+ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΠΑΡΤΙΑ….,

Σήμερα θ' αποχαιρετήσουμε τον γείτονα μου τον Ανδρέα Λυκιαρδόπουλο. Τον θυμάμαι παιδάκι τότε οδηγό στη μπουλντόζα του μηχανικού, που άνοιγε τους δρόμους στα γκρεμισμένα από τους σεισμούς Σπαρτιά.

Φορούσε την στολή του(υπηρετούσε τη θητεία του) και είχε δίπλα του το τουφέκι του και τον Πρόεδρο  της Κοινότητας ,γιατί οι συμπλοκές με χωριανούς ήταν πολλές , υπήρχε και πετροβόλημα στη μπουλτντόζα, μήπως ο δρόμος τους στερήσει ένα κομμάτι οικοπέδου!!!

Τον θυμάμαι να παλεύει να μπαρκάρει και να πέφτει θύμα επιτήδειου χωριανού μας.

Τον θυμάμαι σε γλέντια και στα καλαμπούρια στο freecofee .

Τον θυμάμαι τον γιο της Πολύμιας.

Ένας χωριανό μας που ανήκε στα παλιά Σπαρτιά που οι άνθρωποι τους σιγά σιγά «φεύγουν» και «μετακομίζουν» στα  «Βασάτα» ( στο νεκροταφείο του χωριού μας) και η θλίψη μας τους συνοδεύει.

Μελαγχολική διαπίστωση μα αληθινή .Πριν λίγο καιρό έφυγε για το μεγάλο ταξείδι η σεβαστή μας Ελένη Λυκιαρδοπούλου ( που έζησε μεγάλες και τραγικές απώλειές) και τώρα ακολουθεί ο εκλεκτός γείτονας μου ο Ανδρέας Λυκιαρδόπουλος.

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ "Πορεύεται είς χώρα ζώντων"

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