Την Τρίτη 20 Ιουλίου στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκα για τη σημασία της Υπουργικής Τροπολογίας στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία πετύχαμε την πρώτη μεγάλη νομοθετική αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασικών εκτάσεων στα Ιόνια Νησιά εδώ και πολλές δεκαετίες.

Για πρώτη φορά καταγράφεται νομοθετικά η κατοχύρωση του τεκμηρίου κυριότητας των ιδιωτών στις δασικές εκτάσεις της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Προηγήθηκε μια προσπάθεια μηνών σε πολλά επίπεδα και το αποτέλεσμα είναι για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία των νησιών μας η Ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίσει την ανάγκη αλλαγών σε ένα καθεστώς άδικο για τους πολίτες της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης.

Η νομοθεσία δε σταματά ποτέ να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται. Η προσπάθεια συνεχίζεται για νομοθετικές παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν περισσότερο το καθεστώς των χρήσεων γης στα νησιά μας.

Παναγής Καππάτος

Βουλευτής Κεφαλονιάς και Ιθάκης

Ακολουθεί το βίντεο και το κείμενο της ομιλίας 

{https://www.youtube.com/watch?v=iX0czC5DW9U}

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή μέρα είναι πολύ σημαντική για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη και όλα τα νησιά του Ιονίου. Σήμερα κάνουμε το σημαντικότερο βήμα ώστε να κλείσει ένας κύκλος δεκαετιών ταλαιπωρίας για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Ένα διαχρονικό αίτημα της κοινωνίας των νησιών μας φτάνει κοντά στη δικαίωσή του με την υπουργική τροπολογία που κατέθεσε ο Υπουργός κ. Σκρέκας.

Είμαι τριάντα δύο χρόνια δικηγόρος στην Κεφαλονιά και συνεχώς αντιμετώπιζα ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασικών εκτάσεων στα Ιόνια Νησιά. Από την αρχή της θητείας μου ως Βουλευτής το 2019 και με τους συναδέλφους μου Βουλευτές Ιονίων Νήσων της Νέας Δημοκρατίας έχω κάνει δεκάδες συναντήσεις με Υπουργούς, Υφυπουργούς, Γενικούς Γραμματείς και υπηρεσιακούς παράγοντες γι’ αυτό το θέμα.

Ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες; Όσοι κατείχαν δασικές ή εν μέρει δασικές εκτάσεις καλούνται να αποδείξουν την κυριότητα τής ιδιοκτησίας τους έναντι του δημοσίου, το οποίο, όπως είναι γνωστό, δεν έχει δικαίωμα κυριότητας στα νησιά του Ιονίου. Οι πολίτες δικαιώνονται πάντα στα ανώτερα δικαστήρια, όμως εμπλέκονται σε πολυετείς δικαστικές περιπέτειες απέναντι στο δημόσιο και τις υπηρεσίες που στη λογική της προστασίας των συμφερόντων του δημοσίου, οδηγούσαν πάντα τις υποθέσεις στη δικαιοσύνη.

Οι πολίτες αντιμετωπίζουν λοιπόν ένα αχρείαστο οικονομικό κόστος και μια πολυετή ταλαιπωρία. Απλές μεταβιβάσεις καθυστερούν ακόμα και δέκα χρόνια, επενδύσεις ακυρώνονται, οι χρήσεις γης αντιμετωπίζουν μια ακραία στρέβλωση. Αυτό επιλύεται άμεσα με την τροπολογία για όσες περιοχές έχουν κτηματολόγιο. Όσοι πολίτες έχουν τίτλους ιδιοκτησίας πριν το 2001 κατοχυρώνουν την ιδιοκτησία τους και το δημόσιο δεν θα προσβάλει πλέον τα δικαιώματα κυριότητάς τους.

Επιπλέον, με το άρθρο 6 της τροπολογίας, η μεταβίβαση εξ αδιαιρέτου μεριδίων ιδιωτικού δάσους παύει να θεωρείται κατάτμηση. Διευκολύνονται έτσι τόσο οι μεταβιβάσεις όσο και οι δυνατότητες αξιοποίησης της περιουσίας των πολιτών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για μια μεγάλη αναπτυξιακή μεταρρύθμιση για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη, μια μεταρρύθμιση που δεν τόλμησε καμία κυβέρνηση στο παρελθόν. Μπαίνει σε πορεία επίλυσης ένα πρόβλημα που αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε σοβαρή επένδυση στην Κεφαλονιά ,σε όλα τα Ιόνια, με τα δικαστήρια να διαρκούν επτά και δέκα χρόνια.

