Τοποθέτηση στην εκδήλωση με θέμα «Το Ραυτοπούλειο Κληροδότημα χθες – σήμερα – αύριο» Ραυτοπούλειο Οικοδόμημα (παλιό σχολείο Μεσοβουνίων):

Ανάγκη για αντισεισμική θωράκιση, με οργανική ένταξη στη λειτουργία του Γυμνασίου Μεσοβουνίων, χωρίς ιδιώτες και μεσάζοντες.
Κυρίες και κύριοι.

Εκ μέρους του ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ θέλουμε κατ’ αρχάς να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για το γεγονός ότι δεν προσκληθήκαμε εκ μέρους του «Συλλόγου Φίλων του Ραυτοπούλειου» στη σημερινή εκδήλωση με θέμα «Το Ραυτοπούλειο Κληροδότημα χθες – σήμερα – αύριο». Τόσο για την ύπαρξη αυτού του «Συλλόγου των Φίλων» όσο και για την εκδήλωση ενημερωθήκαμε από το διαδίκτυο αλλά και από συναδέλφους και φίλους από την περιοχή που θεώρησαν απαράδεκτο να υπάρχει αποκλεισμός της ΕΛΜΕ-ΚΙ. Η όποια συζήτηση για το μέλλον ενός οικοδομήματος που αποτελεί συστατικό στοιχείο του Γυμνασίου Μεσοβουνίων δεν είναι δυνατόν να γίνει με απουσία της εκπαιδευτικής κοινότητας. Βεβαίως και άλλοι μπορεί και πρέπει να έχουν άποψη αλλά δεν πρέπει να αγνοείται το εξής γεγονός: ότι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές είναι αντικειμενικά οι ιδιοκτήτες, οι χρήστες και γι’ αυτό έχουν τον πρώτο λόγο, ως πραγματικοί κι όχι οι αυτόκλητοι φίλοι του Ραυτοπούλειου.
Κυρίες και κύριοι.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ έχει διατρανώσει δημόσια και σε ανύποπτο χρόνο, ότι το «Ραυτοπούλειο» οικοδόμημα (παλαιό σχολείο) πρέπει να θωρακιστεί αντισεισμικά και να αξιοποιηθεί για το λόγο που έχει καθορίσει ο κληροδότης του, δηλαδή για την εκπαίδευση των μαθητών της περιοχής. Σημειώνουμε πως ο κληροδότης δεν έχει μείνει στην ιστορία για το μέγεθος της περιουσίας του, αφού ήταν ένας σκληρά εργαζόμενος υπάλληλος, αλλά για τις σοσιαλιστικές πεποιθήσεις του. Αυτές του καθόρισαν σαν χρέος τόσο την παραχώρηση των χωραφιών του στους σέμπρους που τα καλλιεργούσαν όσο και τη μέριμνα για τη μόρφωση των φτωχών παιδιών της περιοχής του από το δικό του υστέρημα. Για το λόγο αυτό είχαμε αντιδράσει όταν ο Δήμος και η τοπική κοινότητα Μεσοβουνίων ζήτησαν από τον προηγούμενο Διευθυντή τα κλειδιά του κτιρίου προκειμένου να ικανοποιήσουν κάποιες δικές τους ανάγκες. Θεωρήσαμε ότι η παρέμβαση της τοπικής διοίκησης δημιουργεί πρόβλημα, όταν γίνεται σε μόνιμη βάση, ότι υπάρχει ενδεχόμενη διολίσθηση για αλλαγή της χρήσης του εκπαιδευτηρίου.

Πρέπει να είναι καθαρό ότι η αντίδρασή μας θα είναι πολλαπλάσια όταν αυτό πάει να γίνει με ιδιώτες, τρίτους, ξένους προς την εκπαίδευση και την τοπική κοινωνία, που επιχειρούν πραξικοπηματικά και «καπελώνοντας» το λαό της περιοχής και την εκπαιδευτική κοινότητα να αναπτύξουν τις δράσεις τους μέσα στο σχολείο. Σήμερα που «φίλοι», «ευεργέτες», «φιλάνθρωποι», αξιοποιούν την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ για να βάλουν στο χέρι τα σχολεία πρέπει να είμαστε ακόμη πιο «κάθετοι» στην στάση μας. Προθέσεις δεν κρίνουμε αλλά θεωρούμε ότι μέσα στο πολιτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται οι κίνδυνοι κι από καλές ακόμη προθέσεις μεγαλώνουν. Μάλιστα, όταν στον ορίζοντα βαραίνουν τα σύννεφα για καταργήσεις μικρών περιφερειακών σχολείων όπως των Μεσοβουνίων, το κύριο μέτωπο είναι φανερό που πρέπει να κατευθυνθεί. Διαφορετικά απλώς συζητάμε για το πώς θα διατεθούν – αξιοποιηθούν οι κτιριακές υποδομές ενός νεκρού σχολείου. Πόσο φίλοι αλήθεια μπορεί να είμαστε με τον Ραυτόπουλο και την πρόθεσή του να μορφώνονται τα παιδιά της Ερίσσου όταν δεν βγαίνει τσιμουδιά για το σοβαρό ενδεχόμενο από Σεπτέμβρη να μην υπάρχουν στο σχολείο Ομάδες Προσανατολισμού, δηλαδή να έχουν καταργηθεί οι Λυκειακές Τάξεις;

