Γονείς, εκπαιδευτικοί και άλλοι σημαντικοί ενήλικες μπορούμε να βοηθήσουμε ως εξής :

• Δίνοντάς του εξηγήσεις σχετικά με το φυσικό φαινόμενο
• Ενθαρρύνοντας τη συναισθηματική του έκφραση
• Δίνοντάς του χρόνο να βιώσει και να μιλήσει για τα συναισθήματά του, αν και η επιστροφή στη ρουτίνα καθησυχάζει γρηγορότερα το παιδί
• Διαβεβαιώνοντάς το ότι το αγαπάμε και ότι θα συνεχίσουμε να το φροντίζουμε
• Διαβεβαιώνοντάς το ότι δεν έφταιξε το ίδιο και χωρίς να το κριτικάρουμε σε περίπτωση επανόδου συμπεριφορών που αναπτυξιακά είχε ξεπεράσει πχ άγχος αποχωρισμού, ενούρηση, επιθετικότητα
• Επιτρέποντάς του να κλάψει ή να είναι θλιμμένο και να μην περιμένουμε να είναι γενναίο ή σκληρό
• Φροντίζοντας οι ίδιοι τους εαυτούς μας ώστε να είμαστε σε θέση να φροντίσουμε τα παιδιά μας