Πέρα από τους γνωστούς αισθητικούς λόγους βέβαια, τα φυτά μέσα και έξω από το σπίτι έχουν επίδραση και στην ψυχολογία μας. Έχοντας την φροντίδα τους και βλέποντάς τα να μεγαλώνουν, νιώθουμε αυτό το αίσθημα της πληρότητας και της χαράς. Το άγχος και το στρες μειώνονται βοηθώντας μας να κρατήσουμε χαμηλά την πίεσή μας. Και όχι μόνο. Τα φυτά είναι «βόμβες» οξυγόνου. Καθαρίζουν τον αέρα που αναπνέουμε φιλτράροντας την ατμοσφαιρική ρύπανση. 
Είναι φυσικοί αφυγραντήρες αφού έχουν τη δυνατότητα να μειώνουν τα επίπεδα της υγρασίας μέσα σε ένα σπίτι, προφυλάσσοντάς μας από ασθένειες και ιώσεις. 

Αφού λοιπόν όλα συνηγορούν στην απόκτηση φυτών, για ποιο λόγο δεν έχουμε φυτά στο σπίτι;

Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι απλή. Τα  «σκοτώνουμε», συνήθως αφήνοντάς τα να διψάσουν μέχρι τέλους. Με λίγα λόγια ξεχνάμε να τα ποτίσουμε ή περνάμε μεγάλα διαστήματα εκτός σπιτιού και δεν υπάρχει τρόπος να τους ρίξουμε νερό. 

Αν υπάρχει ένα φυτό που θα μπορούσαμε να συμπορευτούμε για χρόνια μαζί του χωρίς να απαιτεί την προσοχή και την φροντίδα μας, αυτό δεν είναι άλλο από τον ζαμιοκούλκα.

Με καταγωγή από την Αφρική, το φυτό έχει γυαλιστερά βαθυπράσινα φύλλα, που ξεκινούν από το χώμα. Ο ζαμιοκούλκας -που κακώς τον μπερδεύουμε με τη ζάμια- είναι πολύ ανθεκτικός. Δεν θέλει συχνό πότισμα, ειδικά τον χειμώνα μια φορά στις 20 μέρες αρκεί. Την άνοιξη και το φθινόπωρο κάθε 10 με 15 μέρες, ενώ το καλοκαίρι μία φορά την εβδομάδα (δεν θα πάθει κάτι αν το αφήσετε και παραπάνω). Λόγω της καταγωγής του, αγαπά τη ζέστη και δεν θέλει πολύ κρύο. Αγαπάει εξίσου το φως και τη σκιά, όμως δεν του αρέσει η απ'ευθείας έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Σε κάθε πότισμα θυμηθείτε να καθαρίζετε τα φύλλα του με βρεγμένο χαρτί κουζίνας ώστε να διώξετε τη σκόνη. 

Ο ζαμιοκούλκας είναι το φυτό που ακόμη κι αν ξεχαστεί δύσκολα θα «πεθάνει». Είναι πανέμορφος και μπορείτε με αυτόν να πρασινίσετε κυριολεκτικά το σπίτι σας.