O υπέροχος Αγγλος, ιπτάμενος και τζέντλεμαν κος John Ellett - Βουτιά για τα αδέσποτα της Κεφαλονιάς

Στα αλήθεια ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι η επεισοδιακή γνωριμία μας δια αλληλογραφίας ,πριν από τρία χρόνια με τον John και την φαμίλια του θα εξελισσόταν έτσι...
Έκανε τις διακοπές του στην όμορφη Σκάλα,και είχε υπό την προστασία του την μικρή Λίλη,έτσι την ονόμασε,μια χαριτωμένη λαμπραδορίτσα αδέσποτη, που την φρόντιζε για δέκα μέρες που πέρασε εκεί με την οικογένεια του.. την τελευταία μέρα όμως ,λίγο πριν την επιστροφή στην πατρίδα του είδε έναν κύριο να κλωτσά πολύ δυνατά και να πληγώνει στα πλευρά την Λίλη του..τρελάθηκε ο άνθρωπος ..και στεναχωρήθηκε διπλά αφού λίγες ώρες μετά πέταγε στην Αγγλία... όταν όμως έφτασε στη πατρίδα του φρόντισε και μέσω της οργάνωσης Friends of stray of Greece,επικοινώνησε μαζί μας και μας ζήτησε αν μπορούμε να βρούμε την Λίλη του και να την γλυτώσουμε αφού ανησυχούσε κυρίως για το τι θα γίνει το χειμώνα ,πως θα επιβιώσει αφού όλα τα μαγαζιά κλείνουν,και οι τουρίστες δεν υπάρχουν πια..όσον αφορά για το χτύπημα είχε αφήσει χρήματα στον ξενοδόχο που έμεινε να την φροντίσει,όπως και έγινε!!!!! λίγες μέρες αργότερα η Λίλη του ήταν στα χέρια μας,και ένα μήνα μετά υιοθετήθηκε από μια πολύ καλή οικογένεια στην Αθήνα που ακόμη και τώρα έχουν επικοινωνία και μαθαίνει τα νέα της!!!!
..δεν πέρασαν παρά μόνο λίγος καιρός και ο John μας ζήτησε την άδεια μας για να συμμετάσχει σε διάφορα παζάρια που διοργανώνονται στην πατρίδα του εκπροσωπώντας τον σύλλογό μας και να πουλάει δικά του και των φίλων του αντικείμενα προκειμένω να μας εξασφαλίσει χρήματα.. ... τα χάσαμε ...αυτός ο απίθανος τύπος αισθάνθηκε τόσο υποχρεωμένος απέναντι μας που του σώσαμε την αδέσποτη Λίλη του που ήθελε να μας το ξεπληρώσει..εμείς κάναμε το αυτονόητο και αυτός ένιωσε υποχρεωμένος απέναντί μας!!!! ..όπερ και εγένετο,και έτσι το επόμενο καλοκαίρι ο John μας επισκέφθηκε και έφερε μαζί του τη δωρεά του!!! ...στη πορεία ερωτεύτηκε και μια ταλαιπωρημένη σκυλίτσα μας ,την Αντιγόνη,με πολύ ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μας,όπου μας ζήτησε να την υιοθετήσει και να την πάρει μαζί του...δεχθήκαμε με χαρά γιατί αυτός και η οικογένεια του μας έδωσαν την σιγουριά που ζητούσαμε γιαυτό το υπέροχο και τόσο ιδιαίτερο πλάσμα μας ,την μικρή Αντυ... ...έτσι κανονίσαμε να ξανάρθει μετά από δυο μήνες για να την παραλάβει ο ίδιος και στο μεταξύ να ετοιμάσουμε την κοπελιά μας...
Αγγλος στο ραντεβού του ήρθε για να την παραλάβει..έτυχε μάλιστα και μάρτυρας μιας διάσωσης που κάναμε στη Παλλική,σε πολύ κακοποιημένα σκυλιά και εντυπωσιάστηκε με τον τρόπο που ενεργήσαμε και αφαιρέσαμε τα ζώα από τον δυνάστη τους.. ...ο κύβος ερρίφθη... μες στο μυαλό αυτού του δαιμόνιου τύπου ωρίμασε μια απίστευτη πράξη ζωοφιλίας ,γενναιότητας και αλτρουισμού που μας ξεπέρασε.... μας πήρε τηλέφωνο από την πατρίδα του και απλά μας κοινοποίησε την απόφαση που πήρε με την οικογένεια του.... θα πραγματοποιούσε ελεύθερη πτώση από τα 15000 πόδια ύψος ,προς τιμή των αδέσποτων ζώων του νησιού μας,προσπαθώντας με αυτόν το τρόπο να μαζέψει χορηγούς και δωροθέτες ,που θα τους διαφήμιζε πάνω στην ειδική φόρμα που θα φορούσε ,προκειμένω να τα δωρίσει όλα για να καλύψουμε μέρος των αναγκών του καταφυγίου του νησιού μας!!!! ..προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε ότι πραγματικά ήταν πολύ επικίνδυνο να το κάνει αυτό,γιατί και μικρός ηλικιακά δεν είναι αλλά έχει και προβλήματα υγείας...όμως ήταν ανένδοτος ..θέλησε να τιμήσει την φιλία μας το νησί μας,την φιλοζωία ,τις αξίες του, τα πιστεύω του και τον τρόπο ζωής του με μια πράξη που θα ευαισθητοποιήση σε μέγιστο βαθμό τους συνανθρώπους μας ... ...και το έπραξε σήμερα.... ..φίλε μας Γιάννη,γιατί για μας είσαι ο Γιάννης μας,σε ευχαριστούμε θερμά που οι πράξεις σου μας δίνουν κίνητρα να μην το βάζουμε κάτω και να συνεχίζουμε εμπνευσμένοι από την γενναιότητα σου...
Υποκλινόμαστε με σεβασμό στις αξίες που πρεσβεύει η ευγενική ψυχή σου και το μεγαλείο της καλοσύνης σου!!!!
Εις στο επανιδείν!!!
Σύλλογος Ζωόφιλων Δήμου Κεφαλονιάς "Ντόρις"
όταν ο ιπτάμενος John Ellett πάτησε το πόδι του στη γη....η αγκαλιά που χάρισε στη γυναίκα του ..η ανακούφιση ,το συναίσθημα,το πάθος.....τα δάκρυα χαράς