Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τους δημοσιογράφους Γιώργο Χαλαβαζή και Ελευθερία Κουλουριώτου, μίλησε  ο τ. Διευθυντής του ΕΠΑΛ Αργοστολίου Γεράσιμος Βασιλάτος.

ΕΠΑΛ, πολύπλευρο και κρίσιμο θέμα. Σε μια προσπάθεια συμπύκνωσης της κατάστασης που επικρατεί στα Επαγγελματικά Λύκεια και με αφορμή περιστατικά που έχουν καταγραφεί με τελευταίο αυτό του Ρεθύμνου, ο κ Γεράσιμος Βασιλάτος ανέφερε:

« Η εκτίμηση η δική μου και με βάσει την προϋπηρεσία που έχω, είναι ότι η κατάσταση αυτή είναι σε όλα τα Λύκεια και το μαρτυρούν συμβάντα που έχουν γίνει και εκτός ΕΠΑΛ. Στα ΕΠΑΛ όμως έχουμε επιδείνωση και σίγουρα πιο συχνά φαινόμενα. Η επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελληνική κοινωνία δεν έχει τον ρόλο που της αντιστοιχεί χρόνια τώρα, η Ελληνική κοινωνία θεωρεί την επαγγελματική εκπαίδευση κατώτερη κι αυτό έχει να κάνει με τη κουλτούρα και το πώς διαβρώνεται η Ελληνική οικονομία τις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχουν βέβαια και μεγάλα συμφέροντα εντός και εκτός παιδείας, που δεν θέλουν η επαγγελματική εκπαίδευση να πάρει στη χώρα μας τον ρόλο και τον χώρο που της ανήκει. Συμφέροντα εν γένει της οικονομίας η οποία στηρίζεται πολύ στις υπηρεσίες, σε επαγγέλματα τα οποία η κουλτούρα τα θεωρεί «καλά» , χωρίς να αναγνωρίζουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα που υπάρχουν μέσα στην οικονομία που ζητά μεσαία στελέχη με πολύ καλή και υψηλή κατάρτιση. Υπάρχουν διαρθρωτικά και δομικά προβλήματα στην οικονομία, που θα μπορούσε να προσφέρει η επαγγελματική εκπαίδευση σημαντικά».

Στάθηκε επίσης:

Στο έργο το οποίο είχε επιτελεστεί στο παρελθόν στο ΕΠΑΛ Αργοστολίου: «Είχαμε κάνει μια μεγάλη προσπάθεια εδώ και τέσσερα χρόνια, να ακολουθήσουμε μία πολιτική εξωστρέφειας και το είχαμε καταφέρει. Φτάσαμε να πάρουμε και βραβεία και κάναμε και πολλές δράσεις με το πρόγραμμα «Μια Νέα Αρχή Για Τα ΕΠΑΛ». Εκτός απ αυτό, προσπαθούσαμε να προβάλλουμε στην κοινωνία όχι το καλύτερο, αλλά το διαφοροποιημένο πρόγραμμα που δίνουνε τα ΕΠΑΛ σε σχέση με τα Γενικά Λύκεια , με πτυχίο και επαγγελματικά δικαιώματα. Ο πολύς κόσμος δεν είναι ενημερωμένος για το τι δυνατότητες δίνει στα παιδιά του το σχολείο και περάσαμε από αυτό το στάδιο του να γνωρίσει ο γονιός και να συζητήσει με το παιδί του τι επάγγελμα επιθυμεί να ακολουθήσει ανάλογα με τις δυνατότητες που προσφέρει το ΕΠΑΛ Αργοστολίου, αλλά και το ΕΠΑΛ Ληξουρίου. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, κατορθώσαμε και γίναμε το πρώτο Λύκειο στην Κεφαλονιά, κάτι που δεν άρεσε σε πολλούς και εσωτερικά και εξωτερικά, γιατί όταν σε μία κοινωνία είναι εμπεδωμένη η άποψη ότι ένα σχολείο είναι δεύτερης κατηγορίας, είναι δύσκολο να αποδεχθεί το αντίθετο. Αντιμετωπίσαμε και το μεγάλο πρόβλημα του μεγάλου όγκου των μαθητών,-160- λόγω των υποδομών, μας έτυχε και το ατύχημα με τον μαθητή και όλα αυτά φέρανε μειωμένες εγγραφές φέτος και ίσως να είναι ακόμα πιο μειωμένες τον επόμενο χρόνο».

