Το Περιαστικό δασύλλιο Αργοστολίου εκπέμπει σήμα κινδύνου

Όλοι μας θαυμάζουμε και απολαμβάνουμε στο περίπατο μας από το Ορφανοτροφείο μέχρι τις καταβόθρες. Έχει έκταση περίπου 2,5 χιλιόμετρα, απλώνεται μέχρι το λόφο του Αγίου Αθανασίου και κατεβαίνει μέχρι το δρόμο της Λάσσης.

Κάποτε ο περίπατος αυτός ξεκινούσε από τη πλατεία Αργοστολίου, ανέβαινε από Φαραώ και κατέβαινε προς τη θάλασσα για να διασχίσει και να καλύψει όλο το γύρο της χερσονήσου με προορισμό πάλι πίσω στο Αργοστόλι

Κάποτε τον περίπατο του γύρου της Λάσσης με τις μεθυστικές εναλλαγές του ηλιοβασιλέματος και του φιδίσιου δρόμου ανάμεσα στα τεράστια πεύκα, τον επιζητούσαν αγόρια και κορίτσια, κάθε απόγευμα, μόνο και μόνο για να διασταυρώσουν βλέμματα με το αγαπημένο τους πρόσωπο. Και έκαναν αυτό το γύρο  πολλές  φορές  μέσα  στο  ίδιο  απόγευμα.  Τότε  που  ένα  βλέμμα  για  τις ρομαντικές και άδολες ψυχές ήταν αρκετό για την νεανική υπέρτατη ευτυχία !

Αλλά και ο Φάρος κάποτε ήταν ο προάγγελος χαράς για το νησί ! Τυχερός αυτός που πρώτος αγνάντευε τον καπνό του πλοίου που έμπαινε στον κόλπο της Παλλικής και έτρεχε να το φωνάξει στο Αργοστόλι. Και έβγαιναν οι καλοκυράδες με δάκρυα στα μάτια να τον χιλιοφιλέψουν με καλούδια για τον γλυκό μαντάτο του ερχομού των ξενιτεμένων και των καπεταναίων.

Σήμερα δεν θέλουμε να χάσουμε τον όμορφο περίπατο αυτού του «Κάποτε», αλλά να το διατηρήσουμε και να το προστατέψουμε. Και εστιάζουμε στο δάσος που δεν είναι στατικό, δεν παραμένει αναλλοίωτο, αλλά γεννιέται, διανύει τη νεαρή, την ώριμη και τη γεροντική ηλικία, πεθαίνει και συχνά ξαναγεννιέται από την αρχή.

Στο ΒΑ τμήμα της χερσονήσου του Αργοστολίου, ο χρόνος, ο Ιανός και η αδιαφορία των αρμοδίων φορέων έχει φέρει το πανέμορφο αυτό δασύλλιο στα όρια της ασφυξίας, του πνιγμού λίγο πριν την ολική καταστροφή. Μεγάλος αριθμός δένδρων έχει ξεραθεί, ή έχει ξεριζωθεί από τον Ιανό και τα κουφάρια τους παραμένουν σε όλη την έκταση του πυκνοφυτεμένου δασυλλίου, τα οποία μαζί με τα υπόλοιπα δευτερεύοντα είδη παρέχουν λίαν εύφλεκτο υλικό για πυρκαγιά με απρόβλεπτες καταστροφικές συνέπειες. Το θέαμα που παρουσιάζει είναι αποκαρδιωτικό για όλους όσους, κατά εκατοντάδες, αποφασίζουν να περπατήσουν σε αυτή τη διαδρομή.

Η Τοπική αυτοδιοίκηση, η Δασική Υπηρεσία, η Πολιτική Προστασία οφείλουν να ενσκήψουν πάνω από τη πάσχουσα περιοχή και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα πριν είναι πολύ αργά. Επιβάλλεται άμεσα η σύνταξη μελέτης για την απομάκρυνση των νεκρών δένδρων. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό. Τα ξηρά δένδρα γίνονται εστία μόλυνσης για τα υπόλοιπα. Είναι άμεσα αναγκαίο να δημιουργηθούν αντιπυρικές ζώνες και να διατηρηθούν οι δασικοί  δρόμοι σε καλή κατάσταση.