Αυτό το θέμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιλυθεί, γιατί πάντοτε αντιμετωπίζαμε την πεισματική άρνηση της διοίκησης και των υπηρεσιών να ευθυγραμμίσουν την πρακτική της δημόσιας διοίκησης με τις συνεχείς αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας που δικαιώνουν σταθερά τους πολίτες. Αυτό γινόταν επί δεκαετίες. Ήταν μια διαδρομή γεμάτη με απογοητεύσεις και άρνηση του αυτονόητου.

Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, όμως να κάνω δύο παρατηρήσεις στη σχετική υπουργική τροπολογία. Πρώτον, στο τέλος της υποπαραγράφου 3 της παραγράφου 1 του άρθρου 2 της τροπολογίας, θεωρώ ότι η κατοχύρωση δικαιώματος κυριότητας εκτάσεων πρέπει να επεκταθεί πέρα από τα οικεία κτηματολογικά γραφεία και στα αρμόδια υποθηκοφυλακεία, στις περιοχές που δεν λειτουργούν κτηματολογικά γραφεία.

Αυτό για να υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση όλων των πολιτών λόγω της μη ολοκλήρωσης έως σήμερα της κτηματογράφησης, διότι άλλως ο πολίτης που έχει μεταγεγραμμένο τίτλο σε υποθηκοφυλακείο θα πρέπει να απευθυνθεί στα Συμβούλια Δασών και να ταλαιπωρηθεί, παρόλο που θα διαθέτει το προαπαιτούμενο της σημερινής ρύθμισης, δηλαδή τίτλο συνταγμένο πριν το 2001 και μεταγεγραμμένο.

Δεύτερον, στο άρθρο 5 της τροπολογίας να αφαιρεθεί η έκφραση «επαρκή στοιχεία απόδειξης κυριότητας του ελληνικού δημοσίου» σε ό,τι αφορά πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης, άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας έκτασης ως δημόσιας.

Αυτό, διότι αυτές οι πράξεις αποτελούν ενοχικά δικαιώματα και όχι εμπράγματα και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σε εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών.

Πρόκειται για μια προτεινόμενη διατύπωση που θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα, αν παραμείνει, από αυτά που θα λύσει.

Και αυτές οι προτάσεις τις οποίες κάνω, κύριε Υπουργέ, έχουν να κάνουν με την ιδέα της φιλοσοφίας της τροπολογίας την οποία καταθέσατε, φιλοσοφία η οποία στηρίζεται στο εξής: Αντιστρέφουμε το τεκμήριο κυριότητας από τις εκτάσεις για τις περιοχές όπως τα Ιόνια Νησιά, η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες. Αντιστρέφουμε, λοιπόν, το τεκμήριο κυριότητας από το Δημόσιο και το δίνουμε στον ιδιώτη. Άρα, δεν πρέπει να ισχύει μόνο στις περιοχές που έχουν κτηματογραφηθεί, αλλά και στις περιοχές του υποθηκοφυλακείου. Άλλως, θεωρώ ότι θα είναι μια άνιση μεταχείριση των πολιτών ως προς αυτό το θέμα μέχρι να ολοκληρωθεί βέβαια η διαδικασία του Κτηματολογίου.

Έρχομαι τώρα στο περιεχόμενο του σχεδίου νόμου και το νέο που εκείνο κομίζει.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διαχείριση των αποβλήτων ως πρόκληση, ζητούμενο, αλλά και ευκαιρία απασχολεί ολοένα και περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά σήμερα. Με τα απόβλητα να θεωρούνται -και δικαίως- πηγή ρύπανσης, στόχος της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής δεν είναι άλλος από τον περιορισμό τους, αλλά και τη μετατροπή τους σε πολύτιμη πηγή υλικών. Αρκεί μόνο να αναφέρω ότι στον ευρωπαϊκό χώρο έχει καταγραφεί πως δεκαέξι τόνοι υλικών ανά άτομο χρησιμοποιούνται ετησίως, εκ των οποίων μόλις οι έξι τόνοι μετατρέπονται σε απόβλητα. Από αυτά το 50% καταλήγει σε χωματερές. Στις τελευταίες πολλά κράτη-μέλη της Ένωσης εξακολουθούν να στηρίζουν τη διαχείριση των αποβλήτων τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη βιωσιμότητα του συστήματος.

