Η  Bojana Dimitrijevic στον Θαλασσόμυλο, 4-9 Σεπτεμβρίου 2023,με είκοσι (20) ονειρικές ακουαρέλες και με θεματικό τίτλο «Φυσαλίδες-Bubbles».

Ας γνωρίσουμε καλύτερα την καλλιτέχνη από τη Σερβία. 

Είναι ενδυματολόγος, σχεδιαστής μόδας και ζωγράφος.

Αποφοίτησε από τη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών και Σχεδίου του Βελιγραδίου, με ειδικότητα στη σχεδίαση σκηνικών κοστουμιών και μοντέρνων ενδυμάτων, με επιβλέπουσα την καθηγήτρια Ljiljana Zegarac.

Έχει δουλέψει για χρόνια, κυρίως ως ενδυματολόγος για την τηλεόραση. Μεταξύ των σημαντικότερων έργων της ήταν: "Operation Triumph" (2008/2009), τέσσερις σεζόν του "Big Brother" (2009-2011), η εκπομπή κουίζ "I Love Serbia" (2010/2011), δύο σεζόν "Your Face Sounds Familiar", καθώς και μια σειρά από μουσικά βίντεο του Adria για το MTV. Επιπλέον, ήταν ενδυματολόγος στις δύο τηλεοπτικές σειρές μεγάλου μήκους ("Heroes of Our Times" και "Boskovic Family", που προβλήθηκαν και οι δύο στη δημόσια υπηρεσία RTS της Σερβίας), καθώς και για μία ταινία μεγάλου μήκους ("Wolfberries"). Έχει επίσης σχεδιάσει κοστούμια για το Εθνικό Θέατρο Βελιγραδίου και θεατρικές παραγωγές KPGT.

Ως σχεδιάστρια μόδας, έχει συνεισφέρει σε αρκετές σερβικές εταιρείες παιδικής μόδας και στη "Jutranka" Sevnica (Σλοβενία). Έχει κάνει δύο επιδείξεις μόδας: στην εβδομάδα μόδας του Βελιγραδίου και στο θέατρο Dusko Radovic, και τα δύο το 1999.

Ως ζωγράφος παρουσίασε τις ακουαρέλες και τις ελαιογραφίες της σε 4 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις. Είναι ελεύθερος επαγγελματίας καλλιτέχνης και μέλος της εθνικής ένωσης εφαρμοσμένων τεχνών. Συνιδρύτρια της Ελληνοσερβικής Αποικίας Τέχνης, που ιδρύθηκε το 2021, με εκδηλώσεις τόσο στο Αργοστόλι όσο και στο Βελιγράδι.

Bojana Dimitrijevic. Αναφορά στο εικαστικό της έργο “Bubbles-Fysalides”

Εάν θέλει να δώσει κανείς έναν υπότιτλο στα έργα «Φυσαλίδες» της Bojana Dimitrijevic, σαν αίσθηση με την πρώτη ματιά, αναμφίβολα θα ήταν «Ταξίδι στο όνειρο». Τα έργα σε παίρνουν από το χέρι για να μεταφερθείς στο νοσταλγικό παρελθόν, στο υπερβατικό παρόν, στο ενορατικό μέλλον. Αλλά και βαθύτερα, στα άδυτα μιας αγνής αθωότητας, μιας ψυχής που εκφράζεται παιχνιδίζοντας εικαστικά.

Οι 20 ακουαρέλες με μικτή τεχνική κολλάζ, είναι έντεχνες και υψηλής αισθητικής. Τα απαλά χρώματα σε γαληνεύουν, ανοίγοντας διάφανες πόρτες, για να μην αποκρύψουν τίποτα, ούτε ίχνος στη σκιά. Οι αποχρώσεις με αφαιρετικές και καθόλου κραυγαλέες πινελιές, ίσως το πιο δύσκολο στη ζωγραφική, ζουν σε άλλες εποχές, σε άλλους ονειρικούς τόπους. Συναντάς την ομορφιά στο οπτικό σημαίνον, που οδηγεί στο εννοιολογικό σημαινόμενο, καραδοκώντας υπομονετικά από εμάς να ανακαλυφθεί.

Παρελαύνουν οι Εποχές, η Άνοιξη των λουλουδιών- το Καλοκαίρι των ηλιαχτίδων κιτρινωπών - Φθινόπωρο με χρώματα ώριμων καρπών και ενός Χειμώνα με παιχνίδια του χιονιού, της κρυστάλλινης συμπύκνωσης του αχνογάλανου νερού.

Τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης, όπως στην Αρχαιοελληνική Φιλοσοφία, Αέρας-Γη-Νερό-Φωτιά προβάλουν δυναμικά. Ο Αέρας φτιάχνει τις χαρακτηριστικές Φυσαλίδες, που μοιάζει να αιωρούνται μέσα στο Νερό, το αέναο σύμβολο της μεταβλητότητας, της αναγέννησης. Αναδύεται η Γη με τα φυτά, τους ανθρώπους, τα ανθρωπόμορφα έντομα με τα διάφανα φτερά, που άνω-θρώσκουν (σαν άνθρωποι) αναζητώντας το υπερφυσικό. Η ενέργεια-Φωτιά, δίνει  κίνηση χορευτική στο σώμα και στις φυσαλίδες, που ορμούν να μας προσεγγίσουν.

Οι διάφανες σφαίρες σαν πλανήτες, αυτόνομοι αλλά και συγκοινωνούντες (4), αποκαλύπτουν ένα Σύμπαν και έναν  ανεξάρτητο Εαυτό, που κυλάει για να μην χορταριάζει, δημιουργώντας συνεχώς.       
                                                     
 

                   (Γράφει η Δρ Σοφία Αράβου-Παπαδάτου. Εικαστικός, Λογοτέχνης, μέλος του ΟΟΛΚ Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών. PhD Ψυχολογία, MSc Κοινωνική Οδοντιατρική)

Η Ονειροπόληση που μας προσφέρουν τα έργα, είναι αυτό που αναζητά ο καλλιτέχνης, αλλά και ο φιλότεχνος θεατής. Στο κοίταγμά τους, δραπετεύεις από τη σκληρή καθημερινότητα  για να ταξιδέψεις στον κόσμο του εκφρασμένου ονείρου της καλλιτέχνιδας.

Οι ενσωματωμένες Επιρροές της Παράδοση προβάλλουν, με τις φορεσιές, με τη συμπερίληψη των Σημαντικών της Άλλων και της Φιλίας (εικόνα 4, στο τέλος του αφιερώματος). H Bojana Dimitrijevic τα κουβαλά μέσα της, χωρίς να την εγκλωβίζουν. Η φυσαλίδα της κινείται, ανεβαίνει ή βυθίζεται λικνιστικά, όπως μαρτυρούν τα μαλλιά της γυναίκας, που κυματίζουν ψηλά, όσο η φιγούρα κατεβαίνει (εικόνα 1).

Η κίνηση στη ζωγραφική αποκαλύπτει το συναίσθημα. Έτσι μας πλησιάζει η καλλιτέχνης, δείχνει την αγάπη της, απομακρύνεται να φορτίσει μπαταρίες, να γεμίσει εμπειρίες για να τις επιστρέψει σε όλους εμάς, ζωγραφίζοντας.

Kινητήριοι αναπνευστήρες κάποιοι σωλήνες-ράβδοι στα έργα, μοιάζουν να  ανανεώνουν συνέχεια τον αέρα στην ατομική και συλλογική της φυσαλίδα (εικόνες 2,6,7,8).

Η σφαίρα ακόμα, σαν συμβολικό Αβγό-Ταυτότητα, Εγώ και αυτάρκης Ήλιος στη θεωρητική ψυχανάλυση, εμπλουτίζεται, αναζητά τη δημιουργία και κινείται συνεχώς! Ισορροπεί χορεύοντας, ακόμα και σε δύσκολα, κεκλιμένα επίπεδα (εικόνες 1,3,4).

Σαν συμβολική μήτρα σε κάποια έργα, εμπεριέχει μικρότερες φυσαλίδες-σπόρους, έτοιμες να δώσουν αισθητική και πνευματικούς καρπούς στην ανθρωπότητα (εικόνα 9).

Σε άλλα έργα η γυναικεία φιγούρα βγαίνει  από τη Φυσαλίδα. Την αγκαλιάζει σαν γεννήτορα μήτρα, όπως τα «Χέρια του Ζώντος Θεού», τα χέρια της Μάνας με άλλα λόγια, που περιβάλλει τα παιδιά της (εικόνα 5).

Σαν μια Παγκόσμια Βρεφοκρατούσα, αγκαλιάζει τον Άνθρωπο, τη Γη και όλο το έναστρο Σύμπαν (5).

Φτάνοντας στην Ολοκλήρωση, στην αρμονική Σύνδεση της Ύλης με το Πνεύμα, το σώμα  σαν Μητέρα Θεά, φοράει στέμμα στο κεφάλι  ένα πουλί, με φούστα  μια φέτα από μεσογειακό καρπό ή γήινο κεραμικό (10).

Αισθητική, Ονειροπόληση, Πληρότητα, μας συναντούν άρρηκτα παρόντα.

Αναφορές

Αράβου, Σ. (2005) «Ο Έρωτας αντίστιξη στο Φόβο». Αθήνα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα (εξάντλημένο)

Hogg, M.A.& Vaughan, G.M. (2010). «Κοινωνική Ψυχολογία». Αθήνα, εκδ. Gutenberg

Milner, M. (2017) «Όταν δεν μπορείς να ζωγραφίσεις. Εμπόδια στην ψυχική δημιουργικότητα». Αθήνα, εκδ. Πεδίο

Milner, M. (2019). «Τα Χέρια του Ζώντος Θεού». Αθήνα, εκδ. Πεδίο

Ρήγα, Α.Β. (2009). «Ψυχολογία της Τέχνης. Τόμος Α’». Αθήνα, εκδ. Πεδίο

Δείκτες στο κείμενο (1-10) παραπέμπουν στα ακόλουθα έργα