Είναι επίσης σημαντικό να αξιοποιηθεί  το δασύλλιο με τη  δημιουργία περιπατητικών διαδρομών, τοποθέτηση καθισμάτων  καθώς και η  υλοποίηση της κατασκευής του κέντρου πληροφόρησης στο τηλέγραφο που θα έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα  και θα  αποτελέσει   τόπο εκπαιδευτικών εκδρομών των μαθητών με σκοπό να γνωρίσουν το δασύλλιο να το αγαπήσουν και να συμβάλλουν στη προστασία του. Η απώλεια αυτού του δασυλλίου θα είναι μια αποτυχία της τοπικής μας κοινωνίας, του Πολιτισμού μας.

Ευχή μας είναι να μη χρειαστεί, όταν θα είναι πολύ αργά, να ψελλίσουμε τους στίχους του ποιητή.

“Το δάσος που λαχτάρισες

Ώσπου να περάσεις, Τώρα να το ξεχάσεις, Διαβάτη αποσπερνέ ..”

Το περιαστικό δάσος πρέπει να διαφυλαχθεί ως το πιο ζωντανό στοιχείο της πόλης μας για να καλλωπίζει στο διηνεκές το τοπίο και να καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή.

Η χρησιμότητα του δάσους, ενός πολύτιμου   πνεύμονα πρασίνου, ιδιαίτερα στις παρυφές των αστικών κέντρων είναι αναμφισβήτητη. Καθαρίζει την ατμόσφαιρα από την σκόνη, μειώνει την ένταση των ανέμων, στολίζει τις πόλεις και ενεργεί σαν μικροβιολογικό, χημικό και φυσικό φίλτρο. Επίσης, παράγει οξυγόνο, μειώνει την ένταση του θορύβου, αυξάνει το νερό της βροχής, ενισχύει τα υπόγεια νερά, συγκρατεί   το   έδαφος   και   αμβλύνει   τις   ακραίες   θερμοκρασίες.   Επιπλέον, εξασφαλίζει κατάλληλες συνθήκες για τη διατήρηση ζωικών οργανισμών αλλά και φυτικών ειδών. Ένα στρέμμα περιαστικού δάσους συγκρατεί έως 3,200 κιλά σκόνης, ενώ  0,5  του  στρέμματος  μειώνει  κατά  80%  το  διοξείδιο  του  άνθρακα  και  το διοξείδιο του θείου.

Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι ένα δάσος είναι  ένα ολοκληρωμένο οικοσύστημα που αποτελεί το  βιότοπο για την ενδημική  πανίδα και χλωρίδα.  Εκεί θα συναντήσουμε τη χαλέπιο πεύκη, τα κυπαρίσσια, πουρνάρια και κάποιες βελανιδιές, θαμνώδης ασφελακτούς και ασφάκες. Τα βασικά είδη της πανίδας είναι ο λαγός, ο σκαντζόχοιρος ,το ποντίκι, η χελώνα ,το κουνάβι και πολλά είδη πτηνών.

Το Κόμμα για τα Ζώα, τη Φύση και τον Ανθρωπο, χαιρετίζει την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος η οποία γιορτάζεται σήμερα 5 Ιουνίου. Σκοπό έχει την ενημέρωση όλων των πολιτών του πλανήτη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Οι τροφές, ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό , το κλίμα που καθιστά τη Γη κατοικήσιμη, η ομορφιά της πανίδας και χλωρίδας μας  προέρχονται από τη Φύση. Για να εξασφαλίσουμε ένα καλό μέλλον για τον άνθρωπο οφείλουμε να τη φροντίζουμε, αποτελεί το Σπίτι μας !

Κόμμα για τα Ζώα, Άνθρωπος, Φύση - Περιφέρεια Ιονίων Νήσων