Ο εμβληματικός υποψήφιος!
Να και κάτι που μάθαμε με την κάθοδο Καλαφάτη για το δήμο Κεφαλονιάς. Αυτοί που δηλώνουν ότι τον υποστηρίζουν, τον χαρακτηρίζουν εμβληματικό (Εμβληματικός: (Επίθετο) Ετυμηγορία: Έμβλημα - αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο έμβλημα).
Ότι είχε και έμβλημα η παρέα αυτή, πραγματικά δεν το γνωρίζαμε. Γνωρίζαμε όμως ότι λειτουργούσαν σαν ομάδα και έτσι δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τον τόπο και το μετασχηματισμό της κοινωνίας, γιατί υπέταξαν μία παράταξη στη λογική του εσωκομματικού «κυκλώματος», δημιουργώντας έτσι φίλους και εχθρούς.
Είναι όντως ένα μοναδικό παράδειγμα που όμοιό του δεν υπάρχει , ούτε σε άλλους πολιτικούς χώρους, ούτε και στην επικράτεια.
Δηλαδή κάποιοι που καρπώνονται τα οφέλη μιας παράταξης την ίδια στιγμή να λοιδορούν και να υπονομεύουν ανάλογα με τις κατά καιρούς ανάγκες τους, όλους τους αρχηγούς της παράταξης, αρχής γενομένης από τον ιδρυτή της Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά ακόμα τελευταία και τον Βαγγέλη Βενιζέλο, τον οποίο υποστήριζαν σφόδρα και κάποτε είχαν στήσει και ειδική κάλπη στο δημαρχείο για να τον βγάλουν πρόεδρο απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου.
Είναι πράγματι όντως ένα μοναδικό φαινόμενο, γιατί είναι αυτοί που πολέμησαν λυσσαλέα και εκτόπισαν από το Νομό, βλάπτοντάς τον, τα πιο προβεβλημένα Πανελλαδικά σύγχρονα στελέχη, τον Αντώνη Τρίτση και τον Γεράσιμο Αρσένη.
Στελέχη, που ωφέλησαν πολλαπλώς τον τόπο, και το γόητρό του, αλλά και στην πράξη έγιναν τα ονόματά τους συνώνυμα, με σπουδαίες τομές, όπως ο Τρίτσης με τις στέγες που έδωσαν φυσιογνωμία στην άχρωμη μέχρι τότε πόλη και ο Αρσένης με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, που έδωσε ζωντάνια στον τόπο.
Έτσι έγιναν οι μοναδικοί κυρίαρχοι στο πολιτικό πεδίο της Κεφαλονιάς, «πήραν» εκλογικά πολλές φορές την πόλη του Αργοστολίου, καθώς και την έδρα του Νομού. Πήραν ακόμα και επί ημερών Σημίτη και υπουργικό χαρτοφυλάκιο.
Ποίο όμως ήταν το όφελος για την Κεφαλονιά;
Μηδέν εις το πηλίκων, αφού δεν τους έμαθε ποτέ, ούτε ο... θυρωρός της πολυκατοικίας που έμεναν όταν πήγαιναν στο κέντρο.
Τώρα για τα αυτονόητα που έγιναν όταν διοικούσαν και για τα οποία κομπάζουν, ουαί και αλίμονο αν και αυτά τα ελάχιστα δεν γινόντουσαν,διότι δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν ούτε τους μισθούς τους.
Αυτά για να θυμόνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι...
Πολιτικός Μετανάστης