Ο Νίκος Ανουσάκης ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που δεν περνούν απαρατήρητοι.

Νέος, σπουδασμένος , οξυδερκής , με λόγο χειμαρρώδη και συχνά ορθολογιστικό.

Οι καταστάσεις το έφεραν έτσι, ώστε ο Ανουσάκης, να αναλάβει από την παράταξη του κυρίαρχο αντιπολιτευτικό ρόλο στην Δημοτική Αρχή Μιχαλάτου, χαράσσοντας την πολιτική γραμμή και καθορίζοντας την πολιτική κριτική.

Έχοντας βρεθεί στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου για μεγάλο χρονικό διάστημα , είναι πλέον αρκετά έμπειρος  και έχει την ικανότητα να ελίσσεται , αλλά και να αναδεικνύει όσα εκτιμά ότι θα δώσουν πόντους στην «ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ».

Ταυτόχρονα όμως , έχοντας πρόσβαση σε φίλα προσκείμενα ΜΜΕ και έχοντας δημιουργήσει με τρόπο αριστοτεχνικό εναλλακτικούς , αντισυμβατικούς διαύλους ανάδειξης των θέσεων , των απόψεων του ή ακόμη και των αντιπαθειών του, έχει καταφέρει να ισχυροποιήσει την πολιτική περσόνα που αντιπροσωπεύει.

Άλλωστε, τα χαρακτηριστικά αυτής της περσόνας είναι τόσο σαφή και διακριτά , όπου ακόμη και οι μετρίως γνωρίζοντας τα αυτοδιοίκητά του τόπου, είναι εύκολο να την ξεχωρίσουν.

Ένα ακόμη στοιχείο που έχει ενδιαφέρον με τον Ανουσάκη, είναι ότι ακόμη και αυτοί που μπορεί κατά καιρούς να έχει στεναχωρήσει μέσω των θέσεων ή.. επιθέσεων του,  δεν του κρατούν κακία γιατί γνωρίζουν ότι ο Νίκος κατά βάθος είναι καλό παιδί.

Κατανοούν ότι έχει ανάγκη να βάλει διαχωριστική γραμμή με το χθες της παράταξης Παρίση και να διεκδικήσει με αξιώσεις ρόλο για την επόμενη ημέρα.

Όπως είναι αντιληπτό ,  ο πρωταγωνιστικός ρόλος που ο ίδιος διένειμε στον εαυτό του, μάλλον δεν αρέσει σε όλους, και ειδικά σε μέλη της παράταξης του, τα οποία επίσης έχουν αξιώσεις και φιλοδοξίες.

Πολλοί αμφισβητούν το αν θα καταφέρει ο Ανουσάκης να συνθέσει τα κομμάτια της παράταξής του, καθώς συχνά διακατέχεται από συγκρουσιακά στοιχεία.

Είναι βέβαιο όμως ότι το επόμενο διάστημα θα αφήσει το στίγμα του, καθώς ο ρόλος του «κομπάρσου» δεν του ταιριάζει..