«Η Βουλή είναι ανοικτή και οι τροπολογίες που κατέθεσα δεν είναι φωτογραφικές, αφορούν πολλούς και επιλύουν τεχνικά θέματα», ανέφερε η γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αφροδίτη Θεοπεφτάτου για την ενέργειά της να καταθέσει χθες πέντε  βουλευτικές τροπολογίες σχετικά που αφορούν την εκλογική της περιφέρεια την Κεφαλονιά.

Η κυρία Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, μετά τα επικριτικά σχόλια που υπήρξαν από την ενέργειά της αυτή, έδωσε σήμερα με δηλώσεις της εξηγήσεις, υποστηρίζοντας ότι τα θέματα αυτά των τροπολογιών είναι συνέχεια νομοθετικής επίλυσης σε μια σειρά από προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τους σεισμούς στην Κεφαλονιά και μάλιστα είχε υπάρξει μεγάλη σε προγενέστερο χρόνο επεξεργασία τους από τις τεχνικές υπηρεσίες του υπουργείου για να έρθουν να επιλυθούν με αυτές τις τροπολογίες.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε ότι τις κατέθεσε σε ένα απολύτως σχετικό νομοσχέδιο καθώς την Κύρωση της Σύμβασης με το Αζερμπαϊτζάν την φέρνει το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Σε ερωτήσεις δημοσιογράφων γιατί έρχονται τώρα σε προεκλογικά άτυπα χρονική στιγμή, θέματα που αφορούν τους σεισμούς του 2014 και 2015 ανέφερε ότι δεν είναι οι πρώτες ρυθμίσεις αλλά συνέχεια μιας σειράς προηγούμενων θεμάτων που λύνουμε.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ 

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος»

ΘΕΜΑ: Τροποποίηση όρων δόμησης παραδοσιακών οικισμών Κεφαλληνίας & Ιθάκης

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Με το από 17-7-1984 Π.Δ. (ΦΕΚ 446 Δ’/8-8-84) επιβλήθηκε η κατασκευή στέγης από κεραμίδια σε όλες τις οικοδομές των νησιών Κεφαλληνίας και Ιθάκης.

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2β του άρθρου 3 του από 3-1-2003 Π. Δ/τος (ΦΕΚ 36 Δ’/29-1-2003) περί χαρακτηρισμού οικισμών του Νομού Κεφαλληνίας ως παραδοσιακών και καθορισμός χρήσεων, ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτών, το μέγιστο ύψος της στέγης επιβάλλεται να είναι 1,60 μ. και η μέγιστη κλίση της 30%. Με τους συγκεκριμένους όρους, δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί η στέγη σύμφωνα με τους προδιαγραφές της τέχνης και της επιστήμης, από λειτουργική και αισθητική άποψη. Εξάλλου, στους όρους δόμησης των παραδοσιακών οικισμών, με το από 19-10-1978 Π.Δ. (ΦΕΚ 594 Δ’/13-11-78) σε συνδυασμό με το από 24-4-85 Π.Δ. (ΦΕΚ 181 Δ’/3-5-85) περί όρων και περιορισμών δόμησης εντός ορίων οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, το μέγιστο ύψος στέγης ορίζεται σε 2,00 μ.

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ

«Άρθρο …..

Η παράγραφος 2β του άρθρου 3 του από 3-1-2003 Π.Δ. (ΦΕΚ 36 Δ’/29-1-2003), τροποποιείται ως ακολούθως:
1. Η φράση «… στέγης μέγιστου ύψους 1,60 μ. και μέγιστης κλίσης
30% ...» αντικαθίσταται με τη φράση «… στέγης μέγιστου ύψους 2,00 μ. και μέγιστης κλίσης 30ο …»

2. Η φράση «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται η αύξηση του
ύψους της στέγης μέχρι 2,00 μ. για την κατασκευή της παραδοσιακού τύπου ξύλινης επτανησιακής σοφίτας …» αντικαθίσταται με τη φράση «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, επιτρέπεται στον χώρο της στέγης η κατασκευή της παραδοσια- κού τύπου ξύλινης επτανησιακής σοφίτας…».

Αθήνα, 4 Ιουνίου 2019

Η προτείνουσα βουλευτής

Θεοπεφτάτου Αφροδίτη

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος»

ΘΕΜΑ: Παράταση προθεσμίας καταβολής δαπανών Περιφερειών για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στις 26-1-2014 και 3-2-2014

Α. AITIOΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στην περίπτωση β του άρθρου 16 (Εκκαθάριση δαπανών Περιφερειών), του Ν. 4456/2017, μεταξύ των άλλων ειδικώς αναφερόμενων περιπτώσεων, ορίζεται ότι οι δαπάνες Περιφερειών που εκτελέσθηκαν για την αποκατάσταση των ζημιών που προέκυψαν από τους σεισμούς στις 26.1.2014 και 3.2.2014 στο Νομό Κεφαλληνίας, εφόσον οι δαπάνες αυτές πραγματοποιήθηκαν έως τις 5.6.2014 και ο οικείος Περιφερειάρχης έχει βεβαιώσει με σχετική πράξη του την πραγματοποίηση και το ύψος τους, μπορεί να πληρωθούν, εντελώς εξαιρετικά, σε βάρος των πιστώσεων του πρυπολογισμού των οικείων Περιφερειών του τρέχοντος ή/και του επόμενου οικονομικού έτους, τηρουμένων των λοιπών προϋποθέσεων νομιμότητας και κανονικότητας των δαπανών αυτών.
Οι ανωτέρω δαπάνες δυστυχώς δεν επιτεύχθηκε να πληρωθούν από την Π.Ε. Κεφαλληνίας έως τις 31-12-2018, όπως οριζόταν στην παραπάνω διάταξη, λόγω αδυναμίας έγκαιρης συγκέντρωσης των αναγκαίων δικαιολογητικών που τις συνόδευαν, σε συνδυασμό με την ιδιαιτερότητά τους και την εξασφάλιση των αναγκαίων πιστώσεων του προϋπολογισμού. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να καταβληθούν τα οφειλόμενα ποσά στους προμηθευτές, παρότι τα ποσά αυτά διατίθενται από την Π.Ε. Κεφαλληνίας, λόγω της παρέλευσης της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.
Με την παρούσα τροπολογία, με την οποία επεκτείνεται η ανωτέρω προθεσμία καταβολής για ένα ακόμη έτος, σκοπείται να θεραπευθεί το παραπάνω πρόβλημα, να πληρωθούν οι προερχόμενες από την αποκατάσταση λόγω των σεισμών δαπάνες της Π.Ε. Κεφαλληνίας και να αποφευχθεί ενδεχόμενη περαιτέρω εμπλοκή της σε δικαστικές διεκδικήσεις με πρόσθετο κόστος.
Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ- ΠΡΟΣΘΗΚΗ
«Άρθρο ….

Μετά την τελευταία παράγραφο του άρθρου 16 του Ν. 4456/2017 (ΦΕΚ 24/1-3-2017 τ. Α΄), με θέμα «Εκκαθάριση δαπανών Περιφερειών», προστίθεται η εξής παράγραφος:
«Ειδικώς για τις δαπάνες που αναφέρονται στην παραπάνω περίπτωση β, μπορεί να πληρωθούν, εντελώς εξαιρετικά, σε βάρος των πιστώσεων της Π.Ε. Κεφαλληνίας έως τις 31-12-2019, τηρουμένων των λοιπών προϋποθέσεων νομιμότητας και κανονικότητας των δαπανών αυτών».

Αθήνα, 4 Ιουνίου 2019

Η προτείνουσα βουλευτής

Αφροδίτη Θεοπεφτάτου

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος»

ΘΕΜΑ : Διαδικασία τροποποίησης εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου μετά από άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Με το άρθρο 32 του Ν. 4067/12 (ΦΕΚ 79 Α’/9-4-2012) προβλέπεται η διαδικασία τροποποίησης εγκεκριμένου σχεδίου λόγω αυτοδίκαιης άρσης απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης του ακινήτου, εφ’ όσον έχει παρέλθει εύλογος χρόνος και δεν έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση για την εφαρμογή του ρυμοτομικού σχεδίου. Και συγκεκριμένα στην παρ. 1 αναφέρεται : «Μετά την παρέλευση δεκαπενταετίας από την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου, με το οποίο επιβλήθηκε για πρώτη φορά η ρυμοτομική απαλλοτρίωση ή δέσμευση του ακινήτου ή την παρέλευση πενταετίας από την κύρωση της σχετικής πράξης εφαρμογής ή της πράξης αναλογισμού, επέρχεται αυτοδίκαια άρση της απαλλοτρίωσης, εφ’ όσον αιτείται ο ιδιοκτήτης την τροποποίηση εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, χωρίς να απαιτείται η έκδοση σχετικής διαπιστωτικής απόφασης. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου, εφ’ όσον δεν έχει ασκηθεί αίτηση για το δικαστικό καθορισμό της αποζημίωσης ή έχει παρέλθει δεκαοκτάμηνο από τη δημοσίευση είτε της απόφασης προσωρινού καθορισμού της αποζημίωσης είτε της απόφασης οριστικού καθορισμού της αποζημίωσης ή δεν έχει καθορισθεί αποζημίωση εξωδίκως, αιτείται προς τον οικείο δήμο ή τον κατά περίπτωση αρμόδιο για την απαλλοτρίωση φορέα, την τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, προκειμένου το ακίνητο να καταστεί οικοδομήσιμο».
Στις επόμενες παραγράφους του ίδιου άρθρου αναφέρονται τα βήματα και η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν οι πολίτες, των οποίων το ακίνητο έχει δεσμευτεί, προκειμένου να εφαρμοστεί η παραπάνω διάταξη. Ειδικά στην παρ. 15 του ίδιου άρθρου απαιτούμενο στοιχείο για την εξέλιξη της διαδικασίας τροποποίησης είναι η κυρωμένη πράξη εφαρμογής ή η κυρωμένη πράξη αναλογισμού, στοιχείο που βρίσκεται σε αντίθεση με τις παραπάνω διατάξεις της παρ. 1, σύμφωνα με την οποία, η θέληση του νομοθέτη είναι να επέρχεται αυτοδίκαια η άρση της απαλλοτρίωσης μετά την παρέλευση δεκαπενταετίας από την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου. Εξάλλου, σκοπός των πράξεων αναλογισμού ή των πράξεων εφαρμογής, είναι η υλοποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, οπότε δεν είναι δυνατόν να ζητείται υποχρεωτικά, όταν αυτό (το ρυμοτομικό σχέδιο) δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, αντίθετα πρόκειται να τροποποιηθεί.

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
« Άρθρο …
Διατάξεις πολεοδομικού χαρακτήρα

Καταργείται η παρ. 15 του άρθρου 32 του Ν. 4067/12 (ΦΕΚ 79 Α’/9-4-2012), όπως ισχύει σήμερα.»

Αθήνα, 4 Ιουνίου 2019

Η προτείνουσα βουλευτής

Αφροδίτη Θεοπεφτάτου

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος»

ΘΕΜΑ: Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ σεισμόπληκτων ακινήτων με ολική απαγόρευση χρήσης

Α. AITIOΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στην παρ. 4 του άρθρου 3 του Ν. 4223/2013, "Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων" (ΕΝΦΙΑ), αναφέρεται ότι απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ και για συγκεκριμένα έτη ακίνητα που έχουν αποδεδειγμένα υποστεί ζημιές από σεισμούς. Για παράδειγμα προβλέπεται ότι κτίσματα μετά του αναλογούντος σε αυτά οικοπέδου, τα οποία βρίσκονται εντός της νήσου Κεφαλληνίας και των νομών Φθιώτιδος και Φωκίδος και έχουν αποδεδειγμένα υποστεί ζημιές από τους σεισμούς του Ιανουαρίου 2014 και Αυγούστου 2013 αντίστοιχα, απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2014 και 2015.
Ο σεισμός είναι ένα έκτακτο και απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο, το οποίο είναι δυνατόν να επιφέρει, πέραν των άλλων απωλειών, σοβαρές ζημιές στα ακίνητα και μάλιστα την απόλυτη απαγόρευση χρήσης τους. Υπάρχουν ακίνητα που έχουν υποστεί τόσο σοβαρές ζημιές από σεισμούς, ώστε σύμφωνα με βεβαιώσεις των αρμοδίων υπηρεσιών, δηλ. των οικείων Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΤΑΣ), έχουν κριθεί είτε κατεδαφιστέα, είτε επισκευαστέα, έχει δε επιβληθεί σε αυτά ολική απαγόρευση χρήσης.
Oι ιδιοκτήτες των ακινήτων αυτών κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης της χρήσης τους δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ή να τα εκμεταλλευτούν. Επιπλέον οι ιδιοκτήτες αυτοί, που πολλές φορές λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν δύνανται να προχωρήσουν στην κατεδάφιση ή/και την επισκευή τους βρίσκονται στη περαιτέρω δυσάρεστη θέση της πληρωμής ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητα αυτά.
Συνεπώς η παραπάνω διάταξη, με την οποία απαλλάσσονται τα σεισμόπληκτα ακίνητα για συγκεκριμένα έτη, στηρίζει τους πληγέντες ιδιοκτήτες των οποίων τα ακίνητα απλώς έχουν υποστεί ζημιές και όχι αυτούς για τους οποίους ισχύει η ολική απαγόρευση χρήσης των ακινήτων τους, δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες αυτοί, σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη θα απαλλαγούν μεν από τον ΕΝΦΙΑ για τα συγκεκριμένα έτη, αλλά μετά την πάροδο των ετών αυτών θα συνεχίσουν να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για ακίνητα, τα οποία απαγορεύεται να χρησιμοποιούν.
Κατόπιν των παραπάνω, έχουμε τη γνώμη ότι θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη πρόνοια για τους ιδιοκτήτες των σεισμόπληκτων ακινήτων στα οποία έχει επιβληθεί ολική απαγόρευση χρήσης, με την απαλλαγή τους από την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ, έως την κατεδάφιση ή επισκευή του ακινήτου τους.

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

«Άρθρο ….

Στο άρθρο 3 του Ν. 4223/13 (ΕΝΦΙΑ) προστίθεται η παράγραφος 6:

«6. Τα σεισμόπληκτα ακίνητα στα οποία έχει επιβληθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ολική απαγόρευση χρήσης και έχουν κριθεί κατεδαφιστέα ή επισκευαστέα, απαλάσσονται από την επιβολή του ΕΝΦΙΑ έως την κατεδάφιση ή την επισκευή τους».

Αθήνα, 4 Ιουνίου 2019

Η προτείνουσα βουλευτής

Αφροδίτη Θεοπεφτάτου

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ

στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος»

ΘΕΜΑ : Μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο σε δάση και δασικές εκτάσεις κείμενες στα Επτάνησα, για τις οποίες δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας που θεσπίστηκε από το από 16-11-1836 Β.Δ. περί ιδιωτικών δασών

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με την προτεινόμενη διάταξη εισάγεται ρύθμιση στο άρθρο 10 του Ν. 3208/2003, με το οποίο ρυθμίζονται ζητήματα ιδιοκτησίας επί δασών, δασικών εκτάσεων και εκτάσεων των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 και απαριθμούνται οι περιπτώσεις, στις οποίες το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας.

