο, για τροφή. Ένα κιλό ξηρά τροφή τώρα κάνει την διαφορά».

«Φτάσαμε ξανά εδώ, καθώς τα κονδύλια για σίτιση δεν φτάνουν, το καταφύγιο είναι υπερφορτωμένο και έχουμε μπει στην διαδικασία να το αποφορτίσουμε μέσω των υιοθεσιών. Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα που έρχονται από τα κονδύλια, για τροφή και για τις ανάγκες των ζώων  δεν φτάνουν. Και το θέμα των φαρμάκων είναι πολύ σημαντικό, αλλά ευτυχώς σε αυτό, έχουμε τεράστια στήριξη από του κτηνιάτρους του νησιού και πρέπει να κάνουμε ειδική μνεία στην πολύτιμη προσφορά τους. Και μιλάμε για πολλά φάρμακα, θεραπείες και βεβαίως ότι ώρα και να τους ενοχλήσουμε και να τους ζητήσουμε βοήθεια, είναι παρόντες».

Κακοποιήσεις ζώων στην Κεφαλονιά

« Διαβάσαμε όλοι την ανακοίνωση από τον Δήμο Σάμης σχετικά με την κακοποίηση κάποιων ζώων. Δε νομίζω ότι είναι κάτι καινούργιο. Εμείς ειδικά το έχουμε αναδείξει πολλές φορές. Υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι έχουν μια διαφορετική αντίληψη, αναφορικά με την συνύπαρξή μας με τα ζώα. Ότι και να έχουμε κάνει εμείς με την συνδρομή της αστυνομίας – με την οποία έχουμε πολύ καλή συνεργασία – δυστυχώς είναι θέματα τα οποία επανέρχονται στην επιφάνεια. Είδαμε τις προάλλες την δραματική έκκληση του Δήμου Σάμης. Πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξουν τα στόματα – επίσημα όμως, γιατί το να το πει κάποιος σε εμένα ή  σε κάποιον άλλο – γιατί αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα».

«Και στο Αργοστόλι, είδαμε πρόσφατα παρόμοια περιστατικά με την δηλητηρίαση της Λώρας. Είναι τόσοι πολλοί οι τρόποι, για να δηλητηριάσει κάποιος ένα ζώο  και ειδικά όταν αυτό έχει μάθει να ζει με τους ανθρώπους, να δέχεται το ανθρώπινο χέρι πάνω του και να έχει ρίξει τις άμυνές του. Από ‘κει και πέρα είναι πολύ εύκολο, να σκοτώσεις το ζώο. Είναι τόσα πολλά ζωάκια που έχουν χαθεί με αυτό τον τρόπο».

«Για το Ληξούρι έχω τοποθετηθεί κατ’ επανάληψη. Έχει καταντήσει χωματερή αδέσποτων ψυχών. Όποιος έχει ένα ζώο που δεν το θέλει, πάει και το αφήνει στο Ληξούρι. Υπάρχουν πάρα πολλά αδέσποτα ζώα. Δεν είναι μόνο όσων ζουν στο Ληξούρι, είναι από όλη την Κεφαλονιά. Τι πρέπει να γίνει; Να αστυνομεύει κάποιος  για να μην υπάρχουν αδέσποτα; Επειδή κάποιοι αποφάσισαν να πετάξουν το ζωάκι τους εκεί;».

«Όσο σκληροί και αν είναι οι νόμοι που υπάρχουν, αν δεν μπορείς να τους εφαρμόσεις είναι απλά “ασκήσεις επί χάρτου”. Η άποψή μου είναι, ότι η όλη προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από την εκπαίδευση των ανθρώπων. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να υπάρχει ένα μάθημα φιλοζωίας στις πρώτες βαθμίδες, που ξεκινάει το παιδί να μαθαίνει και να εξοικειωθεί με την έννοια της φιλοζωίας. Όσο λοιπόν δεν κινούνται στα πλαίσια της λογικής, ας δουν τουλάχιστον πως οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες έλυσαν αντίστοιχα προβλήματα. Με το να κάνεις νομοθεσίες, οι οποίες στοχεύουν μόνο στην τιμωρία και όχι στην πρόληψη, δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί το πρόβλημα. Πρώτα εκπαιδεύεις τον πολίτη και του εξηγείς γιατί αυτό που κάνει δεν είναι σωστό. Το πρόβλημα πρέπει να χτυπηθεί στην βάση του».

«Αναφορικά με την δήλωση του κου Κουρή ότι έκλεισε το καταφύγιο για να γίνουν πιο γρήγορα όλες οι ενέργειες για την δημιουργία νέου, δεν ξέρω τι να πω. Έχω την αίσθηση ότι ήταν δρομολογημένο να γίνει το καταφύγιο. Δεν θεωρώ ότι η απόφαση του κου Κουρή επίσπευσε την διαδικασία. Όλοι ξέρουμε, ότι είναι έργο δημόσιο που χρηματοδοτείται από συγκεκριμένους πόρους, δεν είναι ένα έργο που το αποφασίζεις χθες και σήμερα το υλοποιείς. Η πίεση δεν προσέφερε τίποτα. Άλλωστε γνωρίζω ότι, η κατασκευή νέου καταφυγίου ήταν πρώτης προτεραιότητας. Άρα, δεν δέχομαι την άποψη του κου Κουρή».

Πως προστατεύουμε τα ζωάκια από το κρύο

«Όλοι έχουμε ένα ρούχο το οποίο δεν το χρειαζόμαστε. Αν λοιπόν έχουμε διάθεση να βοηθήσουμε, ή τα πάμε στο καταφύγιο ή – επειδή ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που φροντίζουν αδέσποτα σκυλάκια και γατούλες – το βάζουμε κάπου που ξέρουμε ότι φωλιάζουν. Συνεχίζουμε να βάζουμε το νερό και την τροφή τους. Είναι πολύ σημαντικό».