Δεν άργησα να βρω την ιδέα! Θα κάνουμε τις δυσκολίες σάτιρα, θα μιλήσουμε για τα προβλήματα των σχολείων μας με χιούμορ, όπως κάνουν πάντοτε οι Κεφαλλονίτες. Η έλλειψη πετρελαίου, οι δύσκολες συνθήκες δουλειάς, όλα πάνω σ' ένα άρμα. Και το κυριότερο! Θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές, χωρίς να αποκλείεται κανείς εξαιτίας της οικονομικής δυσχέρειας.

Έτσι λοιπόν, ο διευθυντής μας, ο κ. Χρίστος, κι εμείς οι δάσκαλοι, η Λένα, η Γιώτα, η Μπέλλα, ο Λάμπρος, βάλαμε το κέφι μας, τον ενθουσιασμό μας, τις ιδέες μας μα κυρίως την αγάπη μας για τα παιδιά. Έγραψα και το ποιηματάκι μας και να' μαστε όλοι στην παρέλαση του βασιλιά Καρνάβαλου μαζί με το μικρό Μεμά.
Όλα πήγαν καλά. Το είδαμε στα ματάκια των μαθητών μας που άστραφταν από χαρά.
Το μεσημέρι της Παρασκευής μετά το αποκριάτικο παρτάκι στο σχολείο τους υπενθύμισα:
''Παιδιά, να μην ξεχάσει κανείς! Ραντεβού την Κυριακή το μεσημέρι στο σχολείο.''
''Ξεχνιούνται αυτά τα πράγματα κυρία;'' μου απάντησε μια μαθήτριά μου.

Νομίζω πως δεν υπήρχε μεγαλύτερη επιβράβευση, από τα λόγια αυτά, στην προσπάθειά μας να τους δώσουμε χαρά.

Διαβάστε τώρα και το ποιηματάκι μας:

Ο Αρνιακός μας πρόφτασε
βαρύς χειμώνας φτάνει
κι εμείς μόλις τ' ακούσαμε
ντελίριο μας πιάνει.
Νωρίς το κρύο έφτασε
παγάκια πριν γεννούμε
στους Εσκιμώους μήνυμα
στείλαμε να σωθούμε.
Μα εκείνοι μας μηνύσανε
πως έχουμε τον Αίνο
ξύλα πολλά να κόψουμε
να φτάσουμε στο θέρο.
Κι εμείς τους απαντήσαμε
πως μέχρι το Φλεβάρη
αν έχει φύλλο το βουνό
ο διάολος να μας πάρει.
Τότε λοιπόν μας είπανε
πως θα μας στείλουν λίπος
από εκειό το φοβερό θαλάσσιό τους κήτος
τους λύχνους μας ν' ανάψουμε
μα και να ζεσταθούμε
κι ίσως τα καταφέρουμε
στο τέλος να σωθούμε.
Όμως εμείς ακούσαμε πως σε κανάν αιώνα
πετρέλαιο θα βγάλουμε κει που γεννά η χελώνα.
Είπαμε τότε βρε παιδιά υπομονή να βρούμε
και μέσα στην κατάψυξη να μάθουμε να ζούμε.
Έτσι που καταντήσανε την έρμη την παιδεία
είναι σαν να πηγαίνουμε σχολειό στην Λαπωνία.
Όμως τρανοί μας υπουργοί και άρχοντες μεγάλοι
σαν τούτους δω του μαθητές στον κόσμο δεν είν' άλλοι.
Γράμματα εμείς θα μάθουμε
σοφοί θε να γεννούμε
τη χώρα να δοξάσουμε όπου και να βρεθούμε.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για την πολύτιμη συμβολή τους:

Το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, τον κ. Θωμά Τσακαρισιάνο, τους αδελφούς Διονύση και Πέτρο Καλογηράτο καθώς και τους αδελφούς Μάκη και Στέφανο Παπαντωνάτο, τον κ. Άκη Θεοφιλάτο, την κ. Άννα Λιπιάτου, την κ. Αδαμαντία Λυκογιάννη, την κ. Ιωάννα Τσοκάνη και τέλος τον κ. Νίκο Μπούκα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ, ΚΕΦΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ!!!!

Καλομοίρα Λιπιάτου, δασκάλα 1ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου.