Ωστόσο οι άνθρωποι που ήταν κοντά του και είχαν γνώση του τρόπου που σκεφτόταν, ήξεραν και ποια ήταν τα… παράξενα «κουμπιά» του και χρησιμοποιούσαν αυτή τη γνώση είτε για να τον… κουρδίσουν είτε για να τον ηρεμήσουν.

Οι διηγήσεις των συνεργατών του αλλά και μελών του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος περιγράφουν έναν άνθρωπο που στην καθημερινότητά του είχε πολλά «πρέπει» και «μη». Και για να το εκφράσουμε πιο απλά, είχε τα δικά του «κολλήματα», με τα οποία δεν… έπαιζες εύκολα, αφού εύκολα έβγαινε εκτός εαυτού και όπως έλεγε και ο γιος του, Δημήτρης, είχε και «βαρύ» χέρι συν τοις άλλοις.

Ο αγαπημένος «Λαμπρούκος» του κοινού εκτός από σπουδαίος ηθοποιός ήταν και μεγάλος… ζηλιαρόγατος. Ο έρωτας του για την Άννα Καλουτά ήταν γνωστός εκείνο που δεν ήταν γνωστό και αποκάλυψε ο Μάκης Δελλαπόρτας μιλώντας στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου είναι τι έκανε ο Κωνσταντάρας όταν κάποιος άλλος ηθοποιός θα έπρεπε να την φλερτάρει. Ένας όρος στο συμβόλαιό του έκανε τη διαφορά:

«Η Άννα Καλουτά έζησε για πέντε χρόνια έναν μεγάλο έρωτα με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα… Ο Κωνσταντάρας ήταν ζηλιάρης. Στην ταινία “Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν” δεν άφησε τον Αλέκο Αλεξανδράκη να φλερτάρει την Καλουτά. Μάλιστα διέκοψε τα γυρίσματα. Σε καμία του ταινία δε θα δούμε άλλον άντρα να φλερτάρει γυναίκα του μεγάλου πρωταγωνιστή και εκείνος να το ανέχεται. Το είχε όρο στα συμβόλαια. Ζήλευε πάρα πολύ».

Οι άλλες «ιδιοτροπίες» του ξεχωριστού κύριου Λάμπρου

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι περπατούσε πάντοτε ΜΟΝΟ στη μία πλευρά του πεζοδρομίου, αρνούμενος πεισματικά να περάσει απέναντι, ψώνιζε πάντα από συγκεκριμένα καταστήματα ρούχα και παπούτσια, έπαιρνε μόνιμα τις ίδιες διαδρομές, με τον αστικό μύθο να λέει ότι έδειχνε ξεκάθαρη προτίμηση στη Λεωφόρο Συγγρού σε σχέση με την Βουλιαγμένης την οποία απέφευγε χειρότερα κι από ό,τι ο διάολος το λιβάνι.