Στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων συζητήθηκε το πρωί της Τετάρτης 29/6 η ένσταση αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο Βουλευτής του ΜΕΡΑ25 Κρίτων Αρσένης για την Τροπολογία- Προσθήκη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Παραχωρήσεις Ακινήτων για ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας».

Εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ο Βουλευτής Κεφαλονιάς και Ιθάκης Παναγής Καππάτος έλαβε τον λόγο επιχειρηματολογώντας υπέρ της απόρριψης της ένστασης αντισυνταγματικότητας παραθέτοντας τις συνταγματικές εκείνες προβλέψεις και τη νομολογία που υποστηρίζουν τη συνταγματικότητα της τροπολογίας.

Ακόμη, την ίδια ημέρα, ο Παναγής Καππάτος από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε στη συμπλήρωση 7 χρόνων από την επιβολή τραπεζικών περιορισμών (capital controls) με ευθύνη της τότε Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

«Κι αν σήμερα μπορούμε να ανατρέχουμε σε εκείνους τους κρίσιμους μήνες νηφάλια, είναι γιατί η πατρίδα μας έχει επανακτήσει την αξιοπιστία της βήμα-βήμα και με σκληρή προσπάθεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Μπορείτε να βρείτε την τοποθέτηση του κ. Καππάτου επί της ένστασης αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε το ΜΕΡΑ25 στον ακόλουθο σύνδεσμο: 

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

 Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά το θέμα που τέθηκε περί της αντισυνταγματικότητας, στο άρθρο 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος μας ορίζεται: παρ. 1, η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους. Για τη διαφύλαξη του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα.

Όσον αφορά στην παρ. 6 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το κράτος. Νόμος θα ορίζει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών.

Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος, το πολιτιστικό περιβάλλον έχει αναδειχθεί σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, προκειμένου να εξασφαλιστεί στα όρια της χώρας η διάδοση και η προστασία των μνημείων και άλλων στοιχείων, προερχομένων από την ανθρώπινη δραστηριότητα που συνθέτουν την ιστορική, την καλλιτεχνική, τεχνολογική και γενικώς την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας και συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης.

Κατά τη λήψη, εξάλλου, των μέτρων αυτών, τα όργανα της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, οφείλουν κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, ερμηνευμένων ενόψει και των άρθρων 106 και 22 παρ. 1 του Συντάγματος να σταθμίσουν και άλλους παράγοντες αναγόμενους στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, όπως είναι εκείνοι που σχετίζονται με τους σκοπούς της οικονομικής ανάπτυξης, της αξιοποίησης του εθνικού πλούτου, της ενίσχυσης της περιφερειακής ανάπτυξης και της εξασφάλισης εργασίας στους πολίτες, δηλαδή σκοπούς για τους οποίους λαμβάνεται πρόνοια στο Σύνταγμα και συγκεκριμένα στα προαναφερόμενα άρθρα 106 και 22 παρ. 1.

Η επιδίωξη όμως των σκοπών αυτών και η στάθμιση των προστατευόμενων αντίστοιχων έννομων αγαθών πρέπει να συμπορεύεται και με την υποχρέωση της πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη στην οποία απέβλεψε ο συντακτικός νομοθέτης. Αναφέρομαι σχετικά στην απόφαση Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας η 2755/1994 και η 2537/1996.

Ειδικότερα ως προς τα στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς, από τις συνταγματικές διατάξεις που αναφέραμε συνάγεται ότι δεν επιτρέπονται επεμβάσεις οι οποίες συνεπάγονται στην καταστροφή, την αλλοίωση με οποιοδήποτε τρόπο υποβάθμισή τους και ότι κατ’ αρχήν επιβάλλεται να διατηρούνται τα στοιχεία αυτά αναλόγως και προς το είδος και τον χαρακτήρα τους στον τόπο στον οποίο βρίσκονται. Σε εξαιρετικές όμως περιπτώσεις έργων τα οποία είναι απαραίτητα και μεγάλης σημασίας για την εθνική οικονομία και ικανοποιούν ζωτικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου είναι δυνατόν να επιτρέπονται τέτοιες επεμβάσεις στο μέτρο που καθίστανται απολύτως αναγκαίες για τους για τους παραπάνω σκοπούς ύστερα από στάθμιση της αξίας του μνημείου ως στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς, της σοβαρότητας του επιδιωκόμενου σκοπού και της αναγκαιότητας να εκτελεστεί το έργο, εφόσον διαπιστωθεί με βάση εμπεριστατωμένη έρευνα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση με την οποία θα ήταν δυνατό να αποτραπεί η βλάβη του μνημείου. Αυτό είναι το σκεπτικό των αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 3478/2000 και 2300/1997.

Η προτεινόμενη λοιπόν διάταξη είναι απολύτως σύμφωνη προς την παραπάνω πάγια ερμηνεία του Συμβουλίου της Επικρατείας των παρ. 1 και 6 του άρθρου 24 του Συντάγματος. Ειδικότερα, η διάταξη προβλέπει τη δυνατότητα παραχώρησης ακινήτων υπό την προϋπόθεση ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού θα εκφράσουν τη σύμφωνη γνώμη τους, προληπτικό μέτρο, σχετικά με την αιτηθείσα παραχώρηση και υπό τους όρους που θα απαιτήσουν εκείνες κατά περίπτωση.

Έτσι λοιπόν, επιτρέπεται κατ’ αρχήν η αξιοποίηση και των ακινήτων που εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο του ν. 4858/2021, προκειμένου να εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον -αγροτική παραγωγή, παραγωγή ενέργειας, δημιουργία θέσεων εργασίας-, χωρίς να θίγεται το πολιτιστικό περιβάλλον.

Η αναφορά –ξέρετε- στον ν. 4858/2021 στην προτεινόμενη τροπολογία διασφαλίζει πλήρως την υποχρέωση που προβλέπει το άρθρο 24 παράγραφος 1 και 6, με τις οποίες ορίζεται ότι τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το κράτος.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Δύο λεπτά θα χρειαστώ ακόμα, κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ.

Σας θυμίζω λίγο σε σχέση με τον ν. 4858/2021 ότι καμία αδειοδότηση δεν μπορεί να γίνει, αν δεν υπάρχει άδεια, για την έκδοση της οποίας προβλέπεται η σύμφωνη γνώμη των τοπικών συμβουλίων των μνημείων.

Θα ήθελα πάλι σε αυτό το σημείο να σας αναφέρω ότι σύμφωνα με το άρθρο 49 του νόμου κάθε συμβούλιο –για να σας δώσω να καταλάβετε, θα σας δώσω ένα παράδειγμα- αποτελείται από έντεκα μέλη. Αναφορικά, τα μέλη είναι ένας πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τρεις αρχαιολόγοι-υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ένας αρχιτέκτονας-υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού, ένας συντηρητής ΠΕ ή ΤΕ-υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού, αρχιτέκτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τρία μέλη ΔΕΠ ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ερευνητές, ένας εκπρόσωπος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 του ν. 4858/2021 πάλι, η άσκηση γεωργίας, κτηνοτροφίας, θήρας, ή άλλων συναφών δραστηριοτήτων, καθώς και η οικονομική δραστηριότητα είναι δυνατή μετά από άδεια που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του συμβουλίου που σας προανέφερα. Οι όροι άσκησης γεωργίας, κτηνοτροφίας, θήρας, ή άλλων συναφών δραστηριοτήτων μπορεί να τίθενται και κανονιστικά με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Επιπροσθέτως, η προστασία του κλίματος μέσω της προώθησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ αποτελεί περιβαντολογική και ενεργειακή προτεραιότητα υψίστης σημασίας για τη χώρα, ούσα και συναφής με τους σκοπούς της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Σημειώνεται δε ότι σε κάθε περίπτωση έχει προηγηθεί και η απόφαση της περιβαντολογικής αδειοδότησης, η οποία είναι απαιτούμενη για την παραχώρηση των εν λόγω εκτάσεων.

Δεν υφίσταται, λοιπόν, κανένα θέμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντισυνταγματικότητας της σχετικής τροπολογίας. Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτη και πρέπει να απορριφθεί.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

{https://www.youtube.com/watch?v=mXMH4ZRIpaY}

Το κείμενο της ομιλίας επί του Νομοσχεδίου βρίσκεται στον σύνδεσμο: 

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμπληρώθηκαν χθες επτά χρόνια από την απόφαση της τότε κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για τραπεζική αργία και επιβολή ελέγχων στην κίνηση των τραπεζικών κεφαλαίων, πρωτόγνωρο πράγμα για τη χώρα μας. Ήταν μια απόφαση με υπογραφή Τσίπρα, που οδήγησε την ελληνική κοινωνία στην ταπείνωση, το αδιέξοδο και την απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα. Συμπληρώνονται φέτος επτά χρόνια από το θλιβερό καλοκαίρι του 2015. Με τις παλινωδίες των Βαρουφάκη και Τσίπρα η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής, δακτυλοδεικτούμενη στην Ευρώπη, με τους Έλληνες πολίτες αβέβαιος κυριολεκτικά για το τι τους ξημερώνει.

Και δεν είναι μόνο η οικονομία εκείνη που κλονίστηκε κατά το κρίσιμο εξάμηνο του 2015. Δεν είναι μόνο το κεκτημένο της συμμετοχής της Ελλάδας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας που αμφισβητήθηκε. Δεν είναι ακόμη η ανεξαρτησία θεσμών όπως η Τράπεζα της Ελλάδας που επιχειρήθηκε να ανατραπεί. Είναι όλα αυτά μαζί και κάτι περισσότερο, ότι ακόμη και το αυτονόητο μπορεί να αμφισβητηθεί και είναι δική μας υποχρέωση να προστατεύσουμε κεκτημένα που μας επιτρέπουν πολλά βήματα μπροστά.

Κι αν σήμερα μπορούμε να ανατρέχουμε σε εκείνους τους κρίσιμους μήνες νηφάλια, είναι γιατί η πατρίδα μας έχει επανακτήσει την αξιοπιστία της βήμα-βήμα και με σκληρή προσπάθεια. Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται τρία χρόνια από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στο τιμόνι της χώρας, μια εξέλιξη που με συστηματική δουλειά επανέφερε τη χαμένη μας αξιοπιστία. Μπορεί, επομένως, να έχουμε την πολυτέλεια τη δυσάρεστη αυτή εμπειρία να μην τη θυμόμαστε, δεν σημαίνει όμως ότι την ξεχάσαμε και δεν θα την ξεχάσει και ο ελληνικός λαός.

Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα πολύ διαφορετικό εσωτερικό και διεθνές περιβάλλον. Η κρίση που περιέγραψα έχει πλέον παρέλθει. Έχει δώσει, όμως, τη θέση της σε δύο ιδιαίτερα σημαντικές προκλήσεις. Τόσο η πανδημία, που δεν έχει ακόμη παρέλθει, όσο και η κρίση στην ενέργεια σε συνέχεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είναι προκλήσεις που η Ελλάδα αντιμετωπίζει από κοινού με τους ευρωπαίους εταίρους της. Η Ευρώπη έχει πλέον αντιληφθεί ότι ο μόνος ασφαλής δρόμος επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει είναι η συνεργασία και η λήψη αποφάσεων από κοινού. Η Ελλάδα έχει πλέον την αξιοπιστία να πρωταγωνιστήσει στις αποφάσεις αυτές ως μια υπολογίσιμη δύναμη σταθερότητας και σοβαρότητας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επέλεξα να κάνω μια σύντομη αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν και τις τρέχουσες εξελίξεις για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια αντιπροσωπευτική εικόνα της σημερινής κατάστασης, για να καταλάβουμε ότι κάθε νομοθετική πρωτοβουλία, κάθε κοινοβουλευτική συζήτηση δεν είναι δυνατόν να μη λαμβάνει υπόψη της τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τον κόσμο.

Το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει τρεις φιλόδοξους στόχους: Να καταστήσει πιο σύντομες και απλούστερες τις διαδικασίες αδειοδότησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, μειώνοντας σημαντικά τα δικαιολογητικά που απαιτούνται σε κάθε αδειοδοτημένο στάδιο, εκείνα δηλαδή που μεσολαβούν από την υποβολή αιτήματος χορήγησης οριστικής προσφοράς σύνδεσης, μέχρι και την έκδοση της άδειας λειτουργίας. Να υιοθετήσει εύλογες προθεσμίες υλοποίησης ώστε ένα ασφαλές πλαίσιο επενδύσεων να εξασφαλίζεται. Να προχωρήσει, τέλος, στην ψηφιοποίηση των διαδικασιών προς πλήρη συμμόρφωση με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2018/2001 για την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

Και στο πλαίσιο, όμως, του Τρίτου Μέρους καλύπτεται ένα σημαντικό κενό που υφίσταται σήμερα. Ρυθμίζεται διακριτά η ενεργειακή δραστηριότητα της αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ εκσυγχρονίζεται το πλαίσιο αδειοδότησης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Στόχος της ρύθμισης, μεταξύ άλλων, είναι η ενιαία αντιμετώπιση του συνόλου των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ως προς τις προβλεπόμενες υποχρεώσεις.

