Ντοκουμέντα από την έκθεση του Πολιτιστικού του Δήμου Ληξουρίου για τους σεισμούς του 1953

21-8-2023

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Συνεχίζονται οι εκθέσεις του Πολιτιστικού Τμήματος του Δήμου Ληξουρίου, στο 2^ο Δημοτικό Σχολείο Ληξουρίου, που αφορούν το σεισμό του 1953 και την ανοικοδόμηση του νησιού μέσα από  φωτογραφίες, έγγραφα και σπάνια τεκμήρια και παράλληλα στις σχολικές αίθουσες υπάρχουν κι άλλες εκθέσεις: Καλλιτεχνικής φωτογραφίας της Ελένης Αλιβιζάτου, γλυπτικής και μικρογλυπτικής  του Ηλία Κάσση, ζωγραφικής της Ελευθερίας Ιωαννάτου – Χαΐνη,  παλαιών γραφομηχανών και αριθμομηχανών του Δημητρίου Παγουλάτου, ποικίλη έκθεση του Πολιτιστικού Συλλόγου  «Χωροπούλα», έκθεση για το τα 90χρονα του 1^ου Δημοτικού Ληξουρίου, (κτήριο ΒΑΛΑΝΤΗ) και του Γεωπάρκου (του ΟΦΥΠΕΚΑ) με τη μεγάλη βοήθεια του προσωπικού του Φορέα Διαχείρισης Κουτάβου και  Εθνικού Δρυμού Αίνου.  

            Οι  εκθέσεις θα παραμείνουν ανοικτές έως και τις 24 Αυγούστου με ωράριο λειτουργίας από τις 7:00 έως τις 9:00 μ. μ. Θα ακολουθήσουν μια σειρά από δημοσιεύσεις για τις εκθέσεις, με πρώτη την παρούσα, που αφορά τον σεισμό του 1953.

            Επέλεξα μια φωτογραφία από τις πολλές του σεισμού, που δεν έχει ερείπια, αλλά μια συναισθηματική αληθινή σκηνή, που δείχνει την απόγνωση,  που δημιούργησε η  ολική καταστροφή, και την ανθρώπινη αντιμετώπιση από την εξουσία. Επίσης, σημειώσεις- έγγραφα που αφορούν σε πλοία που μετέφεραν τα επόμενα χρόνια του σεισμού, υλικό για να πραγματοποιηθεί η ανοικοδόμηση του νησιού.

            Η φωτογραφία που δημοσιεύεται δείχνει μια απεγνωσμένη μάνα που ζητάει βοήθεια από τον υφυπουργό Αποκαταστάσεων Σεισμοπλήκτων Ιόνιων Νήσων,  Χρήστο Ευαγγελάτο (καταγόμενος από τα Μονοπολάτα - Παλικής), πιθανόν να ήθελε άδεια για να θάψει έναν δικό της άνθρωπο.

Το χέρι της κατευθύνεται στην καρδιά του Υπουργού, ενώ αυτός έχει το ένα χέρι στην καρδιά του και το άλλο του ακουμπά παρήγορα στον ώμο της γυναίκα. Τα πρόσωπα και των δυο σκεπτικά και εκφραστικά μέσα στην απόγνωση  που προξένησε ο  μεγάλος σεισμός. Πίσω από τη γυναίκα και πάνω από την κεφαλή του άνδρα, «βγήκε» τυχαία κατά τη φωτογράφηση μια μεγάλη πεταλούδα. Λόγω που η πεταλούδα είναι ένα  πένθιμο σύμβολο, επειδή μεταμορφώνεται για να ξαναγεννηθεί, ονόμασα τη φωτογραφία (Ψυχή).