Έφυγε χθές από κοντά μας η Κυρία Φωτεινή Τζωρτζάτου-Σταθοπούλου, παιδίατρος αιματολογίας-ογκολογίας, πρώην Διευθύντρια του αντίστοιχου τμήματος του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία»  στην Αθήνα, Καθηγήτρια στην Ιατρική σχολή Αθήνας, Ερευνήτρια στο «Χωρέμειο» με σπουδαίο έργο  και ατέλειωτη προσφορά με εθνική και διεθνή αναγνώριση.

     Γνώρισα την κα Φωτεινή πριν αρκετά χρόνια.  Μία φυσιογνωμία δωρική, λιτή εντελώς απλή με τίποτα το περιττό επάνω της στην εμφάνιση της, στην ομιλία της στο χαρακτήρα της, ακριβώς σαν μία κολώνα  Δωρικού ρυθμού που με τη στιβαρότητα της στήριζε και έδινε ελπίδα σε δύσκολες καταστάσεις παιδιών και με την επιβλητικότητα της και τον μοναδικό χαρακτήρα της έφερνε μοναδικά αποτελέσματα, σώζωντας χιλιάδες παιδιά.  Ναι η Κυρία Φωτεινή ήταν απολύτως αυστηρή, προγραμματισμένη, απόλυτη με αυτό που έκανε μα κυρίως ακούραστη και ανιδιοτελής.   Ήταν επίσης απόλυτα ίση με όλους με τα   ασθενή παιδιά, με τους γονείς τους, με το προσωπικό του νοσοκομείου. Διέθετε ίσο χρόνο ή όσο χρειαζόταν ο καθένας άσχετα αν ήταν το παιδί του «Βασιληά» ή του «τελευταίου», τόσο δίκαιη και απόλυτη και σ αυτό που ποτέ κανείς δεν της διαμαρτυρήθηκε για το παραμικρό, για καμία άνιση μεταχείριση για τίποτε. Αυτή λοιπόν ήτανε η κα Τζωρτζάτου μία απόλυτα καταρτισμένη επιστήμονας που με τον τρόπο που περιγράφω βοηθούσε τα παιδιά?   ‘Όχι δεν ήταν μόνο αυτή. Η δωρική κολώνα εκτός από απλότητα και στιβαρότητα έχει και μεγαλοπρέπεια και αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της σπουδαίας γυναίκας, Η ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ. Πίσω απ’ αυτό  το αυστηρό χαρακτήρα ή μάλλον με τον αυστηρό αυτό χαρακτήρα  προσπαθούσε να μη χαθεί ο έλεγχος και το αποτέλεσμα για κάθε παιδί μα κυρίως κάλυπτε τον δικό της υπερευαίσθητο κόσμο και την αγάπη της για τα παιδιά. Αυτό το έβλεπες στο πρόσωπο της στις κινήσεις της στην ένταση της για να μη της ξεφύγει κάτι, για να μη χαθεί κανένα παιδί.

     Αν μπορούσε να διαβάσει αυτές τις γραμμές που γράφω γι αυτή θα μου έλεγε με την διαπεραστική φωνή της «σταμάτα μωρέ τα λόγια, έχουμε δουλειά». Δεν μπορώ όμως Αγαπητή μας Φωτεινή να μη τα πω σαν ελάχιστο φόρο τιμής  σ΄αυτή την μοναδική γυναίκα, στην κορυφαία επιστήμονα, τον υπέροχο άνθρωπο που έδωσε κυριολεκτικά ζωή σε χιλιάδες παιδιά.

    Είμαι σίγουρος Κυρία Φωτεινή  ότι και από εκεί ψηλά το σπινθηροβόλο βλέμμα σου θα προσέχει τα παιδιά  όλου του κόσμου, όπως έκανες σε όλη την υπέροχη διαδρομή σου.

     Καλό ταξίδι Κυρία Φωτεινή

      Πλάτωνας Παπαδάτος