Είναι στόχοι, όπως προείπα, φιλόδοξοι που καταρτίζονται υπό συνθήκες θεσμικής ηρεμίας στο εσωτερικό, ενεργειακής όμως πίεσης από το εξωτερικό περιβάλλον. Το γεγονός της σταθερότητας που η Νέα Δημοκρατία εγγυάται σε αντιδιαστολή με την εμπειρία του 2015, αποτελεί την πυξίδα μας για την ομαλή έξοδο από την ενεργειακή κρίση, την οποία η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει χωρίς να την έχει προκαλέσει η ίδια.

Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια αναφορά στα άρθρα 149 και 150 του σχεδίου νόμου για την προέγκριση των οικοδομικών αδειών και τη διαδικασία ελέγχου αντίστοιχα.

Με το άρθρο 149 τροποποιείται το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1, του άρθρου 35, του ν. 4499/2017. Είναι μια τροποποίηση που καθιστά προαιρετική την προέγκριση οικοδομικής άδειας, ενώ αφορά όλες τις κατηγορίες οικοδομικών αδειών του άρθρου 36 του ίδιου νόμου. Το προτεινόμενο άρθρο είναι σημαντικό, αφού επιταχύνει τη διαδικασία έκδοσης οικοδομικής άδειας καθιστώντας την προέγκριση οικοδομικής άδειας προαιρετική για όλες τις κατηγορίες οικοδομικών αδειών.

Με το άρθρο 150 σκοπός μας είναι το σύνολο των οικοδομικών αδειών να εκδίδεται αυτόματα. Παράλληλα, στο ίδιο άρθρο καθορίζονται τα δικαιολογητικά που υποβάλλονται με τη νέα διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα, αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η τροποποίηση της παραγράφου 2, του άρθρου 38, του ν, 4495/2017. Με αυτή πρόκειται οι άδειες που εμπίπτουν στον τρόπο έκδοσης των τριών κατηγοριών όπως προβλέπονται να εκδίδονται αυτόματα, ύστερα από την ηλεκτρονική υποβολή του φακέλου με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και τις αναγκαίες μελέτες. Τόσο η έγγραφη βεβαίωση της αρμόδιας ΥΔΟΜ όσο και εκείνη του μελετητή μηχανικού στο πλαίσιο του άρθρου 150, δύναται να συμβάλλουν ιδιαίτερα στην απλοποίηση των διαδικασιών έκδοσης των αδειών. Πρόκειται για ζητήματα που απασχολούν ιδιαίτερα την Κεφαλονιά και την Ιθάκη και είναι αναγκαίο να επισημάνουμε.

 Στη Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζουμε καλά ότι η απλοποίηση των διαδικασιών είναι αίτημα των πολιτών, ένα αίτημα στο οποίο ανταποκρινόμαστε συστηματικά από την πρώτη μέρα που οι πολίτες μας εμπιστεύτηκαν την τύχη της χώρας. Από την ψηφιακή διακυβέρνηση στη Δημόσια Διοίκηση κι από τη δικαιοσύνη στην ενέργεια, μια σειρά διαδικασιών απλοποιείται προς διευκόλυνση των πολιτών. Γνωρίζουμε ότι έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας. Τα δείγματα γραφής είναι σημαντικά και μιλούν από μόνα τους.

Ένα τέτοιο νομοσχέδιο συζητούμε σήμερα, η ψήφιση του οποίου ικανοποιεί την αντίληψη της δικής μας, πολιτικής δίπλα στον πολίτη, κάνοντας τη ζωή του καλύτερη.

Ευχαριστώ πολύ.

{https://www.youtube.com/watch?v=dquYRItsPj8}