Η 21^η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.

Καθιερώθηκε σαν η Παγκόσμια ημέρα κατά του Ρατσισμού, το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στις 21 Μαρτίου του 1960, η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.

Η σημασία της διατήρησης την ιστορικής μνήμης του παρελθόντος είναι ύψιστη. Οι τραγωδίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων της δουλείας, του δουλεμπόριου, του υπερατλαντικού δουλεμπορίου, του απαρτχάιντ, της αποικιοκρατίας και της γενοκτονίας οδήγησαν σε ρατσισμό, σε φυλετικές διακρίσεις, σε ξενοφοβία και σε σχετικές προκαταλήψεις. Επίσης, η ανάγκη εκπόνησης εκπαιδευτικού υλικού και υλικού ευαισθητοποίησης σε συγκεριμένες σύγχρονες μορφές ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων κρίνεται απαραίτητη.

Φυλετικές Διακρίσεις

Φυλετικές και εθνοτικές διακρίσεις συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, εμποδίζοντας την πρόοδο για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο ρατσισμός και οι προκαταλήψεις, μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές — από την άρνηση στα άτομα των βασικών αρχών της ισότητας, μέχρι την τροφοδότηση εθνοτικού μίσους που μπορεί να οδηγήσει σε γενοκτονία-τα οποία μπορούν όλα να καταστρέψουν ζωές και να διαλύσουν κοινότητες.

Ο αγώνας κατά του ρατσισμού είναι προτεραιότητα για τη διεθνή κοινότητα και βρίσκεται στο επίκεντρο των εργασιών του γραφείου του Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ασχοληθεί με αυτό το θέμα από την ίδρυσή τους και η απαγόρευση των φυλετικών διακρίσεων έχει κατοχυρωθεί από όλα τα βασικά διεθνή μέσα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η δέσμευση τοποθετεί υποχρεώσεις στα μέλη και τους στόχους τους για την εξάλειψη των διακρίσεων στους δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς. Η αρχή της ισότητας απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για την εξάλειψη των συνθηκών που προκαλούν ή βοηθούν την διαιώνιση φυλετικών διακρίσεων.

«Οι Γειτονιές του Κόσμου»

……Ήταν πικρές οι μέρες μας.
Πολύ πικρές.
Ο ίσκιος ενός κυπαρισσιού μετρούσε
μέτρο – μέτρο όλο τον κόσμο.
Καθένας κουβαλούσε στον ώμο του
κι απόναν πεθαμένο,
κάθε στιγμή κουβαλούσαμε
τον θάνατό μας στον ώμο μας…..

….Δεν έχουμε καιρό να πεθάνουμε.
Όχι. Όχι. Και δεν θα φύγουμε
απ’ τον κόσμο, να το ξέρεις,
πριν αγαπήσουμε όσο ζητά
η καρδιά μας
πριν τραγουδήσουμε όσο ζητά
η αγάπη….

…Είναι μεγάλος τούτος ο άνεμος
είναι πελώριος τούτος ο άνεμος
είναι χαρούμενος, χαρούμενος, χαρούμενος,
ρίχνει τα τείχη που ύψωσαν ανάμεσα στους λαούς
ρίχνει τα τείχη του θανάτου
ρίχνει τα τείχη ανάμεσα στο νου και στην καρδιά

τα τείχη ανάμεσα σε σένα και σε μένα
κι ανοίγει διάπλατα, πάνου απ’ τον κόσμο, του ήλιου παράθυρο.
Ακούστε πώς σφυρίζει τούτος ο άνεμος

Μέσα στις ματωμένες γειτονιές του κόσμου…….

Γ. Ρίτσος

                                                                                  O Αντιδήμαρχος Πρόνοιας

                                                                                        Κοκκόσης Βασίλειος