Ο κόσμος μέσα από τον φακό της "ιπτάμενης" Μαρίνας

Η «dronemania» αποτελεί πλέον γεγονός και η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση... Αν και οι κανονισμοί για τις πτήσεις των drones των Υπηρεσιών Πολιτικής Αεροπορίας στις περισσότερες χώρες είναι αρκετοί και σε ορισμένες περιπτώσεις και αυστηροί, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την εξάπλωσή τους.
Ομως, η είσοδος των drones ενθουσίασε όχι μόνο τους λάτρεις της τεχνολογίας και των gadgets αλλά και τους φωτογράφους, που ανακάλυψαν ένα νέο και ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για τη δουλειά τους.
Στους τελευταίους ανήκει και η Μαρίνα Βερνίκου, πρόεδρος του φιλανθρωπικού οργανισμού CREAID και γνωστή για το πάθος της για τη φωτογραφία, για το οποίο έχει βραβευτεί στο παρελθόν. Η Μαρίνα συγκαταλέγεται στους πρώτους Ελληνες φωτoγράφους που χρησιμοποίησαν drones. Μάλιστα, τον περασμένο Απρίλιο το Ιnstagram επέλεξε και ανέβασε στον επίσημο λογαριασμό του το βίντεο που εκείνη τράβηξε με drone από τον κολυμβητικό αγώνα «Διάπλους Σπετσών», ο οποίος διεξήχθη στο πλαίσιο του Spetses mini Marathon τον Οκτώβριο του 2015. Η συγκεκριμένη ανάρτηση απέσπασε περισσότερα από 4,5 εκατ. views και αποτέλεσε για τη Μαρίνα την καλύτερη αναγνώριση αλλά και διαφήμιση της δουλειάς της.
Το Σέντραλ Παρκ στη Νέα Υόρκη αποτέλεσε μία από τις ωραιότερες φωτογραφικές της εμπειρίες. Η πρώτη ατομική έκθεση της Μαρίνας Βερνίκου φιλοξενήθηκε το 2004 στην «Αθηναΐδα». Εκτοτε έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε δεκάδες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων.
Η ίδια μίλησε στο «Εθνος της Κυριακής» για την αγάπη που έχει για τη φωτογραφία αλλά και για το πώς τα drones τη βοήθησαν να ανακαλύψει νέους δρόμους έκφρασης. «Το drone μπήκε στη ζωή μου πριν από τρία χρόνια όταν το έφερε σε ένα ταξίδι του ο κουμπάρος μας από τη Νέα Υόρκη. Μόλις διαπίστωσα τις δυνατότητες που προσφέρει σε έναν φωτογράφο, ξετρελάθηκα και από τότε δεν το αποχωρίζομαι. Το drone δίνει μια διαφορετική και κυρίως μια πληρέστερη οπτική από αυτήν που σου δίνουν ακόμα και οι φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί από ελικόπτερο. Προσφέρει μια καθαρή κάτοψη της περιοχής και ισχύει αυτό που λένε ?βλέπεις με τα μάτια ενός πουλιού?. Δεν είναι εύκολο να μάθεις να το πετάς και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Πιστεύω, μάλιστα, πως είναι πιο ασφαλές να υπάρχει δίπλα σου και ένα δεύτερο άτομο που να γνωρίζει τον χειρισμό του. Εγώ πάντα έχω άνθρωπο μαζί μου».
Κηφήνες
Drones ονομάζονται τα «μη επανδρωμένα ιπτάμενα οχήματα», τα οποία είναι τηλεκατευθυνόμενα, και η λέξη προέρχεται από τα αγγλικά, όπου σημαίνει κηφήνας. Ο συνεχής βόμβος του μηχανήματος ενίσχυσε αυτήν την ονομασία επειδή παραπέμπει στον ήχο των μελισσών. Είναι σχεδιασμένα να πετούν σε αποστάσεις χιλιομέτρων, ανάλογα με τη μηχανή, την μπαταρία και το βάρος που κουβαλούν. Ομως, τα ατυχήματα που μπορεί να προκαλέσει ο εσφαλμένος χειρισμός τους καθώς και ο φόβος πως μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για τρομοκρατικά χτυπήματα, είναι οι λόγοι που οδήγησαν τις Αρχές διεθνώς στη θέσπιση αυστηρών κανονισμών για τη χρήση τους.
