Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τούς δημοσιογράφους Γιώργο Χαλαβαζή και Ελευθερία Κουλουριώτου, μίλησε ο σκηνοθέτης στο Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Αργοστολίου Σταύρος Παπαδάτος, για τα τμήματα θεάτρου ως βασικό στοιχείο πολιτισμού και ως δυνατότητα δημιουργικής έκφρασης παιδιών , εφήβων και ενηλίκων.

Για την επιτυχία των παραστάσεων του Θεατρικού εργαστηρίου ο κ Παπαδάτος εκμυστηρεύεται:

«Ως Σκηνοθέτης, ως εμψυχωτής , ως σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων, οφείλω πάρα πολλά στα μέλη που βρίσκονται στο παρασκήνιο γιατί η προσπάθεια που κάνουν είναι ιδιαίτερα συγκινητική. Είναι πάρα πολύ εύκολο μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας να καταλάβω αν κάποιος το χαίρεται αυτό που κάνει και με ενδιαφέρει περισσότερο απ όλα η χαρά , γιατί ο ηθοποιός πρέπει να φωτιστεί , να αισθάνεται όμορφα και ελεύθερος, έτσι ώστε να φωτίσει με το αυτόφωτο φως του τους θεατές.

Οι διαδικασίες του θεάτρου είναι ευεργετικές, γιατί είναι η μόνη ευκαιρία να δούμε τον εαυτό μας πως βρίσκεται στον χώρο και στον χρόνο. Εμπλέκονται τα παιδιά σε μια διαδικασία με μία μικρή ομάδα-ένα κοινωνικό μοντέλο λιγοτέρων ανθρώπων - και όλα αυτά είναι πολύ μαγικά ως διεργασίες».

Η εμπειρία του Σταύρου Παπαδάτου στις θεατρικές διαδικασίες ,την εμψύχωση, το βιωματικό παιχνίδι , τη δραματοθεραπεία ,ξεκινά από την δεκαετία του 1990. Αθήνα, Πόρος, Σάμη και από το 2016 στο Αργοστόλι.

Για την διδαχή της τέχνης του Θεάτρου σε πολύ μικρές ηλικίες, πιστεύει: « Αυτό που είναι πλέον εμπεριστατωμένο , είναι ότι τα παιδιά από την προνηπιακή τους ηλικία πρέπει να συνεργάζονται , να κοινωνικοποιούνται μέσα από τέτοιες διαδικασίες. Κατά την άποψη μου είναι απαραίτητο γιατί το παιδί πρέπει να περάσει γρήγορα από αυτές τις προσαρμογές και μέσα από την διαδικασία της αγάπης του θεάτρου. Το θέατρο παραλληλοδρομεί με τη ζωή και δεν λες ψέμα όταν παίζεις θέατρο , γιατί είναι εντελώς διαφορετική η υποκρισία από την υποκριτική και όσο περισσότερο σμιλεύεις την υποκριτική ,καταπολεμάς την υποκρισία. Είναι ευεργετικό.».

Για τον τρόπο του χειρισμού της εκπαίδευσης των μελών του θεατρικού εργαστηρίου ανέφερε: « Από τους 10 μήνες του χρόνου που βρίσκομαι με τις ομάδες( δύο φορές την εβδομάδα), τους οχτώ γίνεται δραματοθεραπεία , ασκήσεις εμπιστοσύνης, θεατρικό παιχνίδι, τα παιδιά εκτονώνονται, εκδηλώνονται, αποκτούν πολύ σημαντικές φιλίες και την παράσταση την δουλεύουμε δύο μήνες περίπου από δύο φορές την εβδομάδα . Δεν καταπονούνται τα παιδιά και αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να τηρούμε και το ελληνικό λεξικό , γιατί στις μέρες μας αυτό που περνάμε ως κρίση, είναι οι αλλαγές των λέξεων και των νοημάτων του. Αυτό που δεν έχω πετύχει γιατί είναι πάρα πολλά τα μέλη και θα ήθελα να το κάνω, είναι να διαχωρίζονται οι ηλικίες , γιατί έχει μεγάλη σημασία το γνωστικό επίπεδο. Το ιδανικό θα ήταν να χωριστεί η παιδική ομάδα τουλάχιστον σε δύο μέρη. Θα πρέπει να μικραίνουν οι ομάδες ηλικιακά για να γίνονται πιο βιώσιμες και στην εμψύχωση του ιδανικού είναι 12 άτομα , όμως έχω πάντα παραπάνω άτομα.

Με τους έφηβους που είναι η αγαπημένη μου ηλικία δουλεύεις εντελώς διαφορετικά. Ξεκινάς την γνωριμία σου με ασκήσεις εμπιστοσύνης, μετά με τα «αγγίγματα» και μετά μπαίνεις στο θέατρο με λίγα θεωρητικά πράγματα και θεατρικά παιχνίδια ωθώντας τους στην αυτοπεποίθηση. Βλέπεις μια ανομοιόμορφη ομάδα, που στο τέλος καταλήγει να δένει απόλυτα».

Για την θεατρική αγωγή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση σημείωσε: « Είναι ό,τι πιο σοβαρό θα ήθελα να μεταφέρω. Τα παιδιά σε πολύ μικρή ηλικία, την νηπιακή, θα έπρεπε να ασχολούνται με το θέατρο, μόνο που θα έπρεπε να υπάρχει ένας δάσκαλος, ο οποίος θα έπρεπε να έχει ζήσει το βιωματικό παιχνίδι για να μπορέσει να το εισαγάγει σωστά.

Έχω την εμπειρία διδασκαλίας 2-3 χρόνων στο πολυκλαδικό και στο ΙΕΚ της περιοχής μας σε κάποια εξάμηνα υποκριτικής θεάτρου -κινηματογράφου και πήγε πάρα πολύ καλά, παρ όλο που δεν είχαμε τα ανάλογα μέσα. Προσωπικά θα ήθελα να διδάξω παιδιά , γιατί τα παιδιά είναι μια εξαιρετική ομάδα , που ποτέ δεν υπήρξα σε μια αίθουσα και είπα κάτι παραπάνω από αυτά που έμαθα. Μαθαίνω κι εγώ και προσπαθώ να εξελίσσομαι συνέχεια»

Ο κ. Παπαδάτος ανέλυσε  τέλος πως λειτουργεί το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Αργοστολίου, ποιες ηλικίες μπορούν να συμμετάσχουν ,πως γίνεται η διαχείριση των μικρών παιδιών και πόσος ο αριθμός των μελών του εργαστηρίου. Το εργαστήρι θα διακόψει έως 15 Οκτωβρίου.

Κλείνοντας ο κ Παπαδάτος σημείωσε: «Αγαπώ τον πολιτισμό και το θέατρο, όμως μπροστά από όλα αυτά είναι η ζωή και δεν μπορείς σε ερασιτεχνικό επίπεδο να καταπονείς μακρόχρονα τους ηθοποιούς. Πρέπει να τους δίνεις αυτοπεποίθηση , να καλυτερεύεις τη ζωή τους και να τους δείξεις ότι μπορούν να παίξουν και άλλους ρόλους. Το πρώτο πράγμα για να παίξει κάποιος κάτι που νιώθει ότι δεν μπορεί, είναι να τον βάζεις να το κάνει και η αυτοπεποίθηση που θα λάβει τελειώνοντας , θα είναι πολύ σημαντικότερη για τη ζωή του , από το να παίξει ξανά και ξανά τον ίδιο ρόλο που έπαιζε πριν».

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-475518674?si=ccbae77e2b9d41ffac0ce2f016afdc9b&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing}