...η ισχύς εν τη ενώσει....ενθουσιασμένη και χωρίς φωτογραφικό υλικό έφυγα χθες βράδυ από το πανέμορφο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής των Λουρδάδων.Μέσα σ'ένα τοπίο με πυκνή Κεφαλονίτικη βλάστη, αυτό το όμορφο παραδοσιακό, ανακαινισμένο εκκλησάκι σε γυρίζει χρόνια πίσω,στη λιτότητα μιας άλλης εποχής,νοσταλγικές σκέψεις και συναισθήματα.

 Τι είδα ; πες μου τι ήταν αυτό  που φούσκωσε με υπερηφάνεια την ψυχή μου! Είδα το Σύλλογο του χωριού ενωμένο  δυναμικά, είχαν πάρει τη βραδιά στα χέρια τους.Δούλευαν αθόρυβα, μεθοδικά,σβέλτα. Εξυπηρετούσαν σε χρόνο ρεκόρ με χαμόγελο τους επισκέπτες τους.

 Μπράβο στην πανέμορφη πρόεδρο με την εργατικότητα και το υπέροχο παρουσιαστικό της ,μπράβο σας παιδιά .

 Πήγα να τιμήσω την προσπάθεια τους που συμβάλλουν  δυναμικά  στον πολιτισμό του τόπου μας.Αλλά αλήθεια μεγάλη είναι αυτή που θα εξομολογηθώ τώρα.Έμαθα πως στην ορχήστρα θα είναι ο Λαμπρογιάννης.

Όποιος ακούει Λαμπρογιάννη

Η καρδιά του γιάνει!

  Δικαιώθηκα, απολαυστική βραδιά με το βιολί του και την παρέα όλης της θαυμάσιας ορχήστρας χορέψαμε ατελείωτα. Ο Λαμπρογιάννης ήταν με ένα νέο καλλιτεχνικό ''new look' , είναι   ένας από τους δέκα καλλιτέχνες που έβγαλε η γενιά τους, τους  θαυμάζω γιατί είχα   την τύχη να τους καμαρώνω στα πρώτα μουσικά βήματα όταν ήταν  κούτσικα.

Υπέροχη στιγμή του μπάλου, ξεσήκωσε όλους τους νέους στην πίστα .Πόσο συγκινητικό είναι να βλέπεις τα παιδιά, τα νιάτα να χορεύουν  παραδοσιακούς χορούς. 

 Τραγούδι μελωδικό, μας τραγουδούσε η Ελευθερία συντοπίτισσα  τους,με την ουράνια φωνή της, μας ταξίδεψε παντού.

Χρόνια πολλά και εύγε σε όλους! 

Πάντα ν'ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε!

Διονυσία Μενεγάτου