«Οι φωτογραφίες μου με drone τραβιούνται έπειτα από έρευνα. Πριν το πετάξω επισκέπτομαι την περιοχή και εξετάζω τα σημεία στα οποία θα επικεντρωθώ.
Αν έχεις κάνει καλή έρευνα, θα ολοκληρώσεις τη δουλειά γρηγορότερα. Στη συνέχεια όσο πετά παρακολουθώ μέσω του κινητού μου τηλεφώνου τα όσα καταγράφει η κάμερά του από ψηλά και όταν θεωρήσω πως το καρέ είναι ενδιαφέρον, τότε απαθανατίζω το στιγμιότυπο», λέει η Μαρίνα, η οποία σπούδασε Επικοινωνία και Φωτογραφία στο Emerson College στη Βοστόνη και στη συνέχεια Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Extension School του Πανεπιστημίου Harvard. Το πάθος της όμως για τη φωτογραφία ξεκινά από τα παιδικά της χρόνια.
«Ημουν 11 χρονών όταν ταξιδέψαμε με τον πατέρα μου στο Χονγκ Κονγκ και μου αγόρασε την πρώτη μου μηχανή, μια Nikon. Από εκείνη την ημέρα ερωτεύτηκα τη φωτογραφία, η οποία αποτελεί έναν τρόπο για να παρατηρώ τον κόσμο. Μου αρέσει να ταξιδεύω και η φωτογραφική μηχανή είναι ο συνοδοιπόρος μου με τον οποίο μοιράζομαι τις εμπειρίες μου», αναφέρει η γοητευτική φωτογράφος.
Η πρώτη της ατομική έκθεση φιλοξενήθηκε το 2004 στην «Αθηναΐδα». Εκτοτε έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε δεκάδες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων, όπως στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μουσείο του Λούβρου, στον Πύργο του Αϊφελ, στην Κορέα, στο Λονδίνο, το Μονακό, στη Νέα Υόρκη κ.α.
Εργαλείο δουλειάς
«Ενας φωτογράφος πρέπει να ενημερώνεται συνεχώς και να παρακολουθεί τις εξελίξεις της τεχνολογίας. Προσωπικά χρησιμοποιώ πολύ τα social media. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να προβάλεις τη δουλειά σου, γιατί τη βλέπει άμεσα μεγάλος αριθμός ανθρώπων. Κάποιοι επεξεργάζονται αρκετά τις φωτογραφίες πριν τις ανεβάσουν. Εγώ το κάνω σπάνια, είτε χρησιμοποιήσω drone ή απλή μηχανή. Θέλω μόλις τραβήξω τη φωτογραφία να την ανεβάσω αμέσως», αναφέρει η Μαρίνα, η οποία έχει φωτογραφήσει με drone διάφορες περιοχές στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
«Μήλος, Σίφνος, Πόρτο Χέλι, Μονεμβασιά, Κεφαλονιά, Νέα Υόρκη, Βενετία, Ντουμπάι... Με το drone μπορείς να φωτογραφήσεις δύσβατες και απροσπέλαστες περιοχές. Σου προσφέρει μια εκπληκτική ελευθερία κινήσεων αλλά και ανεπανάληπτες εμπειρίες. Θυμάμαι, βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη και ήθελα πολύ να φωτογραφήσω το Μανχάταν. Ζήτησα από έναν φίλο μου, ο οποίος έχει σπίτι απέναντι από το Σέντραλ Παρκ, να με αφήσει να το πετάξω από το μπαλκόνι του.
Επειδή όμως άργησε να έρθει και έπρεπε να φύγω, κατέβηκα στο πάρκο και το πέταξα από εκεί. Ηταν μια από τις ωραιότερες φωτογραφικές εμπειρίες μου. Το drone αποτελεί το μέλλον για τη φωτογραφία, η οποία συνδέεται άμεσα και με την τεχνολογία. Απαιτεί βέβαια προσοχή στον χειρισμό του, όμως η τέχνη δεν μπορεί να είναι στάσιμη», καταλήγει η Μαρίνα Βερνίκου.
Φωτογραφία της παραλίας του Μύρτου στην Κεφαλονιά
Μάγδα Λιβέρη
magdaliveri @ yahoo.gr