Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, η ρύπανση και υποβάθμιση αποδείχθηκε από την υπέρβαση του επιτρεπόμενου αριθμού κλωβών και της ετήσιας παραγωγής της κάθε μονάδας έως και 500% και από τη μη σύννομη διαχείριση των άρρωστων ψαριών, οι οποίες προκάλεσαν «μεταβολή στο περιβάλλον που ήταν πιθανό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία, στην ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων τις περιοχής».

Σημειώνεται ότι το επίδικο διάστημα περιορίστηκε στα έτη 2005 έως 2009 επειδή το κατηγορητήριο συντάχθηκε το 2010, ενώ για το επόμενο χρονικό διάστημα εκκρεμούν νέες ποινικές διαδικασίες, ανάμεσα στις οποίες εκείνη για την κακουργηματική χρήση 77 τόνων της καρκινογόνου ουσίας φορμόλης στην παραγωγική διαδικασία των μονάδων της ΔΙΑΣ στον Πόρο.

Η σημασία της απόφασης είναι θεμελιώδης, γιατί το δικαστήριο δέχθηκε ως επαρκή στοιχειοθέτηση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος την παράβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων των μονάδων, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων –και ορισμένων καθηγητών των Πανεπιστημίων Θεσσαλίας και Αιγαίου που έσπευσαν να τους υπερασπιστούν- ότι η δραστηριότητά τους δεν επιβαρύνει το περιβάλλον και ότι η καταπάτηση της «αναχρονιστικής» περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν αποτελεί αδίκημα.

Το δικαστήριο απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς του Δημάρχου Πόρου, Δημήτρη Στρατηγού, ο οποίος, παρότι εκπροσωπούσε το Δήμο Πόρου που ήταν πολιτικώς ενάγων, κατέθεσε ψευδώς ότι οι εταιρίες έχουν συμμορφωθεί και δεν δημιουργούν πλέον πρόβλημα.

Η απόφαση αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της Διοίκησης σε ό,τι αφορά τον έλεγχο και την αδειοδότηση των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα.

Η από έδρας πρόταση της Εισαγγελέα, αποτελεί κόλαφο για τους αρμόδιους δημόσιους λειτουργούς, οι οποίοι, όπως τόνισε, αν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους, δεν θα βρισκόμασταν σήμερα να δικάζουμε ένα τέτοιο εξακολουθητικό έγκλημα κατά του περιβάλλοντος, καθώς όφειλαν να μην το έχουν επιτρέψει.

Επιπλέον, η διάρκεια του εγκλήματος αποδεικνύει με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι το περιβάλλον μιας από τις περιοχές εκείνες που μόλις πριν από οχτώ μήνες κρίθηκαν ως δήθεν κατάλληλες για την περαιτέρω ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών και εντάχθηκαν στις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης του Χωροταξικού των Υδατοκαλλιεργειών, έχει υποστεί βάναυση πολυετή υποβάθμιση από την εν λόγω δραστηριότητα και είναι αυταπόδεικτα ακατάλληλο για τη συνέχισή της.

Η απόφαση της 4ης Ιουλίου 2012 δημιουργεί νομολογία που ανοίγει το δρόμο για την περιβαλλοντική διάσωση όλων των περιοχών που έχουν υποστεί πολυετή υποβάθμιση από την παράνομη λειτουργία ιχθυοκαλλιεργειών και αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα προς όλες τις βαθμίδες της Δημόσιας Διοίκησης:

Πρώτον, προς όλους τους διευθυντές των αρμοδίων υπηρεσιών, μετά από τρεις δεκαετίες ανεξέλεγκτης λειτουργίας των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, να διασφαλίσουν επιτέλους τη νόμιμη αδειοδότηση και λειτουργία τους.

Δεύτερον, προς όλους τους κατά τόπους Περιφερειάρχες, να κοινοποιήσουν τα απογραφικά δελτία παραγωγής των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, για να διαπιστωθεί κατά πόσο η λειτουργία τους τόσα χρόνια είναι νόμιμη και σε τι βαθμό έχουν υποβαθμίσει το περιβάλλον. Και τρίτον, προς τη νέα κυβέρνηση, να αποσύρει άμεσα το σκανδαλώδες και αντιεπιστημονικό Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών και να διαμορφώσει ένα νέο, αφού ελέγξει πρωτίστως την πραγματική παραγωγή που έχει συντελεστεί τις τελευταίες δεκαετίες στις προς επιλογή περιοχές.

Πηγή: Euro2day.gr