Όπως είχαμε τονίσει σε παλιότερη ανακοίνωσή μας, σύμφωνα με το Νόμο 1566/85/§3, τα σχολικά κτίρια που δεν χρησιμοποιούνται για στέγαση σχολείων (χωρίς να διευκρινίζεται αν μιλάμε για μόνιμη ή προσωρινή μη χρήση) ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ...ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ για χρήσεις κοινής ωφέλειας... υπό τον όρο της διατήρησης του διδακτηρίου για τον σκοπό που προορίζεται. Το παλαιό κτίριο ήταν και είναι διδακτήριο (δεν έχει αποχαρακτηριστεί) από τη στιγμή που προσωρινά (και όχι μόνιμα) δεν λειτουργεί ως διδακτήριο και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως κάτι άλλο σύμφωνα με την επιθυμία του διαθέτη. Τα παραπάνω επικαιροποιούν παλιότερες θέσεις της ΕΛΜΕ-ΚΙ, σύμφωνα με τις οποίες διεκδικούσαμε επιπλέον αναγκαίους χώρους για το σχολικό συγκρότημα και δεν διαπραγματευόμασταν τον περιορισμό των χώρων σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Γυμνάσιο Μεσοβουνίων μετά τους τελευταίους σεισμούς αλλά και μετά την αποκάλυψη ότι αίθουσες του σχολείου στεγάζονται πάνω σε δεξαμενές του 1930, εκθέτοντας σε κίνδυνο μαθητές και εκπαιδευτικούς, επικαιροποιεί την ανάγκη για πραγματική αντισεισμική θωράκιση του χώρου, ώστε να μπορέσει το Ραυτοπούλειο να χρησιμοποιηθεί και να ενταχθεί σε ένα σύγχρονο σχολικό συγκρότημα της περιοχής. Εμμένουμε στην άποψη ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει τώρα εκπαιδευτική σχολική χρήση, παρότι το κτίριο έχει κριθεί «πράσινο» μετά από εποπτικό έλεγχο του ΟΣΚ, διότι παλαιότερη ενδελεχής έκθεση το χαρακτήριζε ακατάλληλο. Την ευθύνη για την αποκατάσταση την έχει η εκάστοτε κυβέρνηση και οι τοπικές διοικήσεις.

Η ΕΛΜΕ-ΚΙ δεν θεωρεί ότι μια επισκευή του σχολείου που δίνει από έξω εικόνα «κολλεγίου» αλλά που δεν έχει αντιμετωπίσει τα ουσιαστικά προβλήματα θωράκισης μπορεί να είναι αποδεκτή. Οφείλουν να λογοδοτήσουν οι κυβερνήσεις για την εγκατάλειψη. Η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνέχισε την πολιτική των προηγούμενων των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ όσο αφορά την ελαχιστοποίηση των πόρων και τις ξεπέρασε στην εξαπάτηση του λαού. Πρέπει να λογοδοτήσουν και ο δεξιός Δήμος και η αριστερή Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.

Ένα αποκαταστημένο Ραυτοπούλειο εκπαιδευτήριο μπορεί να φιλοξενήσει και εκθέσεις αρχειακού υλικού και βιβλιοθήκη και άλλες δράσεις για τις οποίες ασφαλώς οφείλουμε να συζητήσουμε. Γι’ αυτές τις δράσεις, όμως, η εκπαιδευτική κοινότητα είναι εκείνη που θα αποφασίσει το αν θα τις εντάξει στο έργο της και τον τρόπο που αυτό θα γίνει. Εννοείται μέσα σε ένα σχολικό χώρο χωρίς ιδιώτες, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν. Η ευθύνη αυτή, ασφαλώς, δεν υλοποιείται με άμεση ή έμμεση αφαίρεση της κυριότητας του σχολείου από τους φυσικούς και νόμιμους κατόχους του. Η ευθύνη αυτή δεν υλοποιείται με διαχωρισμό του Ραυτοπούλειου από το υπόλοιπο σχολικό περιβάλλον και το μέλλον του. Για το λόγο αυτό απευθυνόμαστε στους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές και το λαό της περιοχής και τους καλούμε να υπερασπιστούν το σχολείο τους και τη θέληση του διαθέτη.