Οι τέσσερις καμάρες διακοσμήθηκαν παραδοσιακά με μεγάλες ξύλινες βέργες στις οποίες δέθηκαν περίπου 500 μπουκέτα λουλουδιών! Η περιφορά   έγινε χωρίς μπάντες,  με τη συνοδεία των φωνών απλών ανθρώπων. Ο Επιτάφιος ήταν παραδοσιακά  φωτισμένος με  κεριά κι όχι με ηλεκτρικά φωτάκια... Η πομπή  σταματούσε για επιμνημόσυνες δεήσεις έξω από τα σπίτια αυτών που τελείωσαν αυτό το  χρόνο τον επίγειο βίο τους... Διασχίζοντας τους σκοτεινούς δρόμους του  άνω χωριού  έγινε στάση Στην Αγία Βαρβάρα, ένα εκκλησάκι του 13ου αιώνα που, όπως γράφει η μαρμάρινη επιγραφή, γκρεμίστηκε με τους σεισμούς του 1953 και ξανακτίστηκε. Κατεβαίνοντας πάλι στον Ναό του Αγίου Νικολάου ο Επιτάφιος υψώθηκε ψηλά στην είσοδο του ναού κι όλοι οι πιστοί πέρασαν από κάτω.

Τέλος ο Επιτάφιος βγήκε και στο Νεκροταφείο της Εκκλησίας, όπου έγινε επιμνημόσυνη δέηση.

Η ατμόσφαιρα ήταν πραγματικά κατανυκτική!

Και του χρόνου!