Ειδικότερα, με την προτεινόμενη διάταξη προβλέπεται ρητά η μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας εκ μέρους του Δημοσίου και επί δασικών εκτάσεων και εκτάσεων των παρ. 5α και 5β του άρθρου 3 του Ν. 998/1979, κειμένων στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, για τις οποίες δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, που θεσπίστηκε από το από 16-11-1836 Β.Δ. περί ιδιωτικών δασών, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το Δημόσιο έχει αποκτήσει κυριότητα στις εκτάσεις αυτές με ένα από τους τρόπους που προβλέπονται από τον Ιόνιο Αστικό Κώδικα ή μετά τις 23-2-1946 από τον Αστικό Κώδικα ή ενδεχομένως από άλλο ειδικό νόμο.
Συγκεκριμένα, στην περιφέρεια των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων «...δημόσια κτήματα και μάλιστα δάση και δασικές εκτάσεις, ως ιδιοκτησία του Ηνωμένου κράτους Ιονίων Νήσων δεν υπήρχαν, ούτε προβλέπονται στο παραπάνω Σύνταγμα ώστε να περιέλθουν κατά διαδοχή με την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα το έτος 1864,στο ελληνικό δημόσιο…» (Γνωμοδότηση ΝΣΚ 721/1991).
Σύμφωνα με τα παραπάνω, όπως έχει παγίως κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, στην περιφέρεια των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας επί του Δημοσίου, που θεσπίστηκε από το Β.Δ. της 16-11-1836 «περί ιδιωτικών δασών» ( άρθρο 62 παρ. 1 εδ. β’ Ν.998/79 «περί προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων της χώρας») και προκειμένου περί δασών στα Επτάνησα, μόνη η από το δημόσιο επίκληση και σε περίπτωση αμφισβήτησης, απόδειξη της δασικής μορφής της διεκδικούμενης έκτασης δεν αρκεί για τη θεμελίωση δικαιώματος κυριότητας σ’ αυτή, αλλά απαιτείται για την παραδοχή τέτοιας κυριότητας του Δημοσίου, η επίκληση και σε περίπτωση αμφισβήτησης, απόδειξη της κτήσης με έναν από τους προβλεπόμενους από τον Ιόνιο Αστικό Κώδικα ή από τις 23-2-1946 από τον Αστικό Κώδικα ή ενδεχομένως από κάποιο ειδικό νόμο, τρόπους…» (ΑΠ 1478/2000, ΑΠ 929/2015, ΑΠ 720/2015, ΑΠ 540/85).

Με δεδομένο, συνεπώς, αφ’ ενός το νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο διέπει το καθεστώς των δασών και δασικών εκτάσεων στα Ιόνια Νησιά, αφ’ ετέρου την πάγια επί του θέματος νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου, κρίνεται σκόπιμη η εισαγωγή της παρούσας ρύθμισης στη διάταξη του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, προκειμένου να αποφεύγεται η άσκοπη εμπλοκή των ενδιαφερομένων (πολιτών και Δημοσίου) σε δαπανηρές και χρονοβόρες δικαστικές διενέξεις με το δημόσιο, χωρίς ταυτόχρονα να απεμπολούνται τυχόν δικαιώματα κυριότητας του Δημοσίου στις εν λόγω εκτάσεις από άλλη αιτία.

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
«Άρθρο ….
Μετά την περίπτωση (ζ) της υποπαραγράφου ΙΙΙ της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν. 3208/2003 προστίθεται νέα περίπτωση (η) ως εξής :
«η) Βρίσκονται στην περιφέρεια των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, εκτός αν το Δημόσιο απέκτησε την κυριότητα σ’ αυτές με ένα από τους τρόπους που προβλέπονται από τον Ιόνιο Αστικό Κώδικα ή μετά τις 23-2-1946 από τον Αστικό Κώδικα τρόπο ή σύμφωνα με άλλη ειδική διάταξη νόμου».

Αθήνα, 4 Ιουνίου 2019

Η προτείνουσα βουλευτής

Αφροδίτη Θεοπεφτάτου