Σε αυτή την πρόκληση, που δεν είναι μόνο εθνική, αλλά κοινή ευρωπαϊκή υπόθεση, απαντά το παρόν σχέδιο. Με ένα σαφές και συνεκτικό, σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο για τα απόβλητα και την ανακύκλωση, από τη μία, αλλά και την ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο, δύο από τις πλέον σημαντικές Οδηγίες της κυκλικής οικονομίας θέτουμε τις βάσεις για μια εθνική πολιτική, που καθιστά καινοτόμο, αλλά κυρίως βιώσιμο το σύστημα διαχείρισης αποβλήτων.

Όσον αφορά στον ρόλο του κράτους, τον εποπτικό και ελεγκτικό του χαρακτήρα στη διαχείριση των αποβλήτων, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η προσήλωσή μας σε μια επιτελική λογική άσκησης δημόσιας διοίκησης-πολιτικής. Τι κάνουμε, επομένως, πρακτικά με το σχέδιο νόμου;

Πρώτα και κύρια, προάγουμε την επαναχρησιμοποίηση, ένα από τα βασικά μέτρα πρόληψης στη δημιουργία αποβλήτων, για την οποία θεσπίζονται Κέντρα Δημιουργικής Επαναχρησιμοποίησης Υλικών στους δήμους. Τα προϊόντα αυτά, στη συνέχεια, ταξινομούνται και επιδιορθώνονται, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν.

Ακόμη θεσπίζουμε τον στόχο μείωσης κατά 30% σε σχέση με το 2022 των αποβλήτων τροφίμων το 2030. Στο πλαίσιο αυτού του στόχου, ενθαρρύνουμε τη δωρεά και αναδιανομή τροφίμων για κατανάλωση, καθιστώντας παράλληλα υποχρεωτική για μια σειρά επιχειρήσεων τη συστηματική καταγραφή των πλεονασμάτων τροφίμων.

Μια επιπλέον παρέμβαση που θεσπίζεται στο πλαίσιο του παρόντος νομοσχεδίου αφορά στην προώθηση της επισκευασιμότητας. Οι κατασκευαστές ή οι εισαγωγείς επίπλων και ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού αποκτούν την υποχρέωση της ενημέρωσης του πωλητή, ενημέρωση αναφορικά με τη διαθεσιμότητα των απαραίτητων ανταλλακτικών και το χρονικό διάστημα αυτής, με την πληροφορία αυτή να τίθεται σε γνώση του αγοραστή.

Στην ίδια λογική τίθεται ακόμη η υποχρέωση αναφορικά με τη δυνατότητα αναβάθμισης και ενημέρωσης λογισμικού, προκειμένου αυτό να παραμείνει λειτουργικό.

Τέλος, ένας ακόμη στόχος που τίθεται με το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα αφορά στην αποθάρρυνση της καταστροφής μιας σειράς προϊόντων. Για προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας, ηλεκτρονικές και οικιακές συσκευές ή και υποδήματα που δεν είναι κατάλληλα προς πώληση ή αξιοποίηση προβλέπεται μια νέα λογική ιεράρχησής τους πρωτίστως μέσω της δωρεάς των προϊόντων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω την εισήγησή μου έτσι όπως ξεκίνησα, ζητώντας σας να υπερψηφίσουμε ένα σχέδιο νόμου που αντιμετωπίζει το φλέγον πρόβλημα της διαχείρισης των αποβλήτων στον πυρήνα τους, που επιλύει μια εκκρεμότητα δεκαετιών για τα Ιόνια Νησιά και αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασικών εκτάσεων.

Είμαι περήφανος, ως βουλευτής Κεφαλονιάς και Ιθάκης, ως μέλος της Εθνικής μας Αντιπροσωπείας, που συμβάλλω στην επίλυση του ζητήματος με την ψήφο μου στο σημερινό νομοσχέδιο.

Σας ευχαριστώ.