Η τριήμερη εξόρμηση της Ορειβατικής Λέσχης ήταν πετυχημένη και πολύπτυχη . Το Σάββατο 20 Απρίλη με συνεργό τον καλό καιρό κινήσαμε να γνωρίσουμε μια άλλη πλευρά του Ταϋγέτου και να περπατήσουμε το μεσαιωνικό λιθόκτιστο μονοπάτι Μπίλιοβο . Αφήνουμε πίσω μας τα Σωτηριάνικα, παραδοσιακό κεφαλοχώρι που μας οδήγησε στην αρχή του λιθόστρωτου μονοπατιού του οποίου η κατασκευή του ξεκίνησε το 1904 με τη συνεργασία πολιτικού μηχανικού, ντόπιων τεχνιτών της πέτρας και κατοίκων και προέβλεπε την σύνδεση του ορεινού και απομονωμένου οικισμού Αλτομιρά, με τα υπόλοιπα χωριά του κάμπου. Ανεβαίνοντας τα 3 φιδογυριστά χιλιόμετρα με τις 83 στροφές που μας φέρνουν από τα 340 στα 850 μέτρα υψόμετρο, το μάτι μας εστιάζει μια στη μαστοριά της λαϊκής αρχιτεκτονικής και μια χάνεται στο υπέροχο ανοιξιάτικο πανόραμα προς κάμπο των Σωτηριάνικων και τον γαλήνιο Μεσσηνιακό κόλπο στο βάθος Φτάνουμε στα Αλτομιρά Το ανακαινισμένο χωριό, έρημο , είναι πανέμορφο.

Περπατώντας στα σοκάκια του σταματάμε διαρκώς να θαυμάσουμε τα πετρόχτιστα σπίτια με επιγραφές που μας πάνε πίσω εκατοντάδες χρόνια .

Η ατμόσφαιρα είναι ειδυλλιακή, καθώς απολαμβάνουμε τα σνακ μας μόνοι στο κεφαλόσκαλο ενός αρχοντικού - παίρνοντας το δρόμο του γυρισμού πίνουμε νερό στη βρύση . χαζεύουμε τις πέτρινες ποτίστρες και πιάνουμε την κατηφόρα με το μεσημεριανό ήλιο να μας κάνει την ιδανική παρέα. Η ενέργεια και ευεξία ήταν στο έπακρο, ώστε το βράδυ βρεθήκαμε να διασκεδάζουμε χορεύοντας σε νυχτερινό μαγαζί στην Καλαμάτα .

Το πρωινό της Κυριακής 21 Απριλίου συνεχίζοντας την περιπέτεια μας περίμενε η διάσχιση του ποταμού Λούσιου με νερά ζωηρά μεν παγωμένα δε .

Μπήκαμε στις βάρκες μας και αρχίσαμε το χορό στη ροή του ποταμού , κωπηλατώντας κατά τις οδηγίες του αρχηγού ,τα μάτια όμως δεν χόρταιναν το ανοιξιάτικο τοπίο που περιέβαλε τον ποταμό υψηλή βλάστηση ,γεφύρια με ξαφνική επαναφορά όταν η βάρκα βρισκόταν ψηλά ή κατέβαινε έναν απότομο καταρράκτη.

Η αδρεναλίνη στα ύψη .Ευχαριστούμε Λούσιε θα επανέλθουμε .

Η επίσκεψη στο Ναό του Επικουρίου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους της αρχαιότητας.

Αφιερώθηκε από τους κατοίκους στον Απόλλωνα επειδή τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης