Μάλιστα, νονά του βιβλίου είναι η Όλγα Γεροβασίλη, η οποία έδωσε τον τίτλο, καθώς είχε δηλώσει ότι ο Στ. Κασσελάκης δεν θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία.

Το βιβλίο αποτελεί ένα προσωπικό ημερολόγιο για τη ζωή του Στ. Κασσελάκη, την οικογένειά του, τις σπουδές, τα επιχειρηματικά του βήματα και, ιδιαίτερα, τους ταραχώδεις 12 μήνες στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλά για όλους και για όλα με τη γλώσσα της «δικής του» αλήθειας.

Αποτελείται από έξι κεφάλαια, που είναι τα εξής:

1. ΜΕ ΛΕΝΕ ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΤΙ

• Οικογενειακές στιγμές
• Από την Ελλάδα στη Μασαχουσέτη
• Φοιτητής
• Κυνηγώντας το επιχειρηματικό όνειρο
• Το επόμενο βήμα

2. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αλέξης Τσίπρας - Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ:

• Η πρώτη επαφή
• Προτάσεις χωρίς αντίκρισμα
• Οι εκλογές του 2023
• Ένα «Αμερικανάκι» υποψήφιος
• για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
• Δεν έχω να κρύψω τίποτα
• Ο δεύτερος γύρος και η Έφη – Η εκλογή

3. «ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ»

• Το αίτημα της βάσης: «Άλλαξέ τα όλα»
• «Νέα» Αριστερά
• Σπέτσες
• Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια
• και η κομματική πειθαρχία
• Πρόεδρος υπό εποπτεία; – Το ερωτηματολόγιο:
• «Μην κυνηγάτε χίμαιρες!»
• Ένα επεισοδιακό συνέδριο: Ο Αλέξης, η Όλγα
• και η πλειοψηφία
• Συνονθύλευμα υποκρισίας

4.ΝΗΝΕΜΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ

• Στον δρόμο προς τις ευρωεκλογές:
• Ο λόγος στα μέλη και στους φίλους
• Ευρωεκλογές 2024:
• Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα
• #παρεμβάσεις
• Το σχέδιο επεκτείνεται
• Πρόεδρος με επαγωγική μέθοδο
• Αυγή και «Στο Κόκκινο»
• Οι αλλαγές που δεν έγιναν ποτέ

5.ΛΥΤΡΩΜΕΝΟΣ

• Μια προδιαγεγραμμένη μομφή
• Στον δρόμο προς το έκτακτο συνέδριο: Το δικό μας κίνημα
• Εκλογή συνέδρων και τα αποτελέσματα
• που δεν ανακοινώθηκαν
• Κλειστές πόρτες
• Το στικάκι της δημοκρατίας
• Δεν θα σας προδώσω ποτέ

6.ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

• Ο λόγος στη βάση – Νέα αρχή
• Κίνημα Δημοκρατίας: Η Διακήρυξη
• Η επόμενη μέρα
• Οραματίζομαι...

«Προδομένος και ντροπιασμένος»

Για πρώτη φορά, ένας πολιτικός μιλάει με τόλμη για την προσωπική του ζωή. Για παράδειγμα, στο 1ο κεφάλαιο, ο Στ. Κασσελάκης περιγράφει πώς τον «βοήθησε» να κάνει τα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα η κακοτυχία στην πρώτη προσωπική σχέση που ήταν με μια κοπέλα από την Αϊόβα, που εργαζόταν σε επενδυτική τράπεζα. Όταν ανακάλυψε ότι η σύντροφός του είχε σχέση με άντρα 20 χρόνια μεγαλύτερό τους, ο κόσμος του κατέρρευσε, νιώθοντας «προδωμένος και ντροπιασμένος».

Γράφει χαρακτηριστικά:

«Ζούσα με τη φίλη μου, αλλά είχε και εκείνη μια δουλειά σε μια επενδυτική τράπεζα που απαιτούσε να εργάζεται μέρα και νύχτα. Άρχισα να βγαίνω και, στην πορεία, να κάνω νέους φίλους…».

«…Υπήρξε μια φορά που είχα πάει στη δουλειά ύστερα από ολονύχτιο μεθύσι που περιλάμβανε έναν ομηρικό καβγά με τη φίλη μου γι’ αυτό. Οι δεσμοί σιγά σιγά έσπαγαν...».

«…Η κοπέλα μου κι εγώ είχαμε μόλις αρραβωνιαστεί και σχεδιάζαμε έναν γάμο στην Ελλάδα. Ωστόσο, έπειτα από όλη την ένταση στη σχέση και μετά τα τέσσερα χρόνια συμβίωσης, η μεγάλη απόσταση μεταξύ του Κέιμπριτζ και της Νέας Υόρκης – και δεδομένου ότι εγώ δεν κέρδιζα πλέον οικονομικά, αλλά, αντιθέτως, συσσώρευα φοιτητικό χρέος– επέτρεψε στη φίλη μου να ξανασκεφτεί τις δικές της ανάγκες…».

«…Ανακάλυψα ότι η (πρώην;) φίλη μου είχε αρχίσει να βγαίνει με ένα στέλεχος ιδιωτικών κεφαλαίων σχεδόν 20 χρόνια μεγαλύτερο από εμάς, ενώ ήμουν στο MIT. Είχε πραγματικά μεγιστοποιήσει τις επιλογές της προς τη σταθερότητα. Ήμουν συντετριμμένος και ντροπιασμένος. Έκλαιγα σχεδόν κάθε μέρα, αδυνατώντας να καταλάβω αυτό που μου συνέβαινε τόσο ξαφνικά».

Η χρήση κοκαΐνης

Στη συνέχεια, ο ίδιος ομολογεί ότι η κρίση στην προσωπική του ζωή στη Νέα Υόρκη, τον οδήγησε ακόμη και σε χρήση κοκαΐνης. Γράφει χαρακτηριστικά:

«Ένιωσα καλά: ενώ μπορεί να ήμουν απογοητευμένος επαγγελματικά, τουλάχιστον το ζούσα στη Νέα Υόρκη. Ως μέρος αυτής της κουλτούρας του yuppie going out, άρχισα να κάνω κοκαΐνη με τους –κυρίως νέους– φίλους μου για πρώτη φορά στη ζωή μου (είχα αποφύγει τη χρήση ναρκωτικών σε όλο το κολέγιο)...».

Και μιλώντας για τη σχέση του με την κοπέλα από την Αϊόβα, γράφει: «Η σχέση μας «έπιασε πάτο» όταν εκείνη έφερε ένα τεστ ούρων κοκαΐνης στο σπίτι, το οποίο φυσικά αρνήθηκα να κάνω» και προσθέτει:

Για να είμαι δίκαιος μαζί της, η φίλη μου με αγαπούσε πολύ και πίστευε σε μένα (...). Για να είμαι δίκαιος και με τον εαυτό μου, ωστόσο, ποτέ δεν ανέπτυξα κάτι που να μοιάζει έστω και ελάχιστα με εθισμό. Δόξα τω Θεώ, η κατάχρηση ουσιών δεν τρέχει στα γονίδιά μου. Για πολλούς ανθρώπους είναι ένα τεράστιο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ενσυναίσθηση και μια συγκαταβατική, χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση».

Η γνωριμία με τον Τάιλερ

Η συνέχεια στο ieidiseis.gr