H Νιόβη Καμπίτση με νοσταλγία ''ξετυλίγει από την ανέμη'' τα έθιμα του Τριωδίου στην Κεφαλονιά! (Inkefalonia 89,2)
Συνέντευξη στον Ρ/Σ Inkefalonia 89,2
Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τούς δημοσιογράφους Γιώργο Χαλαβαζή και Ελευθερία Κουλουριώτου, μίλησε η κ. Νιόβη Καμπίτση για τα έθιμα του Τριωδίου στην Κεφαλονιά και δη στο Αργοστόλι, πιστοποιώντας για μια ακόμα φορά το… «του τόπου συνήθεια, νόμου κεφάλαιο».
Και ξεκινά η κ. Νιόβη με νοσταλγία να ξετυλίγει από την ανέμη, έναν τρόπο ζωής και μια αισθητική που βασίζονταν στο μέτρο, στην αρμονία και στο σεβασμό.
« Είναι τόσο όμορφα να θυμάται κανείς κάποια χρόνια που ενώ δεν είναι πολύ μακριά, μας φαίνονται σαν να απέχουν αιώνες. Από το άγχος που γέμισε η ζωή χάσαμε τον ρυθμό μας και μείναμε μόνο με τις θύμησες και τις αναμνήσεις.
Φτάσαμε στην τρελή Αποκριά και ποιος τις έχει ξεχάσει αφού έχουν ριζωθεί βαθειά στην καρδιά μας και ο χρόνος δεν τις σβήνει, αλλά αντίθετα τις αναζωογονεί δίνοντας τους χρώμα διαφορετικό κάθε φορά που έρχονται στον νου μας ,σαν βλέπουμε παλιές φωτογραφίες η διαβάζουμε παλιά βιβλία, η κάθε φορά που η κουβέντα μας μας πάει στα παλιά.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, εγώ πάντα θα μιλώ για το Αργοστόλι , πως έζησα εκείνα τα χρόνια που ήμουνα μικρό παιδί και τι θυμάμαι. Θυμάμαι τις παρέες από μασκαράδες κάθε ηλικίας και τους τύπους τους παλιούς με τις μπαρμπούτες (μάσκες), η τα γανωμένα πρόσωπα (με κάρβουνο) που εξορμούσαν και αναστάτωναν την πόλη με τα γέλια και τα πειράγματα τους , χωρίς να παρεξηγείται κανείς.
Τους θυμάμαι πετώντας κομφετί και σερπαντίνες να μπαίνουν στα σπίτια απο το απόγευμα και μετά και να κάθονται σαν να είναι το δικό τους σπίτι περιμένοντας να φάνε μια ρυζάδα. Το ρυζόγαλο γινόταν παλιά με φρέσκο πρόβειο γάλα χωρίς προσθήκη κρέμας η κορν φλάουρ. Το γάλα το έφερνε από το χωριό ο νόνος, ο μπάρμπας, η κάποιος κουμπάρος που του είχαμε δώσει τα χωράφια με πάχτο για να βοσκάει τα πρόβατα του. Μέρες που ήταν για το καλό μας έφερνε το γάλα μέσα σε τρυπητάρες (γυάλινα μπουκάλια) και έτσι φτιάχναμε ρυζάδες, γαλακτομπούρεκα, γαλατόπιτες , που αυτές οι μέρες αυτά ήθελαν. Ήταν το λεγόμενο πεσκέσι- δώρο- που έλεγαν στα χωριά, μία συνήθεια που ακόμα οι ποιο παλιοί την κρατούν όσο υπάρχουν χωράφια και δεν χτίζονται.
Θυμάμαι τους χορούς που γινόντουσαν από κάθε σωματείο η σύλλογο που από καιρό έπρεπε να γίνεται η προετοιμασία για το τι θα φορέσει ο καθένας, μασκαρεμένος η μη. Θυμάμαι τις τουαλέτες που οι κυρίες με ιδιαίτερη προσοχή διάλεγαν τότε , με ταφτάδες, τούλια και βελούδα και οι μοδίστρες φρόντιζαν να φτιάχνουν για την κάθε μία κάτι το ξεχωριστό, κάτι που να μην έχει φορεθεί, γιατί εδώ στην Κεφαλονιά μας αρέσει πάντα το ωραίο και το πρωτότυπο.
Οι χοροί που έμειναν στην ιστορία, ήταν του Πανκεφαληνιακού, της Φιλαρμονικής, του Ορφανοτροφείου , της Χωροφυλακής και του Ολυμπιακού Κεφαλονιάς. Επίσης πάρα πολλοί χοροί γινόντουσαν στο κέντρο στο Φαραώ. Τα θυμόμαστε και ξαναγυρίζουμε στα παλιά με νοσταλγία. Σήμερα τα έχουμε όλα απλοποιήσει».
Μια φορά κι έναν καιρό… οι γαλατάδες με τα γαϊδουράκια η με τα ποδήλατα με τις λάτες (δοχεία) μοίραζαν την περίοδο αυτή γάλα χωρίς να παίρνουν χρήματα για το καλό.
Την Τσικνοπέμπτη , είχαν οι περισσότεροι τα ζωντανά τους και τσίκνιζε η γειτονιά και όποιος είχε τα περισσότερα μάζευε και τους άλλους.
Και η κ Νιόβη επισημαίνει « Ο κόσμος εκείνη την εποχή περνούσε καλά ακόμη και με τα λίγα. Δεν θέλω να πώ ότι σήμερα δεν γίνονται προσπάθειες που αξίζουν συγχαρητήρια, δεν γίνεται να έχουμε το χρώμα που είχαμε τότε γιατί η ζωή μας έχει αλλάξει ριζικά και ψάχνουμε την χαρά μας μέσα στην υλική ευμάρεια. Η σύγκριση του τότε και του τώρα για εμάς που είμαστε αθεράπευτα νοσταλγοί μας συγκινεί περισσότερο και μας πληγώνει. Όπως μου έλεγε η μητέρα μου, στο Αργοστόλι υπήρχαν χοροδιδασκαλεία που μάθαινε τότε κόσμος τους Ευρωπαϊκούς χορούς, σήμερα έχουμε μόνο συλλόγους για παραδοσιακούς χορούς και αυτό φυσικά είναι πολύ καλό, αλλά τότε υπήρχαν και κάποιοι που ήθελαν να μάθουν και τους Ευρωπαϊκούς χορούς και τότε ακούγονταν τα ελαφρά τραγούδια της εποχής, Χατζηαποστόλου κλπ».
Η κ. Νιόβη κλείνοντας, αναβίωσε θεαματικά μια πραγματική ιστορία σχετική με την παράδοση γάλακτος σε νοικοκυρά που μπέρδεψε το σουρωτήρι με την κατσαρόλα προς τέρψη όλων.
Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης
{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-i-niovi?si=94981b2039ec43a8b6d5537eb2d24424&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing}