Η κυβέρνηση μέσω της αναμόρφωσης του δικαστικού χάρτη επιδιώκει την κατάργηση δεκάδων δικαστικών υπηρεσιών σ’ όλη τη χώρα.

Το κυβερνητικό σχέδιο, αν προχωρήσει, θα ορθώσει νέα εμπόδια στην πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη, θα εξαναγκάσει πολίτες, δικηγόρους και δικαστικούς υπαλλήλους να μετακινούνται δεκάδες χιλιόμετρα, θα στερήσει από τους κατοίκους πολλών πόλεων της χώρας την άμεση πρόσβαση στα δικαστικά καταστήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Παγκόσμια Τράπεζα σε σχετικό πόρισμά της αναφέρει ότι η πρόσβαση στη δικαιοσύνη διασφαλίζεται όταν ο χρόνος διαδρομής προς το δικαστήριο είναι μικρότερος από 2 ώρες!

Η αναμόρφωση του δικαστικού χάρτη αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου σχεδιασμού που καθιστά την πρόσβαση του λαού στη δικαιοσύνη δυσκολότερη και ακριβότερη. Ήδη έχει αποφασιστεί η κατάργηση των μεταβατικών εδρών των διοικητικών δικαστηρίων και η μετατροπή τους σε «δικαστικά γραφεία τηλεματικής» από 31.12.2026 (με τον Ν. 5028/2023) αυξήθηκαν σημαντικά τα δικαστικά έξοδα (με τον Ν. 5090/2024) ενώ σχεδιάζεται και η μεταφορά δικαστηριακής ύλης σε δικηγόρους, δηλαδή ιδιωτικοποίηση αυτής, η οποία στην πραγματικότητα θα ωφελήσει τις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες.

Το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο σχεδιάζεται η αναμόρφωση του δικαστικού χάρτη είναι αυτό του κόστους - οφέλους, η «εξοικονόμηση πόρων», τείνοντας σε μια λογική επιχειρηματικής λειτουργίας κάτω απ’ την ομπρέλα της «επιτάχυνσης» της δικαιοσύνης, όπου τα πάντα υποτάσσονται στο οικονομικό κέρδος. Πρόκειται, δηλαδή, για επανάληψη του έργου που έχουμε δει να «παίζεται» και από προηγούμενες κυβερνήσεις και οδήγησε στην κατάργηση – συγχώνευση νοσοκομείων, σχολείων και άλλων δημοσίων υπηρεσιών.

Ο σχεδιασμός αυτός αποτελεί «ορόσημο» του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και εντάσσεται στο κυβερνητικό Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης, που περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις στο «ελληνικό δικαστικό σύστημα», οι οποίες «θα ξεκλειδώσουν τις επενδύσεις και θα βελτιώσουν τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» (Βλ. Εθνικό Σχέδιο Ανακάμψης, σελ. 376). Αυτές οι κατευθύνσεις έχουν αποτυπωθεί και στην Έκθεση Πισσαρίδη (Βλ. σελ. 68), ενώ ενεργό ρόλο σ’ αυτόν τον σχεδιασμό έχει και η Παγκόσμια Τράπεζα. Έτσι, από τη μια πλευρά με τον σχεδιασμό κατάργησης δικαστικών υπηρεσιών παραβλέπονται οι ανάγκες της πλειοψηφίας των πολιτών, όταν από την άλλη πλευρά έχουν δημιουργηθεί ειδικά επενδυτικά δικαστήρια στις μεγάλες δικαστικές υπηρεσίες της χώρας, ανεξαρτήτως κόστους, προκειμένου να ενισχυθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα.

Απ’ τα παραπάνω προκύπτει ότι οι δικαστικοί υπάλληλοι, οι οποίοι κρατούν όρθιες δικαστικές υπηρεσίες με τεράστια κενά και δίχως υποδομές, ξαφνικά μπορεί να βρεθούν να εργάζονται σε άλλη πόλη απ’ αυτή που κατοικούν. Αντίστοιχα προβλήματα – ακόμα και επιβίωσης – θα αντιμετωπίσουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στον χώρο της Δικαιοσύνης.

Για τους λόγους αυτούς και με πρώτιστο κριτήριο την ευχερή και ανεμπόδιστη πρόσβαση των πολιτών όλης της χώρας, ακόμα και των ακριτικών περιοχών, στη Δικαιοσύνη, απαιτούμε να μην κατατεθεί καν το νομοσχέδιο στη Βουλή, αλλά αντίθετα να ενισχυθούν οι δικαστικές υπηρεσίες με προσωπικό, να βελτιωθούν οι κτηριακές και υλικοτεχνικές υποδομές και να στεγαστούν οι δικαστικές υπηρεσίες σε σύγχρονα και ασφαλή κτήρια.

Αργοστόλι 4/4/2024                 Νομαρχιακό τμήμα Κεφαλονιάς – Ιθάκης της ΑΔΕΔΥ