• Μείωσε την έκθεσή σου στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Ενθάρρυνε την έκφραση των συναισθημάτων σου, αλλά όχι τη συζήτηση γύρω από το σεισμό
• Αναγνώρισε πως η φύση του σεισμού είναι τέτοια που προκαλεί φόβο και αβεβαιότητα για το μέλλον. Προσπάθησε αυτό να μη σε καταβάλει
• Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά. Αποδέξου πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα και πως αυτό χρειάζεται και τον ανάλογο χρόνο
• Συζήτησε με άλλους για τους φόβους σου. Ζήτησε βοήθεια από ειδικούς, αν χρειαστεί.

Σε σχέση με παιδιά:
• Ενθάρρυνέ τα να μιλήσουν για αυτά που νιώθουν, ρώτησέ τα τι έχουν ακούσει, δει ή βιώσει. Επιβεβαίωσέ τα πως είναι φυσιολογικό να αισθανόμαστε άσχημα μετά από ένα μεγάλο σεισμό. Χρησιμοποιείστε ήπιους, αλλά σταθερούς τρόπους επικοινωνίας.
• Επιβεβαίωσέ τα πως το περιβάλλον τους θα τα βοηθήσει και θα τα προστατέψει, βοήθησέ τα να νιώθουν πιο δυνατά για να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη κατάσταση
• Βοήθησέ τα να καταλάβουν πως δεν απειλείται η ζωή τους και της οικογένειάς τους. Πέρασε (λεκτικά και μη λεκτικά) ένα μήνυμα ασφαλείας.
• Βρες τρόπους να τα προστατέψεις από περισσότερη έκθεση στο σεισμό ή τις συνέπειές του (π.χ. περιοχές που έχουν γίνει πιο εκτεταμένες καταστροφές, κ.ά)
• Γνώριζε πως τα παιδιά είναι περισσότερο έκθετα στις συνέπειες μίας καταστροφής (όπως ο σεισμός), επιπλέον μέσα από τα ΜΜΕ ή/και τις συζητήσεις των μεγάλων
• Αναγνώρισε αν το παιδί σου βιώνει έντονο stress και μείνε μαζί του μέχρι να αρχίσει να καλυτερεύει. Επιβεβαίωσε την αγάπη σου και τη διάθεση σου να το προστατέψεις. Ζήτησε ωστόσο, βοήθεια από ειδικό, αν χρειαστεί.
• Επιβεβαίωσέ τα πως δεν ευθύνονται για το γεγονός. Μην κριτικάρεις τη συμπεριφορά τους ή τις αντιδράσεις τους
• Φρόντισε τον εαυτό σου για να είσαι σε θέση να βοηθήσεις το παιδί σου.

ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ

Aμέσως μετά: shock και άρνηση, ως αντιδράσεις άμυνας.
Έπειτα: συναισθηματικό μούδιασμα και απρόσμενα συναισθήματα (όπως άγχος, ευερεθιστότητα, θλίψη), επαναλαμβανόμενες εικόνες από το σεισμό, αλλαγές στον ύπνο και τις διατροφικές συνήθειες, προβλήματα συγκέντρωσης, μειωμένη αποφασιστικότητα, αποφυγή από μέρη και δραστηριότητες που θυμίζουν το σεισμό, σωματικές αντιδράσεις (ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, κλπ.), ευαισθησία σε θορύβους.
Έντονα συμπτώματα που μπορεί να σημαίνουν διαταραχή άγχους (μετατραυματική διαταραχή): Υπερεγρήγορση που εκδηλώνεται με αυξημένο αντανακλαστικό αιφνιδιασμού (π.χ. τίναγμα με ένα ξαφνικό κρότο)), αλλά και έντονη αϋπνία, έλλειψη συγκέντρωσης. Αναβίωση που εκδηλώνεται με έντονα flashbacks (ενοχλητικές και ανεπιθύμητες αναμνήσεις του σεισμού), όνειρα ή εφιάλτες, όπου παραλλάσσεται η τραυματική σκηνή. Αποφυγή δραστηριοτήτων, σκέψεων και συναισθημάτων που θυμίζουν το σεισμό. Έντονες προσπάθειες αποφυγής δυσάρεστων συμπτώματων με χρήση αλκοόλ-ουσιών, απόσυρση που οδηγεί σε αίσθηση εξαφάνισης της μελλοντικής προοπτικής της ζωής και κατάθλιψη.

Παιδιά: αισθήματα άγχους, φόβου και ανησυχίας σχετικά με την ασφάλεια, τόσο τη δική τους όσο και των δικών τους, που εκδηλώνονται με προσκόλληση σε γονείς ή δασκάλους, αλλαγές στη συμπεριφορά (αυξημένη κινητικότητα, μειωμένη συγκέντρωση, απόσυρση, θυμός, ενοχές), απουσία από τις συνηθισμένες τους δραστηριότητες, αλλαγές στη σχολική τους επίδοση, αλλαγές στον ύπνο και στην όρεξη, παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές (μωρουδίστικη ομιλία, ενούρηση).

Συνήθως τα περισσότερα άτομα νιώθουν καλύτερα σε μία περίοδο 3 μηνών, κάποια άλλα αργότερα και κάποια δεν μπορούν να επανέλθουν χωρίς κάποια μορφή παρέμβασης από ειδικό. Η έναρξη της διαταραχής άγχους (μετατραυματική διαταραχή) είναι συχνά καθυστερημένη, από εβδομάδες έως και μήνες (<6) μετά από το τραυματικό γεγονός.

ΚΙΝΗΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΔΡΑ: ΒΟΥΡΒΑΧΗ 6Α  28100 ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ  ΤΗΛ: 26710-24437  EMAIL: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
(Λόγω των αναγκών που δημιουργήθηκαν μετά το σεισμό θα υπάρχει και παρουσία κλιμακίου στο Ληξούρι καθημερινά 09:00-14:00)