Στις αιτίες που ωθούν τους μαθητές των ΕΠΑΛ στην παραβατικότητα: « Στην μικροκλίμακα του νησιού μας ή σε κάθε ΕΠΑΛ, συναντούμε την απαξίωση και την πολεμική ενάντια στην επαγγελματική εκπαίδευση και την άποψη ότι στα ΕΠΑΛ πηγαίνουν τα παιδιά που δεν έχουν τις βάσεις και τις γνώσεις που θα έπρεπε και απλά πάνε για να βγάλουν το Λύκειο, που εν πολλοίς, ισχύει. Εμείς ζήσαμε και την μετά covid εποχή , που αυτά τα παιδιά πέρασαν μέσα από την Δευτέρα και Τρίτη Γυμνασίου χωρίς ουσιαστική εκπαίδευση, χωρίς να ενσωματώνονται μέσα σε ένα σχολικό περιβάλλον και συν τα υπόλοιπα προβλήματα που είχαμε, ήρθε η κατάσταση και επιδεινώθηκε. Μπορεί οι οικογένειες και οι κοινωνίες να ήταν κλεισμένες μέσα στα σπίτια, όμως αυτά τα παιδιά δεν ήταν. Κάνανε παρέες, ομάδες, και το να φτιάχνεις ομάδες σ αυτή την ηλικία με την επιρροή που έχει η παρέα, αυξάνει την επιρροή της παρέας και όχι της οικογένειας. Η παρέα γίνεται οικογένεια, έχουμε ιεραρχία και ρόλους και από κει και πέρα μεγάλο ρόλο παίζει πως τα παιδιά κατανοούν την ομαδοποίηση. Δυστυχώς ο covid, έφερε και αυτά τα φαινόμενα και επιδεινώθηκε η κατάσταση. Από πέρσι, ήταν πασιφανέστατη η ανάγκη της κοινωνικής δικτύωσης και αντιμετώπισης του προβλήματος, γιατί δεν ήταν τα μεμονωμένα περιστατικά που μπορούσαμε και τα διαχειριζόμασταν εμείς μέσα στο σχολείο, το πρόβλημα ερχόταν μέσα από την πόλη. Covid,   παρέα,  οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Το να καλείς τους γονείς στο σχολείο και να βλέπεις την απόγνωση τους και την ανάγκη να δεχτούν κάποια βοήθεια, ήταν έντονο. Από την πλευρά μας κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν με βάση το θεσμικό πλαίσιο, να αντιμετωπίσουμε την παραβατική συμπεριφορά με κλιμακούμενα μέτρα, να συνεργαστούμε με τους γονείς και όλο τις κοινωνικές υπηρεσίες που υπάρχουν στο Αργοστόλι. Αποτελεί ευχάριστη έκπληξη που η πόλη μας διαθέτει πάρα πολλές κοινωνικές υπηρεσίες, με πάρα πολύ καλό και αξιόλογο επιστημονικό προσωπικό και τους ευχαριστώ. Θα πρέπει το καινούργιο Συμβούλιο Παραβατικότητας που έχει συσταθεί στο Δήμο, να δει πως θα μπορέσουν να συντονιστούν οι υπηρεσίες πάνω στην οικογένεια «στόχο», την οποία την έχουμε από το Δημοτικό. Τα σχολεία επειδή είναι ο υποδοχέας , γνωρίζουν τις οικογένειες, ένα συντονιστικό όργανο των Κοινωνικών Υπηρεσιών μπορεί να έχει επικοινωνία με τους διευθυντές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας για να εντοπίσουμε ποιες είναι αυτές οι οικογένειες και να δεχτούν βοήθεια, όχι όμως αποσπασματική. Όταν το παιδί έχει εγκλιματιστεί μέσα στην παρέα , όταν από 8-12 χρονών δεν έχει την προσήκουσα φροντίδα, στα 17-17 ως έφηβος πια, έχει διαμορφώσει άλλο ψυχισμό. Επίσης ως γενικότερο μέτρο θα ήταν να μπαίνουν και κάποια γνωστικά τέστ από δημοτικό στο γυμνάσιο και από το γυμνάσιο στο Λύκειο, όπως μπήκε η Ελληνική Pisa (εφαρμογή τω Εθνικών Εξετάσεων Διαγνωστικού Χαρακτήρα) τώρα στο Γυμνάσιο και σίγουρα θα δώσει στο ΙΕΠ χρήσιμα συμπεράσματα. Μέσα από αυτή τη συντονισμένη πολιτική και τοπικά να πετύχουμε να μην φτάνουμε σ αυτές τις ακραίες μορφές συμπεριφοράς».

Στην πρόσφατη παραίτηση του καθηγητή στα ΕΠΑΛ Αργοστολίου: «θεωρώ ότι η παραίτηση του συνάδελφου ήταν λίγο υπερβολική, αυτά που έλεγε δεν ήταν ψέματα, ήταν μια κατάσταση που μπορείς να τη συναντήσεις, όμως θεωρώ ότι δεν έκανε πολύ γρήγορα τα απαραίτητα. Ήταν καθηγητής παράλληλης στήριξης και όπως ο ίδιος έχει γράψει, τον είχαν ενημερώσει για τα ΕΠΑΛ και ο Διευθυντής και ο σύλλογος για την κατάσταση που θα βίωνε. Φαντάζομαι ότι θα μπορούσε με τη συνδρομή του Διευθυντή ,του συλλόγου και άλλων φορέων , να κάνει λίγο υπομονή και να προσπαθήσει ,είναι καθηγητής με αυξημένα τυπικά προσόντα και μπορούσε και αυτός να προσφέρει στην σύνθεση ομάδων εργασίας. Προφανώς όμως αυτό που βίωσε ήταν πολύ ακραίο . Κάποια παιδιά έχουν μια άρνηση για το σχολείο και ο καθηγητής ως παιδαγωγός, είναι ο πρώτος που θα δεχθεί το κύμα. Εγώ λέω ότι στην πρώτη γραμμή δουλεύουν οι δάσκαλοι, οι γιατροί αυτοί που πετούν τα F16 και μετά έρχονται όλοι οι υπόλοιποι. Τον κατανοώ και όλοι σεβόμαστε την προσωπική βούληση, από την άλλη όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν άλλοι 25 καθηγητές μέσα στο συγκεκριμένο ΕΠΑΛ και σε κάθε ΕΠΑΛ, που παλεύουν κάθε μέρα. Αν το κάνανε όλοι αυτό, τι θα γινόταν. Αυτοί που δουλεύουν στα ΕΠΑΛ , έρχονται κάθε μέρα αντιμέτωποι με πολλά διλλήματα».

Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εν έτει 2022: «Τώρα τελευταία ένα άλλο πράγμα που φοβίζει τους καθηγητές, είναι το TikTok που μπορείς ανά πάσα στιγμή να εκτεθείς για οτιδήποτε κι αν πεις και άντε να εξηγήσει το τι και πως. Επίσης εμείς με την δουλειά που είχαμε κάνει τόσα χρόνια, είχαμε φέρει το σχολείο στην πρώτη θέση και στην Β Λυκείου είχαμε 65 παιδιά και μπορούσαμε να κάνουμε μάθημα, προγράμματα. Ζήσαμε αυτό που ζήσαμε με τη περσινή Α΄ φετινή Β΄ που δημιούργησε το πρόβλημα και φέτος το σχολείο έχει 65 παιδιά στη Γ Λυκείου και ούτε καν 60 στην Α΄ και Β΄ μαζί. Αν φύγει και η φετινή Γ΄ τάξη που κάναμε 4 χρόνια για να τη στήσουμε, του χρόνου θα μείνουν τα παιδιά που θα θέλουν μόνο βοήθεια και το παιδαγωγικό έργο θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο του χρόνου».

Στους τρόπους αντιμετώπισης της διαμορφούμενης κατάστασης: «Θα πρέπει η πολιτεία και ο Δήμος και η επιτροπή παραβατικότητας να κοιτάξει το σχολείο αυτό με μεγαλύτερη προσοχή και με ποιο συντονισμένες ενέργειες στις οικογένειες «στόχους» από φέτος. Από την οικογένεια ξεκινούν πάρα πολλά, όμως όταν δεν υπάρχει το δίχτυ προστασίας απ έξω , είτε για το παιδί είτε για την οικογένεια, κάθε φορά αντιμετωπίζαμε τα ίδια. Τα πράγματα πρέπει να ξεκινούν από πιο μικρές ηλικίες και συντονισμένα. Πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις σε κάθε οικογένεια ξεχωριστά, το αξίζουν και οι οικογένειες και τα παιδιά αυτά, που εργάζονται όλη την εποχική περίοδο σκληρά, στον χώρο που εργάζονται είναι ευγενέστατα , σέβονται την επιχείρηση από την οποία αμείβονται και δεν σέβονται το σχολείο, γιατί δεν τα έχουμε μάθει από το δημοτικό και αυτό είναι ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος, τι είναι το συλλογικό αγαθό, ότι το σχολείο είναι συλλογικό αγαθό. Ενώ ξέρουν τι σημαίνει ομάδα δεν μαθαίνουν το συλλογικό καλό. Μαθαίνουν την κοινωνικοποίηση και την ομαδικότητα μέσα από την εφηβική παρέα και αυτό πέφτει και στις πλάτες των εκπαιδευτικών, όμως όταν έχουν να γίνουν μόνιμες προσλήψεις δέκα χρόνια και ο εκπαιδευτικός έρθει για κάποιους μήνες στην Κεφαλονιά με προβλήματα στην ενοικίαση και λοιπά, εκ των πραγμάτων , θα είναι διεκπεραιωτικός. Το ενθαρρυντικό είναι ότι αρχίζουμε να ασχολούμαστε και δεν βάζουμε κάτω από το χαλί το πρόβλημα. Δεν θα αλλάξουν όλα αμέσως , θα πάρει πολλά χρόνια , ελπίζω να μην έχουμε δυσάρεστα και εύχομαι σε όλους τους συναδέλφους μου δύναμη ψυχική και σωματική στη δουλειά τους και να περάσει αυτή η μεταβατική περίοδος με τα λιγότερα και να πάμε όλοι προς αυτό που όλοι ονειρευόμαστε και το αξίζουμε».

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-537025851?si=4136c10923184bc59a0f2f562321a6b0&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing}